BH is misschien nog niet zo bekend in Nederland en België, maar het is een merk met een grote geschiedenis. Op tal van vlakken in de wielersport is BH vertegenwoordigd. Net als bijna elk merk heeft BH verschillende soorten fietsen, van mountainbikes tot racefietsen en van crossfietsen tot gravelbikes. Nu hebben ze iets wat nog niet veel merken gelukt is: een comfortabele fiets maken die eruit ziet als een aerobike, de RS1.

BH bikes is een Spaans merk, of beter gezegd: een Baskisch merk. En je spreekt het uit als ‘Bee-Hatsj’, dan weet je dat voortaan. BH staat voor Beistegui Hermanos en werd opgericht in 1909 om wapens te maken, wapens die in de eerste wereldoorlog veelvuldig werden gebruikt. Vooral hun versie van de Ruby Pistol en de Mauser C96 werden in de eerste wereldoorlog ter hand genomen.

Na de grote oorlog, in 1919, stopte BH met het fabriceren van wapens en werden er onder andere fietsen gemaakt. In 1935 sponsorde BH de eerste editie van de Vuelta. Met succes: de eerste twee edities van de Ronde van Spanje werden gewonnen door de Belg Gustaaf Deloor, op een BH.

Jetse Bol werkt zijn kilometers tegenwoordig af op een BH – foto: Cor Vos

In de recentere historie pakte het merk prijzen met onder anderen Vinokourov in het shirt van Astana en Alberto Contador in de kleuren van Liberty Siguros. In Frankrijk kent men BH vooral als de fiets waarmee Thomas Voeckler en Sylvain Chavanel bij Direct Energie furore maakten. Ook in het mountainbike pakte BH verschillende prijzen. De afgelopen jaren is BH vooral bekend als de sponsor van Burgos-BH en met Alex Molenaar en Jetse Bol koersen er dus ook twee Nederlanders op deze Baskische fietsen.

Aerodynamisch, maar comfortabel
Bij elke pedaalslag vecht je tegen de wind, maar nu hoef je niet meer te lijden. Ik denk niet dat er betere slagzinnen zijn om mij enthousiast te maken. Waar sommige fietsen om zichzelf helemaal leeg te rijden ben ik meer een fietser die heel veel moeite heeft met zichzelf pijn te doen of af te zien tijdens een fietstocht. Ik fiets voornamelijk om te genieten en dat lukt op deze fiets aardig. En die slagzin slaat ook daadwerkelijk ergens op. BH heeft met de RS1 geprobeerd twee, op het oog tegenstrijdige eigenschappen, te combineren. Aerodynamica en comfort.

Als je de fiets ziet, zonder dat er iemand op zit denk je al snel “dit is een aerofiets”. Qua uiterlijk lijkt de fiets dan ook op de G8, de fiets waarmee de mannen van Burgos BH op pad worden gestuurd. De G8 is een echte racer. Een fiets waarvoor je toch enigszins flexibel moet zijn om het gewenste resultaat te halen. Bij de RS1 kan je je juist ook comfortabel voelen terwijl je op de fiets zit. Met je handen op het stuur heb je dan ook niet het gevoel dat je op een aerodynamisch ruimteschip aan het rijden bent.

Divers
Een meer comfortabele aerofiets zorgt er niet alleen voor dat je comfortabel sneller gaat, maar ook dat je comfortabel langer op de fiets kan zitten. Om dat voor elkaar te krijgen heeft BH de geometrie iets aangepast ten opzichte van de G8. Want ondanks dat de fietsen erg op elkaar lijken zit je op de RS1 iets meer rechtop, wat het comfort ten goede komt.

Die positie zorgt er niet alleen voor dat lange afstanden geen probleem zijn. Ook verschillende ondergronden kan deze fiets aan. Met de mogelijkheid van het monteren van 30mm banden kan je heel wat wegen aan.

Over heuvels en kasseien.
Tijdens het berijden van deze fiets zijn we er vooral achter gekomen dat het een ontzettend veelzijdige fiets is. In Nederland kan je alle heuvels en soorten weg aan. Door het comfort wat deze fiets je geeft, rijd je gemakkelijk langere afstanden met af en toe een heuveltje erin. Dat comfort zorgt er ook voor dat je met deze fiets over kasseien durft te rijden, al is comfort dan relatief. Het rijden van de Oude Kwaremont was een aanslag op lijf en leden, maar je merkt wel dat de fiets enige vorm van demping heeft. De klappen worden goed opgevangen en het carbon absorbeert de oneffenheden die de kasseien veroorzaken. De fiets is dan ook zeker niet zo stijf als sommige aerodynamische racers, maar stijf genoeg om zo nu en dan een sprint om het plaatsnaambordje te winnen.

Met je handen onderin de beugel merk je dat de aerodynamica zijn werk doet en je op hoge snelheid door de wind heen klieft. Bij het aanzetten merk je wel dat de fiets redelijk zwaar is,  De fiets is iets zwaarder dan we ondertussen gewend zijn van de fietsen van tegenwoordig. Het topmodel is zo’n 8 kilo, wat toch wel aan de zware kant is. In Nederland en België merk je dat amper, wellicht dat je bij het beklimmen van een Alpencol die extra grammen gaat merken, maar ook dat is heel persoonlijk.

Wil je met de fiets op pad, dan heb je geluk. Bij BH hebben ze namelijk het quick-lever systeem. Met dit systeem kan je zonder gereedschap je wielen wisselen. Dat is vooral handig als je onderweg een bandje wil verwisselen. Je schuift de snelspanner eruit en daardoor draai je de steekas eruit.

Alles van carbon
De zadelpen is wel een kritiek puntje aan deze fiets. Waar het bij veel merken moeilijk is om een zadelpen met een interne zadelklem vast te zetten is dat ook hier het geval. Als je de zadelpen met een momentsleutel vastzet op de geadviseerde NM komt het voor iemand met mijn gewicht, 85 kilo, nog wel eens voor dat de zadel iets naar beneden zakt, wat natuurlijk ontzettend irritant is. Oplossingen zijn om de zadelpen iets strakker te zetten. Pas op: niet té strak. Vooral een oplossing is om carbonpasta te gebruiken. Dat wordt dan ook bij de meeste merken aangeraden en dat is bij BH niet anders.

Een ander puntje waar ik mij wel aan gestoord heb is de kabel in het stuur, of eigenlijk langs het stuur. Omdat de aansluiting om je DI2 op te laden in het uiteinde van het stuur zit, moest er een kabel worden getrokken vanaf de shifter naar de unit. Die kabel loopt aan de buitenkant van het stuur en dat voel je dus. Het is niet dat het stoort, alleen merk je een verschil met de andere kant, waar geen kabel zit. Een oplossing kan zijn om een kabel aan de andere kant in het stuurlint te stoppen. Zo hoef je geen gaten te boren en voelt het wel hetzelfde aan.

Die kabels zijn overigens ontzettend mooi weggewerkt, want hoe je de fiets ook bekijkt; er zijn amper kabels te zien. Dan zeg ik amper, omdat als onder het stuur kijkt je wel degelijk de kabels vanaf de shifter het stuur in zit lopen. Maar buiten die millimeters zijn de kabels onzichtbaar. En zelfs bij de goedkopere modellen zonder het aerostuur zijn de kabels mooi in de stuurpen en stuurbuis weggewerkt. Bij de mechanische groepen zie je natuurlijk wel het kabeltje van de achterderailleur, maar dat is ook maar zo’n 5 centimeter.

Stuur
Het wegwerken van de kabels zorgt voor een zogenoemde clean look. Het is toch even wennen als je de fiets aan van voorkant zit. Een wiel, het frame en het stuur. Veel meer zie je eigenlijk niet.

De 5.0, 4,5 en 4.0 zijn afgemonteerd met het EVO Monocoque stuur. Een prachtig aero-stuur, gemaakt uit één stuk. Dat maakt het natuurlijk moeilijker om de lengte en breedte aan te passen. Dus let goed op welke lengte stuurpen en breedte van het stuur je wil hebben. Daarnaast is het ook smaak, ik hou er zelf van als mijn stuur iets omhoog staat en het onderste gedeelte schuin staat. Dat kan je bij zo’n vast stuur natuurlijk niet meer veranderen. Maar nogmaals, dat is smaak.

De bovenkant van het stuur is plat, heel plat. Wat ervoor zorgt dat je het stuur stevig vast kan pakken als je met je handen bovenop zit. Ook dat is een kwestie van wennen, maar eenmaal gewend zit je heerlijk met je handen op het stuur.

De 4.0, 3.5 en 3.0 hebben een FSA NC ACR stuur: een stuur met een losse stuurpen en stuur, waardoor deze goed aan te passen is. Ook hier gaan de kabels door de stuurpen heen wat ervoor zorgt dat er geen kabels te zien zijn. Zowel bij het aero stuur als die NC ACR kan je overigens makkelijk bij de kabels komen. De topcap kan je eraf schroeven waardoor onderhoud goed te doen is.

De cleane uitstraling dankzij het wegwerken van de kabels zie je ook in de kleuren. Simpel, maar toch veelzijdig. De fiets die wij hebben getest was grijs met zwarte letters. Verder niks: gewoon grijs, met zwarte letters. Maar, dat mag de pret zeker niet drukken. Er zijn namelijk bij elke fiets vijf mogelijke kleuren uit te kiezen. En als dat nog niet genoeg is kan je bij de topmodellen je eigen fiets ontwerpen. Dat zorgt ervoor dat je meer dan 30.000 verschillende mogelijkheden hebt. Unieker gaat het niet worden.

Dan de onderdelen, de twee topmodellen komen met Shimano Ultegra Di2. De 5.0 met carbon wielen van Vision en de 4.5 met de Team35 wielen. De 4.0 is afgemonteerd met SRAM Rival eTap, de draadloze groep van SRAM. De 3.5 heeft de mechanische groep van Shimano Ultegra en op de 3.0 vinden we de mechanische groep van Shimano 105. En moeten we nog vertellen dat alle fietsen uitgerust zijn met schijfremmen? Nee hè, dat hoeft tegenwoordig niet meer.

De prijzen beginnen bij 2799,9 euro voor de RS1 3.0. Een mooie prijs voor een aerodynamische fiets afgemonteerd met 105. De RS1 3.5 is 3299,90 euro, de RS1 4.0 is 3999,90 euro, de RS1 4.5 4899,9 euro en het topmodel, de RS1 5.0 is met 5699,9 de duurste van de vijf.

Conclusie
Het is BH gelukt om een aerodynamische fiets te maken die ook nog eens comfortabel is, en dat maakt deze fiets zo leuk. Je hebt met de RS1 een fiets die er ontzettend snel uit ziet en met het wegwerken van de kabels heb je ook nog eens een hele goed uitziende fiets. Pak daar de persoonlijke kleuren erbij en je kan wel eens een hele unieke fiets hebben voor een goede prijs.

De comfortabele geometrie zorgt ervoor dat de fiets ook rustig en misschien wel meer genietend te berijden is. De geslaagde combinatie maakt dit dan ook een fiets waar we wellicht nog wel veel van gaan horen.