Review: The One van Absolute Cycling, een veelbelovende fietscomputer van eigen bodem
foto: Mats Admiraal/WielerFlits
Ties Wijntjes
vrijdag 30 januari 2004 om 16:20

Review: The One van Absolute Cycling, een veelbelovende fietscomputer van eigen bodem

Materiaalzone Wie een fietscomputer gaat kopen, komt al snel bij Wahoo en Garmin uit. Absolute Cycling wil aan die markt van fietselektronica iets nieuws toevoegen. Niet een product voor de massa, maar een chique fietscomputer voor de liefhebber. WielerFlits onderwierp The One van het Nederlandse merk aan een uitgebreide test.

Nee, Absolute Cycling wil niet in één ruk de markt veroveren met hun nieuwe product. Hun doel bij de ontwikkeling van The One was juist om een unieke fietscomputer te ontwikkelen, die vooral de liefhebbers zou aanspraken. Daarbij stonden verschillende doelen centraal, waaronder gebruiksgemak, een chique design en de meest accurate data.

Te beginnen met gebruiksgemak. Om dat zo groot mogelijk te maken, kozen de productontwikkelaars voor een drietal knoppen en géén touchscreen. Zo hoef je in de winter niet je handschoenen aan en uit te trekken en kan je in de zomer het scherm bedienen zonder je ogen van de weg te halen.

Vanuit de applicatie stuur je met gemak routes naar The One – foto: Mats Admiraal/WielerFlits

Om te zorgen dat je desalniettemin met gemak het apparaat naar eigen wens kan inrichten, kan je alle instellingen vanuit een applicatie beheren. Zo kan je vanuit de applicatie de verschillende dataschermen die je tijdens je rit ziet, met gemak beheren. Ook verbind je vanaf je telefoon het apparaat met wifi en sensoren zoals hartslagbanden of vermogensmeters.

Daarnaast is er dus aandacht besteed aan het leveren van betrouwbare date. Daarvoor gebruikt het apparaat Sensor Fusion. Daarbij worden datastromen van verschillende (interen) sensoren gebruikt om constant tot op twee meter accuraat je positie te bepalen. Zo werkt de GPS-functie dus ook in dicht bebouwd of bebost gebied.

En dan is er nog het design. De fietscomputer is voorzien van een aluminium behuizing en een display van 800×480 pixels (300PPI). Dat geeft het apparaat een fraai uiterlijk, terwijl het scherm ook bijzonder scherp is. Nog een fraai detail, is dat hij zo is ontwikkeld dat afzonderlijke delen te vervangen zijn en hij bij een reparatie dus ook écht gerepareerd kan worden en niet gelijk in de prullenbak belandt.

Veelbelovend
Als ik het apparaat voor het eerst uit de doos haal, is dat ook gelijk wat opvalt: de premium look and feel. Het netjes afgewerkte aluminium, het wat hoekige maar elegante design en de drie simpele knoppen geven The One een eigen karakter. Hij oogt en voelt compleet anders dan de gemiddelde fietscomputer. GEWICHT TOEVOEGEN

foto: Mats Admiraal/WielerFlits

Naast de computer, worden er een out front-mount en een speciale lader meegeleverd. Die out-front mount is met twee boutjes simpel te monteren op een regulier rond stuur met een diameter van 31.8 millimeter. Voor aero-sturen heeft Absolute Cycling verschillende andere bevestigingssystemen. Ook de lader ziet er fraai uit, want die zorgt ervoor dat The One in feite ‘staat’ in een soort docking station, terwijl hij laadt. Een detail, maar het oogt mooi.

Tegelijkertijd brengt die manier van laden één nadeel met zich mee: als je op reis gaat en de lader vergeet, zit je gelijk met een probleem. Zou het een normale USB-C oplaadpoort hebben, dan is de kans groot dat je een ander laadkabeltje mee zou hebben of die ter plaatse nog kan regelen, maar voor The One wordt dat een flinke uitdaging.

Installatie van The One is simpel. Je koppelt het apparaat met de applicatie op je telefoon, waarna die je door het installatieproces loodst. Voor je het weet is het apparaat dus opgestart en kan je gaan fietsen. Dat opstartproces is emblematisch voor de manier hoe je buiten het fietsen om gebruik kan maken van het apparaat. Vrijwel alles wat je vanaf de applicatie kan doen gaat namelijk héél simpel.

Neem het inladen van routes: die kan je vanuit een route-applicatie als Komoot openen in de app van Absolute Cycling, waarna je deze voor een specifieke datum naar The One kan sturen. Zo kan je hem op vandaag zetten als je direct gaat fietsen, maar kan je hem dus ook klaarzetten voor de dag erna. Het fijne is dat de rit vervolgens op de dag in kwestie gelijk op het startscherm van de fietscomputer opent en je dus zo aan de navigatie begint.

En met de knopjes het apparaat bedienen, gaat ook gewoon prima. Alhoewel ik persoonlijk een touchscreen om door de verschillende schermen te navigeren niet erg zou vinden, snap ik de overweging om dat achterwegen te houden. Het klopt namelijk dat je het apparaat met speels gemak kan bedienen en bij wijze van spreken van het ene datascherm naar het andere datascherm kan scrollen zonder je ogen van de weg te halen.

Wat ook gelijk opvalt is hoe scherp en helder het scherm is. Is dat een gamechanger? Nee. Maar fijn is het wel, want je kan in nagenoeg alle omstandigheden het scherm goed zien en het ziet er simpelweg mooi uit daardoor.

Kinderziektes
So far, so good; het apparaat oogt mooi, is zonder meer gebruiksvriendelijk en je stapt er zo mee op de fiets. De eerste keer dat ik vertrek heeft het apparaat een klein half minuutje nodig om een GPS-verbinding te leggen, maar daarna werkt de GPS meer dan degelijk. Hij is accuraat zoals beloofd, snel en doet het ook in stadskernen met veel bebouwing of beboste gebieden goed. Eén uitzondering daargelaten: in bijzonder regenachtige omstandigheden had het apparaat een keer een kwartier nodig om een GPS-verbinding te maken.

foto: Mats Admiraal/WielerFlits

Een hoop positiefs dus, maar toch kampt het apparaat ook met een paar kinderziektes. Daarbij moet gezegd worden dat ik het merendeel van mijn testperiode gebruik heb gemaakt van een preproductie-model en dat enkele van de problemen verholpen leken te worden toen ik de laatste ritten overging op een ‘regulier’ model.

Eén probleem was dat The One niet altijd de juiste afstand registreerde. Alhoewel het apparaat dan wel de hele rit data registreerde en ook de juiste gps-data verzamelde, bleef de afstand stokken op een fractie van het werkelijke. Zo was er één rit dat ik op een Garmin Edge 830 een afstand van 53,67 kilometer registreerde, maar The One achteraf slechts 6,6 kilometer aangaf – zonder dat het routekaartje afwijkingen vertoonde.

En dan was er later nog een keer een rit waarbij het apparaat pas na 4 minuten verbinding maakte met mijn vermogensmeter. Dat zou aan de vermogensmeter kunnen liggen, maar is een probleem waar ik met andere fietscomputers nog geen last van heb gehad. Is het een serieus probleem? Nee, maar het is wel nét irritant en niet iets waar je tijdens je ritje op zit te wachten.

foto: Mats Admiraal/WielerFlits

Tegelijkertijd deed enkel die laatste kwestie zich voor toen Absolute Cycling een nieuw model opstuurde; de navigatie functioneerde toen ik op een ‘regulier’ model overging kortweg perfect.

Al met al is The One van Absolute Cycling daardoor een veelbelovende fietscomputer, maar maakt hij zijn belofte nog niet helemaal waar door enkele kinderziektes. Het apparaat heeft met zijn fraaie design een eigen karakter en excelleert in gebruiksvriendelijkheid, maar laat in het gebruik nog net wat steken vallen. Hoogstwaarschijnlijk kunnen die met een software-update verholpen worden, maar voor nu liet het bij mijn gebruikservaring wel wat te wensen.

The One is verkrijgbaar voor €599,-.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.