De Tour de France van Johan Vansummeren eindigde op woensdag, toen de Belg afstapte in de elfde etappe. Vansummeren kampte nog altijd met de naweeën van zijn val in de rit naar Huy en kon het hooggebergte niet meer verteren.

Sporza zocht Vansummeren op, toen hij aankwam op het vliegveld. “Tien dagen te vroeg in België eigenlijk”, zei hij. “Maar het had geen zin om verder te rijden. Dit is eigenlijk één van de minst prettige momenten in mijn carrière. Het is altijd mijn doelstelling geweest om alle grote rondes die ik rijd ook uit te rijden en dat was tot nu toe altijd gelukt.”

“Maar de laatste dagen reed ik een beetje rond als een toerist. Als ik achterom keek, zag ik de auto van de koerscommissaris. Je zag me ook altijd als eerste lossen. Veel ploegleiders moedigden me nog aan, maar ik kon niet meer trappen. Ik wou niet afstappen, maar op de Col d’Aspin zag ik nog iedereen rustig keuvelen in het peloton.”

“Ik kwam net weer aansluiten en een kilometer verder was ik weer gelost. Het huilen stond me nader dan het lachen. Ik heb gewoon mijn remmen toegeknepen en ben op de grond gaan zitten.”