Materiaalzone De afgelopen jaren zagen we steeds meer tijdrijders met de ploegradio op de borst rijden, in plaats van op de gebruikelijke plek op de rug, vanwege aerodynamische winst. Nu zien we het niet enkel meer in tijdritten, maar ook tijdens etappes in lijn. Daar blijkt echter meer achter schuil te gaan dan marginal gains.

Normaliter dragen coureurs de radio waarmee ze onderling kunnen communiceren op hun rug. De radio zit vaak op de bovenste helft van de rug, net naast de ruggengraat, in een vakje wat is verwerkt in het shirt. Eerder zagen we bij dsm-firmenich PostNL de radio’s al tussen de schouderbladen, vermoedelijk vanuit aerodynamica-overwegingen, terwijl tijdens tijdritten het merendeel van de coureurs de radio’s al op de borst draagt.

De overweging tot de plaatsing van de radio op de borst in tijdritten draait om aerodynamica: met het kastje op de borst onderbreekt het minder de luchtstroom dan als deze op de rug zit. Jayco-AlUla lijkt het trucje nu ook toe te passen in wegwedstrijden. Specifieker nog: tijdens de UAE Tour en AlUla Tour was het Dylan Groenewegen die meermaals met de radio op de borst reed.

Dat lijkt in eerste instantie wellicht ook met de aerodynamica te maken te hebben, maar de ploeg stelt in gesprek met WielerFlits dat het ook uit overwegingen rondom comfort en veiligheid gebeurt. Wanneer wielrenners vallen, is dat vaker op de rug dan op de borst, waarbij vallen op de radio lelijke verwondingen zou kunnen opleveren.

Daarom kiest de Australische ploeg er nu dus af en toe voor om de radio op de borst te plaatsen, al sluiten wij zeker niet uit dat er ook aerodynamische overwegingen meespelen, gezien Groenewegen enkel tijdens de sprintritten voor de radio op de borst koos.