Materiaalzone Giant heeft op de Taipei Cycle Show de tiende generatie van de TCR racefiets aan het grote publiek gepresenteerd. WielerFlits was onder de gelukkigen die in Taiwan een tweetal testritten konden maken op de nieuwe TCR en maakte kennis met een racefiets die een bijzonder fijne balans tussen verschillende rijkwaliteiten etaleert.

Eerst even naar de feiten. In 1998 lanceerde Giant de eerste TCR. Binnen een mum van tijd was de UCI erbij om dat frame te verbieden, vanwege de aflopende bovenbuis en de atypisch compacte framevorm die dat opleverde. Een jaar later mocht het frame toch in gebruik genomen worden, door de fameuze ONCE-ploeg.

Nu is het Taiwanese merk al toe aan de tiende generatie van wat gerust bestempeld mag worden als een iconische racefiets. Waar de aflopende bovenbuis eerst nog een radicale ontwerp-verandering was, is het tegenwoordig gemeengoed bij racefietsen. De nieuwe TCR is niet voorzien van zo’n radicaal nieuw ontwerp, maar zet evengoed weer wat stappen op het gebied van performance.

De doelen waren bij de start van de ontwikkeling duidelijk: hij moest lichter, stijver én meer aerodynamisch – zoals vrijwel iedere nieuwe racefiets tegenwoordig. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar als we Giant moeten geloven zijn ze op alle drie de vlakken geslaagd de fiets te verbeteren.

Te beginnen met de aerodynamica. Daarvoor is net als bij de anderhalf jaar geleden gelanceerde Giant Propel niet naar individuele framebuizen gekeken, maar naar het geheel. Zo zijn onder andere de voorvork en de bovenbuis van nieuwe vormen voorzien, die het geheel meer aerodynamisch zouden moeten maken. Een nieuwe stuur-stuurpencombinatie met bijna geheel geïntegreerde bekabeling moet daar verder aan bijdragen. Het resultaat? 4,1 watt winst bij een snelheid van 40 kilometer per uur.

Dan het gewicht; door de bovenbuis slanker te maken en de bevestiging van de staande achtervork aan de bovenbuis te reviseren, is er het nodige gewicht bespaard. Vooral die laatste component is significant veranderd; omdat er geen bevestigingspunt meer hoeft te zijn voor een mechanische remhoef, is daar het nodige materiaal bespaard.

Dan is er nog de cold blade cutting technology, een nieuwe manier om de verschillende vellen carbon waaruit een frame bestaat, te snijden. Normaliter gebeurt dit met een laser, maar de hitte die hierbij vrijkomt, leidt vaak tot rafelrandjes. Door dit nu met een soort mes op kamertemperatuur te doen, zijn de sneden preciezer en kunnen er grotere vellen gesneden worden. Het aantal vellen dat nodig is om een frame te produceren, is daardoor gereduceerd van 330 naar 270. Gezien er dus minder vellen zijn die elkaar overlappen wanneer deze aan elkaar bevestigd worden, levert dit ook enige gewichtswinst op.

Tegelijkertijd mocht dat niet ten koste gaan van de stijfheid, dus is op bepaalde punten (waaronder de trapas, de balhoofdbuis en de onderbuis) extra carbon toegevoegd om optimale stijfheid te bewerkstelligen.

Nieuwe onderdelen
Daarnaast zijn er enkele nieuwe onderdelen van Giant’s dochterbedrijf CADEX die het geheel nog sneller zouden moeten maken. Vooral de nieuwe Max40 WheelSystem wielset. Net als de TCR is dit een allround wielset die stijfheid met laag gewicht moet combineren en daarnaast ‘all-day aero’ is. De gulden middenweg tussen lage lichtgewicht wielen en diepe, aerodynamische wielen.

Die stijfheid zou vooral goed zijn door carbon spaken. Deze zijn bevestigd aan de flens – eveneens van carbon – van de naaf om een steviger én meer aerodynamisch geheel te vormen. Dit betekent wel dat bij het breken van een spaak, alle spaken aan de betreffende kant van het wiel vervangen moeten worden, evenals de flens. Klinkt onpraktisch, maar er zijn ook wielen met carbon spaken die gelijk de prullenbak in kunnen als je één spaak breekt.

En die wielen, dat zou de échte gamechanger moeten zijn, zo stelt Tom Dumoulin die aanwezig is bij de productpresentatie en de productmanager van dienst aanvult na zijn relaas. “Ik heb werkelijk nog nooit op zulke goede wielen gereden, ze zijn écht fantastisch”, vertelt hij stellig. De cijfers onderschrijven dat in ieder geval, want de de wielen zouden significant stijver zijn dan de hoog aangeschreven Lightweight Obermayer (voorwiel 28,4% en achterwiel 44,9% stijver) en de Syncros Capital SL (voorwiel 10,3% stijver en achterwiel 20,8% stijver) wielsets.

Tevens is er rekening gehouden met de nieuwe band van Cadex: de Race GC band. Door de interne velgbreedte van 22,4 millimeter zouden band en velg naadloos op elkaar aansluiten en zo aerodynamisch geoptimaliseerd zijn. Los daarvan is de band sneller geworden, stelt CADEX. Door een minder dik karkas dat uit minder lagen bestaat, zou de rolweerstand maar liefst 18% zijn verbeterd. Om te zorgen dat de band evengoed lekbestendig blijft, is er een kevlar laag toegevoegd aan de band.

Een nieuw ontwerp van de wang van de band zorgt ervoor dat meer oppervlakte van de band in een bocht in contact blijft met de weg, wat de grip ten goede zou moeten komen. Geen overbodige luxe, want eerdere banden van CADEX ontbeerde het significant aan grip en lage rolweerstand vergeleken met de concurrentie.

Allround
Genoeg technisch gepraat en productpresentaties; tijd om op de fiets te springen. In de hellingen rondom Giant’s thuisbasis Taichung, reed ik verspreid over twee ritten een kleine 120 kilometer. Dat deed ik op de Giant TCR Advanced SL, het topmodel van de serie, afgemonteerd met Shimano Dura-Ace Di2 en de nieuwe CADEX max40 Wheelsystem wielen.

Geen uitgebreide kennismaking met de nieuwe TCR dus, maar genoeg om een eerste balans op te maken. De verwachtingen waren in ieder geval hoog, want met de Propel en de Defy heeft Giant de afgelopen anderhalve jaar twee fenomenale racefietsen gelanceerd.

Daaruit bleek al vrij snel dat Giant inderdaad weer een stap heeft gezet met de ontwikkeling van de TCR, of eigenlijk: stappen. Want de TCR is op tal van verschillende vlakken weer een beetje beter geworden dan zijn voorganger, wat heeft geresulteerd in een fiets die een opmerkelijk fijne balans van verschillende rijeigenschappen heeft.

Of het frame daadwerkelijk 2,87% stijver is geworden zoals Giant beweert, is niet direct voelbaar, maar dat het frame stijf is, staat buiten kijf. Vooral de trapasstijfheid is merkbaar: de fiets reageert rap op iedere aanzet en zeker als je tijdens een klim even gaat staan, voel je dat de fiets vooruit wil. Dat laatste komt uiteraard ook door het gewicht, want het model waar ik op rijd, weegt slechts 6,4 kilogram (exclusief bidonhouders en pedalen).

Tegelijkertijd lijkt Giant niet doorgeslagen in het verbeteren van die stijfheid, want de fiets is opvallend comfortabel; een stuk comfortabeler dan de Propel bijvoorbeeld. Logischerwijs voel je de ondergrond waar je over rijdt goed, maar dat leverde geen enkel moment van ongemak op.

Eenzelfde balans zit er in het rijgedrag van de TCR: de stijfheid zorgt voor uitstekende reactiviteit, waardoor je volledige controle over de fiets hebt, terwijl hij er niet nerveus van wordt. Zo houd je ook op hoge snelheid de fiets in het gareel, iets wat het nodige vertrouwen met zich meebrengt.

En die nieuwe wielen, zijn die écht zo goed als Tom beweert? Goed zijn ze zeker, maar het is na twee ritten lastig om te zeggen of dit een reuzensprong is. Wat opvalt, is dat ze zich uitermate goed staande houden in zijwind. Bovenal noemenswaardig is hoe ongekend rigide de wielen zijn, wat indrukwekkende laterale stijfheid oplevert. Waar veel wielsets nog wel wat meegeven als je gaat staan op de pedalen, lijken de CADEX Max40 Wheelsystem en de Giant TCR nagenoeg één; er valt amper speling tussen de twee te bespeuren. Dat is op hoge snelheid wat onwennig, maar zorgt voor indrukwekkende krachtoverdracht.

De banden, die zijn zonder meer wél een reuzenstap vooruitgegaan in kwaliteit. De verbeterde rolweerstand van 18% lijkt niet uit de lucht gegrepen, want de CADEX GC Race rolt significant beter dan zijn voorganger. Veel groter nog is het verschil met grip. Waar de voorgaande CADEX Race-banden regelmatig druk verloren in een bocht op hoge snelheid, is de CADEX GC Race juist heel voorspelbaar en stabiel. Ook als de ondergrond wat minder wordt, houdt de band goed contact met en grip op de weg.

Slechts één onderdeel van de fiets viel in negatieve zin op; de stijfheid van de beugels van het stuur, want die boden relatief wat flexibiliteit. Dat levert namelijk niet alleen tijdens een versnelling uit het zadel alleen wat krachtverlies op, maar zorgt ook voor enig onbalans, waardoor de fiets in een pure sprint ook wat van zijn verder zo goede stabiliteit verliest.

Desondanks komt de TCR héél dicht bij wat Giant voor ogen had: de total race bike. De fiets is stijf, maar niet oncomfortabel; reactief, maar niet nerveus. Die bijzondere balans aan rijeigenschappen zorgt er in combinatie met het lage gewicht voor dat de TCR een uiterst degelijke racefiets is die, zoals bedoeld, op vrijwel ieder terrein en tijdens iedere inspanning zijn mannetje kan staan.

De nieuwe Giant TCR is beschikbaar vanaf 2.799,-, terwijl de TCR Advanced SL0 €12.999,-  kost.

---

Verantwoording:
Dit artikel is geschreven door een redacteur van WielerFlits. Giant is mediapartner van WielerFlits en ondersteunt op deze manier ons platform.