Overzicht In het voorbije wielerjaar zagen we weer heel wat neoprofs hun debuut maken als wielrenner. Deze coureurs staan pas aan het begin van een, wellicht hele succesvolle, carrière. Maar voor andere renners was 2019 toch echt het laatste seizoen in het profpeloton. WielerFlits staat vandaag stil bij de buitenlandse renners die afscheid hebben genomen van het wielerwereldje.

We kunnen onmogelijk stilstaan bij alle renners die het koersbijltje erbij neer hebben gegooid, want er hebben dit jaar weer ruim zestig coureurs afscheid genomen op WorldTour- en ProContinentaal-niveau. Veel renners stoppen op een gezegende leeftijd, na een lange carrière, aangezien het fysiek of mentaal ‘op’ is. Maar niet iedereen heeft de luxe om zijn afscheid te ensceneren, aangezien veel coureurs noodgedwongen moesten stoppen na blessureleed, ziekte of een gebrek aan interesse. En dan hebben we nog enkele ploegen die zijn verdwenen, door het terugtrekken van de hoofdsponsor (denk aan Roompot-Charles en Euskadi-Murias) en dopinggevallen (Manzana Postobon).

Het gevolg is dat een aantal wielrenners nog altijd in onzekerheid leeft over de toekomst: zien we deze coureurs in 2020 nog terug in het profpeloton? We staan in deze rubriek stil bij de renners die hun afscheid daadwerkelijk hebben aangekondigd aan de hand van een overzicht, maar we lichten er ook een paar (oud)-kampioenen uit. We beginnen bij een Deen die bijna wereldkampioen wielrennen werd: Matti Breschel. Die laatste werd 35 jaar geleden geboren in het plaatsje Fakse, waar ook voormalig Ajax-voetballer Jesper Olsen het levenslicht zag. De kleine Matti bleek al gauw aanleg te hebben voor fietsen, wat hem een in 2005 een profcontract opleverde bij CSC.

Matti Breschel – foto: Cor Vos

De muzikale Breschel (de Deen speelt vloeiend gitaar) reed plots samen met Fabian Cancellara, Carlos Sastre en de gebroeders Fränk en Andy Schleck. En de nieuweling bleek bijzonder hard te kunnen fietsen, want hij wist in zijn eerste jaar al naar legio ereplaatsen te sprinten. De sterke Breschel ontpopte zich in de daaropvolgende seizoenen tot een machtsspurter met klassiekerambities, maar hij maakte toch vooral naam als kampioenschapsrenner. Zo veroverde hij in Varese de bronzen medaille en werd hij bijna wereldkampioen in het Australische Geelong. Het was echter mede-Scandinaviër Thor Hushovd die dankzij een paar machtige pedaalslagen naar de titel wist te sprinten.

Een hevig ontgoochelde Breschel klopte op zijn stuur van frustratie, hij besefte dat hij een unieke kans op de wereldtitel ‘had laten liggen’. Het bleek ook zijn laatste WK-medaille, al werd hij 2014 nog knap vierde in Ponferrada. Op zijn erelijst staan verder nog een ritzege in de Vuelta a España, de Ronde van Luxemburg en etappes in de wat kleinere rittenkoersen. En dan vergeten we nog zijn zege in Dwars door Vlaanderen 2010, na een indrukwekkende solo, in misschien wel het beste jaar uit zijn carrière. Breschel begon na een indrukwekkend voorseizoen als een van de topfavorieten aan de Ronde van Vlaanderen, maar tijdens de koers doemde plots de pechduivel op.

Breschel leek die dag klaar om de wielerwereld te veroveren, maar hij werd weggeslagen door materiaalpech en een wel zeer amateuristische fietswissel. Het was uiteindelijk zijn ploeggenoot Fabian Cancellara die won, na een imponerende solo over de Bosberg en de lange brede wegen naar Meerbeke. En Breschel? Die zou uiteindelijk nooit een topklassieker winnen, aangezien hij in de laatste jaren van zijn carrière vooral als knecht acteerde. De Deen kende steeds meer pech, viel vaker op het asfalt en kreeg last van psoriasis artritis, een vorm van ontstekingsreuma.

“Het is een grote opluchting dat ik de knoop heb doorgehakt. Ik hou alleen maar goeie herinneringen over aan deze sport”, aldus Breschel, die zich nu gaat richten op muziek maken, zeilen en het ploegleiderschap bij zijn laatste formatie EF Education First.

Stijn Devolder – foto: Cor Vos

We vinden op de erelijst van de Ronde van Vlaanderen dus niet de naam van Matti Breschel, maar wel die van Stijn Devolder. Twee keer zelfs. Je zou het misschien bijna vergeten, maar de dit jaar gestopte Belg was ooit een gevreesd kasseienvreter met een nimmer aflatende aanvalslust. Maar wat de mensen wellicht helemaal zijn vergeten, is dat Devolder ooit werd gezien als de nieuwe Belgische rondehoop. Voor het begin van zijn carrière moeten we (alweer) terug naar 2002, als de West-Vlaming deel uitmaakt van het grote US Postal Service. De Belg had zich bij  opleidingsploeg Vlaanderen-T-Interim vooral laten zien als hardrijder, maar hij bleek nog veel meer te kunnen.

Zo won hij voor de ploeg van Lance Armstrong en Johan Bruyneel zijn eerste meerdaagse rittenkoers met de Driedaagse De Panne-Koksijde, maar de echte doorbraak kwam er in de Vuelta a España 2006. De destijds 26-jarige Devolder wist drie weken lang de betere klimmers te volgen, reed twee goede individuele tijdritten, waardoor hij elfde werd in het klassement. Een jaar later werd de lat nog een stukje hoger gelegd, zeker na zijn derde plek in een zwaarbevochten Ronde van Zwitserland. En toegegeven, de stille allrounder pronkte na de individuele tijdrit in Zaragoza in de (toen nog) gouden leiderstrui, maar één dag later vond hij zijn Waterloo op de flanken van Cerler.

Een ronderenner, dat werd Stijn Devolder uiteindelijk nooit, maar hij wist met zijn overstap naar Quickstep wel een succesvolle switch te maken naar het stoempwerk in de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix. Devolder deed in alles denken aan de Flandriens van weleer, met hun gekromde ruggen, zweterige tenues, giftige grimassen en asgrauwe aangezichten. Het was alsof Briek Schotte was neergedaald om nog één keer Vlaanderens Mooiste te rijden, die bewuste zondag, 6 april 2008. Devolder viel als Belgisch kampioen meerdere keren aan in de finale van de Ronde van Vlaanderen, maar werd even vaak weer teruggepakt door de overige favorieten.

Hoe luidt het bekende spreekwoord ook alweer? Derde keer, goede keer? Het gold zeker niet voor Devolder, maar de Belgisch kampioen werd uiteindelijk beloond voor zijn aanvalsdrang. Hij reed solo over de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg en wist ook de laatste kilometers naar Meerbeke in z’n eentje af te werken, al kwamen Nick Nuyens en Juan Antonio Flecha nog gevaarlijk dichtbij. De twee tegenaanvallers bleven echter hangen, waardoor Devolder na een imponerende solo de Ronde van Vlaanderen won. En dat in de nationale driekleur!

Een jaar later was het opnieuw raak, na een vergelijkbare solo, al werd hij toen ook wel een beetje geholpen door de koude oorlog tussen ploeggenoot en topfavoriet Tom Boonen en diens grote uitdager Filippo Pozzato. Het bleek de laatste monumentale zege van Devolder, die later nog wel twee Belgische titels en de Ronde van België wist te veroveren. Aan het einde van zijn carrière reed hij vooral voor anderen, zo was hij dit jaar als wegkapitein nog erg belangrijk voor Mathieu van der Poel. “Ik heb na 2013 niks meer gewonnen, maar ik heb geen spijt dat ik ben doorgegaan”, zo blikt Devolder terug. Zijn volgende roeping? “Ik ga vanaf volgend jaar werken bij een loonwerker.”

Moreno Moser – foto: Cor Vos

Soms is een achternaam een vloek. Vraag het maar aan Jordi Cruijff. Of Axel Merckx. En wat dan met Moreno Moser, het neefje van oud-wereldkampioen Francesco Moser. De man die driemaal Parijs-Roubaix won, het werelduurrecord aan flarden reed in Mexico en in 1984 de Giro d’Italia op zijn naam schreef. De jonge Moser wist wat hem te doen stond: de torenhoge verwachtingen inlossen. Heel even leek hij ook op weg naar een grootse carrière, want zijn entree bij de profs was indrukwekkend. Zo won hij als neoprof de Trofeo Laigueglia, Rund um den Finanzplatz en de Ronde van Polen, terwijl hij in 2013 zelfs de beste was in Strade Bianche.

Het bleek ook meteen het orgelpunt van een carrière, die verder nooit echt van de grond kwam. Af en toe was er nog een uitschieter, maar Moser bleek niet in staat om te bevestigen. Na periodes bij Cannondale en Astana kwam hij terecht bij Nippo Vini Fantini-Faizanè, waar hij hoopte zijn loopbaan nieuw leven in te blazen. “Het is geen leuk gevoel als je in elke wedstrijd wordt gelost, hoe hard je ook traint. Dan is het een nachtmerrie om naar wedstrijden te gaan. Na mijn debuut waren de verwachtingen hooggespannen, maar je bent als wielrenner afhankelijk van zoveel factoren. Ik probeer nu te begrijpen waarom het altijd mis gaat.”

De Italiaanse puncheur wist ook op ProContinentaal niveau geen antwoord te vinden op die vraag, want 2019 werd een dramatisch jaar voor Moser. Zijn beste prestatie behaalde hij in de Trofeo Laigueglia, de koers waar het eigenlijk allemaal begon, maar een 37e plaats is nauwelijks het vernoemen waard. Na twintig koersdagen en een hele boel DNF’jes is het klaar voor Moser, die via de achterdeur verdwijnt uit het profpeloton. “Ik kan de laatste jaren gewoon niet meer meekomen. Na vele tests zijn we ook zeker dat het niet door ziekte komt. Ik ben gewoon klaar.”

Wie ook klaar is, is Taylor Phinney. Nog zo’n supertalent die nooit écht is doorgebroken, al werd de Amerikaanse allrounder ook geconfronteerd met de nodige pech. De man uit Boulder, Colorado, stapte met schitterende adelbrieven over naar de profs. Zo won hij als belofte tweemaal Parijs-Roubaix, Olympia’s Tour en werd hij wereldkampioen tijdrijden, waardoor de ploegen in de rij stonden voor zijn handtekening. Zijn oog viel uiteindelijk op BMC. De zoon van ex-wielrenner Davis Phinney en oud-wielrenner en schaatsster Connie Carpenter won aanvankelijk ook de nodige wedstrijden, waaronder de openingstijdrit van de Giro d’Italia.

Phinney kwam in 2012 bovendien zes seconden tekort om zich tot wereldkampioen tijdrijden te kronen, die eer ging in Valkenburg naar Tony Martin. Twee jaar later ging het echter gruwelijk mis tijdens de Amerikaanse kampioenschappen, toen hij door een ongelukkige manoeuvre van een motard op hoge snelheid ten val kwam in de afdaling van Lookout (geen grap) Mountain. Het verdict: een beenbreuk en een ellenlange revalidatie. Het bleek een keerpunt in de carrière van Phinney, aangezien hij nadien niet meer zijn oude niveau wist te halen. De Amerikaan nam afscheid in de Japan Cup, maar finishen deed hij niet.

Taylor Phinney – foto: Cor Vos

“Dit is een beslissing waar ik al heel lang mee worstelde, en daarmee bedoel ik een paar jaar”, vertelde Phinney voor zijn laatste wedstrijd als profrenner. “Uiteindelijk heb ik het gevoel dat mijn lichaam deze keuze voor mij gemaakt heeft. Het is tijd om alle energie in iets nieuws en onbekends te stoppen.” Simon Špilak, nog zo’n iemand die nu alle tijd heeft om andere dingen te doen. We weten eigenlijk bijzonder weinig van de zwijgzame Sloveen, die nauwelijks interviews geeft en zich niet tot nauwelijks bezighoudt met social media. De 33-jarige Špilak was ook als renner onnavolgbaar, aangezien hij bijvoorbeeld nooit deelnam aan grote rondes.

Niet als klassementsrenner, maar ook niet als rittenkaper. En dat is toch opvallend voor een renner die bekend stond om zijn klimvermogen, koersinzicht en hardrijderskwaliteiten. Špilak won als renner van Lampre de Ronde van Romandië, zij het na de diskwalificatie van Alejandro Valverde, maar hij won op eigen kracht ook tweemaal de Ronde van Zwitserland. In 2015 versloeg hij zelfs Geraint Thomas en Tom Dumoulin na een razend spannend tijdritslot. Verder won hij enkele kleinere eendagskoersen en bergritten in rittenwedstrijden, maar opeens was het genoeg geweest. Zonder veel poeha of poespas zette hij een punt achter zijn carrière.

“Ik ben heel erg tevreden over mijn carrière en mijn resultaten en daar wil ik het bij laten”, was een deel van de korte maar krachtige reactie van de man van weinig woorden. Tot slot willen we nog enkele namen eruit lichten: zo komt er een einde aan de carrière van Lars Bak, die bekendheid verwierf als knecht van onder meer Fabian Cancellara en André Greipel, maar ook een persoonlijk hoogtepunt beleefde met een ritzege in de Giro d’Italia. En we nemen ook afscheid van de kleine Samuel Dumoulin, die elf jaar geleden onsterfelijk werd in eigen land door een Touretappe te winnen, maar later nog wist te zegevieren in heel wat andere Franse wedstrijden.

Simon Spilak – foto: Cor Vos

En dan hebben we nog de familie Feillu die twee fietsen aan de wilgen hangt: die van Brice en Roman Feillu. Die eerste won precies tien jaar geleden uit het niets een Tourrit met aankomst op Arcalis, maar bleek later niet meer dan een goede subtopper. Zijn oudere broer Romain was ooit een gevreesd sprinter, met name in de wat kleinere wedstrijden, maar de voormalig renner van Vacansoleil-DCM was al weggezakt naar het continentale niveau. Verder zeggen we gedag tegen Bart De Clercq (denk aan zijn Girozege op Montevergine di Mercogliano), Roberto Ferrari en Peter Kennaugh. En Mathew Hayman, al nam de Australiër reeds afscheid na de Tour Down Under.

We eindigen met Daniele Bennati en Marcel Kittel, twee renners die naam hebben gemaakt als sprinter. De Italiaan reed de laatste jaren van zijn carrière – als renner van Movistar – op kop voor Alejandro Valverde, Nairo Quintana en Mikel Landa, maar was ooit razendsnel op twee wielen. Zo won hij in dienst van Lampre en Liquigas etappes in de Giro, Tour en Vuelta. De Toscaan zegevierde twaalf jaar geleden zelfs na een fameuze sprint op de Champs-Élysées, toch een beetje het mekka voor de snelheidsduivels. Nu komt er na negentien jaar een einde aan de wielerloopbaan van Bennati, die dit seizoen kampte met hardnekkige rugklachten.

En dan naar Marcel Kittel, de Duitser die twee jaar geleden nog de beste sprinter ter wereld was. Het is eigenlijk geen leeftijd om te stoppen, 31 jaar, maar de bonkige spurter was helemaal klaar met het profbestaan. “Ik ben alle motivatie verloren om mezelf te blijven pijnigen op de fiets. De sport en de wereld waarin je leeft worden bepaald door pijn. Je hebt geen tijd voor familie en vrienden. Ik wilde mijn zoon niet zien opgroeien via Skype”, zo liet hij weten bij zijn afscheid. En spijt van zijn beslissing, dat heeft Kittel niet, zo bleek uit een recent interview. “Het is mooi om nog steeds een connectie te hebben met de sport, maar ik mis het niet. Ik ben nu vrij.”

Kittel maakte dus furore als sprinter, maar werd in het begin van zijn carrière toch echt gezien als een beloftevolle tijdrijder. Zo werd hij bij de junioren tweemaal wereldkampioen tegen de klok, terwijl hij als belofte een bronzen plak wist te veroveren. Skil-Shimano was er als de kippen bij om de jonge Duitser een profcontract aan te bieden. Kittel begon zijn profbestaan in 2011 tijdens de Tour de Langkawi en verbaasde in die ronde zelfs zijn ploeggenoten. “Kittel was net in de ploeg, we wisten alleen dat hij hard kon fietsen”, zo vertelde zijn toenmalige ploeggenoot Koen de Kort in 2012 aan De Volkskrant. “Marcel werd toen in een rit gebombardeerd tot voorlaatste renner in de trein.”

De 22-jarige renner moest de spurt aantrekken voor zijn kopman Kenny van Hummel. “Dat was de sprinter binnen Skil-Shimano, maar Marcel trok veel te laat aan. Volgens Van Hummel was het beter als de rollen werden omgedraaid. Hij zou de sprint wel eens aantrekken voor Marcel, zodat hij kon zien hoe het moest.” Het resultaat: Marcel Kittel won de derde etappe van de Tour de Langkawi en werd al snel gebombardeerd tot de belangrijkste sprinter binnen het team. De blonde Duitser eindigde zijn eerste jaar met maar liefst achttien overwinningen, zo zegevierde hij in vier etappes van de Ronde van Polen én pakte hij een rit in de Vuelta a España.

Marcel Kittel – foto: Cor Vos

Duitsland had een opvolger van Erik Zabel, aangezien Kittel binnen enkele seizoenen uitgroeide tot de snelste man op twee wielen. In 2012 moest hij nog ziek opgeven in de Tour, maar het jaar daarop won hij maar liefst vier etappes en liet hij de onverslaanbaar geachte Mark Cavendish zijn hielen zien. “Ik voelde me heel wat jaren onverslaanbaar, maar één renner kwam en veranderde dat. Een rots van pure spierkracht en blond haar. Die coureur is Marcel Kittel. Hij leek op de wielrennende versie van Rocky. Hij was de eerste bij wie ik moest uitvinden hoe ik hem moest verslaan”, zo liet de doorgaans weinig complimenteuze Cavendish weten na het afscheid van zijn grote rivaal.

Kittel kan terugkijken op een korte maar zeer succesvolle carrière, met veertien etappezeges in de Tour, vier ritoverwinningen in de Giro d’Italia en vijf keer de Scheldeprijs, toch een beetje het officieuze WK voor sprinters. De altijd uitgesproken Kittel was mediageniek en het ideale uithangbord, maar kende ook een gevoelige kant en periodes van twijfel en somberheid. Zo beleefde hij door mentale problemen en een vormcrisis een barslecht afscheidsjaar bij Team Sunweb, terwijl ook zijn periode bij Katusha-Alpecin geen succes werd. Hij boekte twee jaar geleden nog grote successen onder de vleugels van Patrick Lefevere, maar toch vertrok hij bij Quick-Step.

Kittel hoopte bij Katusha-Alpecin ook de zeges aaneen te rijgen, maar hij boekte in zijn eerste jaar slechts twee zeges in Tirreno-Adriatico. Het dieptepunt volgde in de Ronde van Frankrijk, toen hij na een kleurloze eerste week buiten tijd finishte in de tweede Alpenetappe naar La Rosière. De dure aankoop begon in 2019 nog wel sterk met winst in de Trofeo Palma, maar het bleek slechts een korte opleving. Na teleurstellende optredens in de Dubai Tour en Parijs-Nice volgde een treurige anticlimax in de Scheldeprijs, de koers die hij vijfmaal wist te winnen. Kittel werd namelijk onherroepelijk uit een klein pelotonnetje gereden, op kaarsrechte wegen, terwijl het tempo niet eens zo hoog lag.

Het einde van Marcel Kittel: lossend in de Scheldeprijs – foto: Cor Vos

Het bleek de laatste koers van Marcel Kittel, die niet veel later zijn afscheid aankondigde. “Ik vind het fijn dat alle verwachtingen weg zijn. Als sprinter sta je altijd in het middelpunt van de belangstelling en dat is nu niet meer zo. Ik ben trots op wat ik heb bereikt en ik houd nog steeds van de sport, maar het is fijn om geen druk meer te voelen”, aldus de ooit zo snelle man.

Een overzicht van de gestopte buitenlandse renners in 2019

 Jonas Aaen 
Leeftijd: 20 april 1986 (33 jaar)
Laatste ploeg: Riwal Readynez
Belangrijkste individuele resultaten:
Grand Prix d’Isbergues
GP Stad Zottegem
Twee ritzeges Okolo Slovenska
Eindklassement Herald Sun Tour

Ildar Arslanov
Leeftijd: 6 april 1994 (25 jaar)
Laatste ploeg: Gazprom-Rusvelo
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Giro Valle d’Aosta
Eindklassement Adriatica Ionica Race
4e Eindklassement Sibiu Cycling Tour
5e Eindklassement Presidential Tour of Turkey

Yoann Bagot
Leeftijd: 6 september 1987 (32 jaar)
Laatste ploeg: Vital Concept-B&B Hotels
Belangrijkste individuele resultaten:
Tour du Gévaudan
Eindklassement Presidential Tour of Turkey
5e Eindklassement La Méditerranéenne

Lars Bak
Leeftijd: 16 januari 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: Dimension Data
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Tour de l’Avenir
Ritzege Giro d’Italia
Ritzege Eneco Tour
GP de Fourmies
Parijs-Bourges
Nationaal kampioen tijdrijden (2007 en 2008)

Daniele Bennati
Leeftijd: 24 september 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: Movistar
Belangrijkste individuele resultaten:
Twee ritzeges Tour de France
Drie ritzeges Giro d’Italia
Zes ritzeges Vuelta a España
Vijf etappes Tour de Pologne
Drie etappes Deutschland Tour
Giro del Piemonte (2006 en 2008)

Nuno Bico
Leeftijd: 3 juli 1994 (25 jaar)
Laatste ploeg: Burgos-BH
Belangrijkste individuele resultaten:
7e Volta ao Alentejo

Adam Blythe
Leeftijd: 1 oktober 1989 (30 jaar)
Laatste ploeg: Lotto Soudal
Belangrijkste individuele resultaten:
Elfstedenronde
Prudential RideLondon Classic
Binche-Chimay-Binche
Circuit Franco-Belge

Steve Cummings – foto: Cor Vos

Matti Breschel
Leeftijd: 31 augustus 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: EF Education First
Belangrijkste individuele resultaten:
Dwars door Vlaanderen
Ritzege Vuelta a España
Ritzege Volta a Catalunya
Eindklassement Tour de Luxembourg
Negen etappes Ronde van Denemarken
WK wielrennen Geelong (2010)
WK wielrennen Varese (2008)

Loïc Chetout
Leeftijd: 23 september 1992 (27 jaar)
Laatste ploeg: Cofidis
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Ronde de l’Isard
Classic Loire Atlantique

Bart De Clercq
Leeftijd: 26 augustus 1986 (33 jaar)
Laatste ploeg: Wanty-Gobert
Belangrijkste individuele resultaten
Ritzege Giro d’Italia
Ritzege Tour de Pologne
Eindklassement Tour de l’Ain
5e Eindklassement Ruta del Sol
14e Eindklassement Vuelta a España
17e Eindklassement Vuelta a España

Steve Cummings
Leeftijd: 19 maart 1981 (38 jaar)
Laatste ploeg: Dimension Data
Belangrijkste individuele resultaten:
Twee ritzeges Tour de France
Ritzege Vuelta a España
Eindklassement Tour of Britain
Ritzege Critérium du Dauphiné
Ritzege Tirreno-Adriatico
Ritzege Vuelta al Pais Vasco
Eindklassement Tour de Méditerranéen
Coppa Bernocchi

Maxime Daniel
Leeftijd: 5 juni 1991 (28 jaar)
Laatste ploeg: Arkéa-Samsic
Belangrijkste individuele resultaten:
ZLM Tour
Ritzege Vuelta de Madrid
Ritzege Volta a Portugal
4e Halle-Ingooigem

Moreno De Pauw
Leeftijd: 12 augustus 1991 (28 jaar)
Laatste ploeg: Sport-Vlaanderen Baloise
Belangrijkste individuele resultaten
Ritzege An Post Race
* Behaalde zijn grootste successen op de baan

Kenny Dehaes
Leeftijd: 10 november 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Wallonie-Bruxelles
Belangrijkste individuele resultaten
Trofeo Palma
Halle-Ingooigem
Nokere Koerse
Handzame Classic
Schaal Sels
Ronde van Drenthe
GP de Denain
GP Stad Zottegem

Zakkari Dempster
Leeftijd: 27 september 1987 (32 jaar)
Laatste ploeg: Israel Cycling Academy
Belangrijkste individuele resultaten:
Veenendaal-Veenendaal Classic
Ritzege Czech Cycling Tour
Ritzege Tour of Japan

Stijn Devolder
Leeftijd: 29 augustus 1979 (40 jaar)
Laatste ploeg: Corendon-Circus
Belangrijkste individuele resultaten
Ronde van Vlaanderen (2008 en 2009)
Eindklassement Tour of Belgium (2008 en 2010)
Eindklassement Driedaagse van de Panne-Koksijde
Eindklassement Volta ao Algarve
Nationaal kampioen op de weg (2007, 2010 en 2013)

Samuel Dumoulin
Leeftijd: 20 augustus 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: AG2R La Mondiale
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Tour de France
Drie ritzeges Volta a Catalunya
Tro-Bro Léon (2003 en 2004)
GP de Plumelec (2013 en 2016)
Eindklassement Ster van Bessèges
Grand Prix La Marseillaise
Route Adélie de Vitré

Hubert Dupont
Leeftijd: 13 november 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: AG2R La Mondiale
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Route du Sud
Eindklassement Tour du Limousin
7e Eindklassement Giro del Trentino
11e Eindklassement Giro d’Italia (2011 en 2016)

Romain Feillu – foto: Cor Vos

Brice Feillu
Leeftijd: 26 juli 1985 (34 jaar)
Laatste ploeg: Arkéa-Samsic
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Tour de France
Eindklassement Parijs-Corrèze
4e Eindklassement Route du Sud

Romain Feillu
Leeftijd: 16 april 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: St Michel-Auber93
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Tour of Britain
Eindklassement Tour de Picardie
GP de Fourmies (2009 en 2010)
Boucles de l’Aune (2007 en 2008)
Route Adélie de Vitré
Twee ritzeges Tour du Luxembourg
Drie ritzeges Tour Méditerranéen

Roberto Ferrari
Leeftijd: 9 maart 1983 (36 jaar)
Laatste ploeg: UAE Emirates
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Giro d’Italia
Route Adélie de Vitré
GP di Lugano
Memorial Marco Pantani
Giro del Friuli
Twee ritzeges Tour de San Luis

Marc Fournier
Leeftijd: 12 november 1994 (25 jaar)
Laatste ploeg: Vital Concept-B&B Hotels
Belangrijkste individuele resultaten
Eindklassement Circuit Cycliste Sarthe
Ritzege Circuit Cycliste Sarthe
Le Triptyque des Monts et Châteaux

Johannes Fröhlinger
Leeftijd: 9 juni 1985 (34 jaar)
Laatste ploeg: Team Sunweb
Belangrijkste individuele resultaten:
5e Memorial Cimurri
6e Eindklassement Bayern-Rundfahrt
7e Japan Cup

Yohann Gène
Leeftijd: 25 juni 1981 (38 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement La Tropicale Amissa Bongo (2013 en 2017)
Zeven ritzeges La Tropicale Amissa Bongo
Ritzege Tour de Langkawi
Ritzege Route du Sud
Ritzege Boucles de la Mayenne

Roy Goldstein
Leeftijd: 20 mei 1993 (26 jaar)
Laatste ploeg: Israel Cycling Academy
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg (2017 en 2018)

Krister Hagen
Leeftijd: 12 januari 1989 (30 jaar)
Laatste ploeg: Riwal Readynez
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Istrian Spring Trophy
Trofej Umag
Tour de Gironde

Sho Hatsuyama
Leeftijd: 17 augustus 1988 (31 jaar)
Laatste ploeg: Nippo Vini Fantini-Faizanè
Belangrijkste individuele resultaten:
Tour de Okinawa
Nationaal kampioen op de weg

Mathew Hayman
Leeftijd: 20 april 1978 (41 jaar)
Laatste ploeg: Mitchelton-Scott
Belangrijkste individuele resultaten:
Parijs-Roubaix
Parijs-Bourges
Eindklassement Sachsen Tour
3e Omloop Het Nieuwsblad
4e Gent-Wevelgem
8e Parijs-Roubaix

Preben Van Hecke
Leeftijd: 9 juli 1982 (37 jaar)
Laatste ploeg: Sport Vlaanderen-Baloise
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg
Schaal Sels
GP de la Somme

Evan Huffman
Leeftijd: 7 januari 1990 (29 jaar)
Laatste ploeg: Rally UHC
Belangrijkste individuele resultaten:
Twee ritzeges Tour of California
Eindklassement Tour of Alberta
Eindklassement Tour of the Gila
Twee ritzeges Tour of Alberta
Twee ritzeges Tour of the Gila

Markel Irizar
Leeftijd: 5 februari 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: Trek-Segafredo
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Ruta del Sol
Ritzege Tour du Poitou Charentes
5e Chrono des Herbiers
5e Tour du Poitou Charentes

Axel Journiaux
Leeftijd: 20 mei 1995 (24 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Grand Prix Priessnitz Spa

Peter Kennaugh – foto: Cor Vos

Peter Kennaugh
Leeftijd: 15 juni 1989 (30 jaar)
Laatste ploeg: BORA-hansgrohe
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Tour of Austria
Eindklassement Settimana Internazionale Coppi e Bartali
Cadel Evans Great Ocean Road Race
GP Pino Cerami
Twee ritzeges Critérium du Dauphiné
Nationaal kampioen op de weg (2014 en 2015)

Marcel Kittel
Leeftijd: 11 mei 1988 (31 jaar)
Laatste ploeg: Katusha-Alpecin
Belangrijkste individuele resultaten:
Veertien ritzeges Tour de France
Vier ritzeges Giro d’Italia
Ritzege Vuelta a España
Scheldeprijs (2012, 2013, 2014, 2016 en 2017)
Eindklassement Dubai Tour (2016 en 2017)
Acht ritzeges Dubai Tour
Vijf etappes Tour de Pologne

Evgeny Kobernyak
Leeftijd: 24 januari 1995 (24 jaar)
Laatste ploeg: Gazprom-RusVelo
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Five Rings of Moscow

Jérémy Maison
Leeftijd: 21 juli 1993 (26 jaar)
Laatste ploeg: Arkéa-Samsic
Belangrijkste individuele resultaten
Ritzege Ronde de l’Isard
Eindklassement Ronde de l’Isard
Eindklassement Le Tour de Savoie Mont Blanc

Amaël Moinard
Leeftijd: Arkéa-Samsic
Laatste ploeg: 2 februari 1982 (37 jaar)
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Parijs-Nice
Ritzege Route du Sud
Ritzege Tour du Haut Var
Eindklassement Tour du Haut Var

Antonio Molina
Leeftijd: 4 januari 1991 (28 jaar)
Laatste ploeg: Caja Rural-Seguros RGA
Belangrijkste individuele resultaten:
5e Eindklassement Tour du Gévaudan
6e Eindklassement Route d’Occitanie

Maxime Monfort
Leeftijd: 14 januari 1983 (36 jaar)
Laatste ploeg: Lotto Soudal
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Bayern-Rundfahrt
Eindklassement Tour du Luxembourg
Eindklassement Bayern-Rundfahrt
6e Eindklassement Vuelta a España

Matteo Montaguti
Leeftijd: 6 januari 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Androni Giocattoli-Sidermec
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Giro della Provincia Calabria
Ritzege Tour of the Alps
Ritzege Giro della Provincia Calabria
GP di Camaiore
Trofeo Laigueglia

Steve Morabito
Leeftijd: 30 januari 1983 (36 jaar)
Laatste ploeg: Groupama-FDJ
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Tour du Suisse
Eindklassement Tour of Austria
4e Eindklassement Tour du Suisse
5e Eindklassement Giro del Trentino

Javier Moreno
Leeftijd: 18 juli 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Delko Marseille Provence
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Vuelta a Castilla y Leon
Eindklassement Vuelta Asturias
Eindklassement Vuelta Aragón
Vuelta a la Comunidad de Madrid
Ritzege Tour de l’Ain
Eindklassement Tour Down Under
Eindklassement Tour of Austria
* Zet zijn carrière voort als mountainbiker

Manuele Mori
Leeftijd: 9 augustus 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: UAE Emirates
Belangrijkste resultaten:
Japan Cup
GP Bruno Beghelli
GP Ouest Plouay

Moreno Moser
Leeftijd: 25 december 1990 (29 jaar)
Laatste ploeg: Nippo Vini Fantini-Faizanè
Belangrijkste individuele resultaten:
Strade Bianche
Eindklassement Tour de Pologne
Twee ritzeges Tour de Pologne
Rund um den Finanzplatz
Trofeo Laigueglia (2012 en 2018)
Grand Prix de Montréal

Patrick Müller
Leeftijd: 18 april 1996 (23 jaar)
Laatste ploeg: Vital Concept-B&B Hotels
Belangrijkste individuele resultaten:
Volta Limburg Classic
4e Eindklassement Circuit Cycliste Sarthe

Bryan Nauleau
Leeftijd: 17 maart 1988 (31 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
8e Eindklassement La Tropicale Amissa Bongo
9e Boucles de l’Aune

Jarlinson Pantano – foto: Cor Vos

Jarlinson Pantano
Leeftijd: 19 november 1988 (31 jaar)
Laatste ploeg: Trek-Segafredo
Belangrijkste individuele resultaten
Ritzege Tour de France
Ritzege Tour de Suisse
Ritzege Volta a Catalunya
Nationaal kampioen tijdrijden
4e Eindklassement Tour de Suisse
* Werd dit jaar betrapt op het gebruik van doping

Sergio Pardilla
Leeftijd: 16 januari 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Caja Rural-Seguros RGA
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Vuelta a la Comunidad de Madrid
Eindklassement Tour of Japan
Ritzege Vuelta a Burgos
Ritzege Ruta del Sol
Eindklassement Tour de l’Ain
Eindklassement Tour of Austria

Taylor Phinney
Leeftijd: 27 juni 1990 (29 jaar)
Laatste ploeg: EF Education First
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Giro d’Italia
Eindklassement Dubai Tour
Ritzege Tour de Pologne
Ritzege Eneco Tour
Nationaal kampioen tijdrijden (2010, 2014 en 2016)
Wereldkampioenschap tijdrijden (2012)
4e Olympische Spelen wegwedstrijd
4e Olympische Spelen tijdrijden

Alexandre Pichot
Leeftijd: 6 januari 1983 (36 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
GP Cholet-Pays de Loire
5e Dwars door Vlaanderen
8e E3 Prijs Vlaanderen
11e Ronde van Vlaanderen

Rubén Plaza
Leeftijd: 29 februari 1980 (39 jaar)
Laatste ploeg: Israel Cycling Academy
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Tour de France
Twee ritzeges Vuelta a España
Nationaal kampioen op de weg (2003 en 2009)
Eindklassement Vuelta a Castilla y Leon (2013 en 2018)
Eindklassement Vuelta a la Comunidad Valenciana
Eindklassement Vuelta Aragón
6e Eindklassement Vuelta a España

Perrig Quemeneur
Leeftijd: 26 april 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
7e Tour de Vendée
8e Tro-Bro Léon

Jacques Janse van Rensburg
Leeftijd: 6 september 1987 (32 jaar)
Laatste ploeg: Dimension Data
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg
5e Eindklassement Tour of Oman

Mark Renshaw
Leeftijd: 22 oktober 1982 (37 jaar)
Laatste ploeg: Dimension Data
Belangrijkste individuele resultaten:
Twee ritzeges Tour Down Under
/ Ritzege Eneco Tour
Clasica de Almeria
Eindklassement Tour of Qatar
Tro-Bro Léon

Ivan Santaromita
Leeftijd: 30 april 1984 (35 jaar)
Laatste ploeg: Nippo Vini Fantini-Faizanè
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg
Eindklassement Settimana Internazionale Coppi e Bartali
Ritzege Giro del Trentino
Japan Cup

Kristoffer Skjerping
Leeftijd: 4 mei 1993 (26 jaar)
Laatste ploeg: Uno-X
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Tour de l’Avenir
Ronde van Vlaanderen voor Beloften
Wereldkampioenschap op de weg voor Beloften (2014)

Simon Špilak
Leeftijd: 23 juni 1986 (33 jaar)
Laatste ploeg: Katusha-Alpecin
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Tour de Suisse (2015 en 2017)
Eindklassement Tour de Romandie (2010)
Rund um den Finanzplatz
GP Miguel Induraín
Drie ritzeges Tour de Romandie
Ritzege Critérium du Dauphiné
Ritzege Tour de Suisse
Eindklassement Tour de Romandie (2013, 2014 en 2015)
Eindklassement Parijs-Nice

Lukas Spengler
Leeftijd: 16 september 1994 (25 jaar)
Laatste ploeg: Wallonie-Bruxelles
Belangrijkste individuele resultaten:
Parijs-Roubaix voor beloften
5e Schaal Sels

Peter Stetina
Leeftijd: 8 augustus 1987 (32 jaar)
Laatste ploeg: Trek-Segafredo
Belangrijkste individuele resultaten:
GP Miguel Indurain
4e Eindklassement Tour de Langkawi
5e Eindklassement Colorado Classic
6e Eindklassement Tour of California
* Richt zich nu op gravelwedstrijden

Svein Tuft
Leeftijd: 9 mei 1977 (42 jaar)
Laatste ploeg: Rally UHC
Belangrijkste individuele resultaten:
Elf keer nationaal kampioen tijdrijden
Twee keer nationaal kampioen op de weg (2011 en 2014)
Twee ritzeges Eneco Tour
Duo Normand
Ritzege Postnord Danmmark Rundt
Wereldkampioenschap tijdrijden (2008)

Angelo Tulik
Leeftijd: 2 december 1990 (29 jaar)
Laatste ploeg: Total Direct Energie
Belangrijkste individuele resultaten:
La Roue Tourangelle
Ritzege Tour des Fjords
Tour du Doubs

Benoît Vaugrenard
Leeftijd: 5 januari 1982 (37 jaar)
Laatste ploeg: Groupama-FDJ
Belangrijkste individuele resultaten:
Eindklassement Tour du Poitou Charentes
La Poly Normande
GP d’Isbergues
Ritzege Volta ao Algarve
Ritzege Vierdaagse van Duinkerke
Ritzege Tour du Limousin

Svein Tuft – foto: Cor Vos

Jaco Venter
Leeftijd: 13 februari 1987 (32 jaar)
Laatste ploeg: Dimension Data
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg
4e Eindklassement Tour de l’Avenir

Zico Waeytens 
Leeftijd: 29 september 1991 (28 jaar)
Laatste ploeg: Cofidis
Belangrijkste individuele resultaten:
Ritzege Baloise Belgium Tour
Eindklassement Tour des Fjords
Garmin Velothon Berlin
GP Stad Zottegem

Robert Wagner
Leeftijd: 17 april 1983 (36 jaar)
Laatste ploeg: Arkéa-Samsic
Belangrijkste individuele resultaten:
Nationaal kampioen op de weg
Ronde van Noord-Holland (2008 en 2010)
Drie ritzeges Delta Tour Zeeland
Ritzege Bayern-Rundfahrt
Ritzege Ster ZLM Tour
Ritzege Driedaagse van West-Vlaanderen