Net niet: dat is het verhaal van Matteo Jorgenson in de negentiende etappe van de Tour de France. De Amerikaan van Visma | Lease a Bike leek lang op weg naar een zeer prestigieuze zege in Isola 2000, maar werd in de laatste kilometers nog bijgehaald door de man in het geel, Tadej Pogacar.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Jorgenson kwam nog wel als tweede over de finish van de loodzware Alpenrit, maar zag toch vooral zijn Tourdroom uiteen spatten. “Ik voel nu vooral veel teleurstelling, al mag ik ook niet te teleurgesteld zijn. Ik was er alleen zo dicht bij… Wat dat betreft heb ik geen gelukkig huwelijk met de Tour de France. Ik was in het verleden vaak dicht bij een ritzege”, liet hij weten aan de verzamelde media.

“Ik heb mijn best gedaan, maar het mocht niet zo zijn. Ik dacht in de finale alleen maar aan mijn benen. Ik heb zo hard mogelijk gereden en dacht echt niet aan andere zaken. Toen ik hoorde dat hij (doelt op Pogacar, red.) dichter kwam, had ik al een slecht gevoel. Toen hij me passeerde, wist ik dat het klaar was. In een sprint had ik namelijk ook geen kans gehad.”

Change of plans
Jorgenson ging al vroeg in de etappe in de aanval met zijn ploeggenoten Wilco Kelderman en Christophe Laporte. Wat was precies het plan van Visma | Lease a Bike? “We wilden met meerdere renners meezitten in de kopgroep. Tijdens de etappe kregen we te horen dat we voor de ritzege mochten gaan.”

Jorgenson had tot slot nog lovende woorden voor zijn ploeggenoot Kelderman, die een cruciaal rol speelde in dienst van de Amerikaan. “Ik moet hem echt bedanken. Wilco is zo’n geweldige ploeggenoot en gast. Hij is zo ontzettend loyaal en niet zelfzuchtig. Wilco reed vol voor mijn kansen. Dat deed hij ook al in Parijs-Nice, waar hij zeer belangrijk was.”