Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Alaphilippe zit met vraagtekens na ziekte van Pfeiffer
Julian Alaphilippe is nog altijd herstellende van de ziekte van Pfeiffer. De 23-jarige Fransman was dé revelatie in de Ardennenklassiekers, maar de vraag is of hij daar dit jaar überhaupt wel bij is. “Ik weet niet of ik op tijd in vorm geraak”, vertelt hij aan Cyclingnews.
Virus overwinnen
Alaphilippe wacht op groen licht van de doktoren om te mogen beginnen aan zijn training. “Mijn eerste doel is om deze aandoening achter me te laten en met de echte voorbereiding te beginnen. Op dit moment kan ik trainen, maar heel miniem en niet specifiek. Het vergt gewoon tijd. Ik weet ook nog niet waar ik mijn seizoen begin. Misschien in februari, maar dat weten we nog niet. Ik hoop nog tijd te hebben om me voor te bereiden op de Ardennenklassiekers. Als je twee keer op het podium eindigt, wil je terugkeren en proberen om te winnen. Ik zal mijn uiterste best doen om in goede vorm te geraken voor de klassiekers, meer weet op dit moment niet of me dat op tijd lukt.”
Niet verwachte resultaten en Tour 2016
Als gezegd was de Franse puncheur de verrassing van de jongste heuvelklassiekes met een zevende plek in de Amstel Gold Race en tweede plekken in de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. “Ik had daar geen rekening mee gehouden”, zegt Alaphillippe. “Je hoopt het zeker, maar om direct twee kee podium te rijden in de klassiekers en een bergrit in de Tour of California te winnen is toch wel heel speciaal.” Hoe zijn schema er na de klassiekers van dit jaar uit ziet, weet de Etixx-Quick-Step-renner nog niet. “Misschien moet ik voor mezelf als prof eens een grote ronde rijden. Dat heb ik nog nooit gedaan, dus waarom niet de Tour de France? Het speelt door mijn hoofd, maar ik kan er nog niets over zeggen omdat ik eerst fit moet zijn.”
Effecten die ik voelde toen ik Pfeiffer had was enorme spierpijn, alsof je die dag 200 km hard had gefietst, druk op de borst en het gevoel dat je lichaam niet mee wou werken als je in wil spannen, het blokkeerde gewoon. Je lichaam eist gewoon rust om het virus te kunnen bestrijden, die periode werkte ik erg veel 40+ uur per week, maar op de een op de andere dag lukte het niet eens om überhaubt iets te doen. Ik heb drie maanden nodig gehad om te herstellen april t/m juni 2009 (ik was toen 22 jaar), daarna in augustus mijzelf verbaast door de Col de Vars op te rijden (ik deed er iets van 2,5-3 uur over vanaf de voet, inclusief rusten verschillende keren onderweg), met een in dat jaar aangeschafte racefiets (Koga Miyata Flyer). Een aantal jaren later reed ik de klim in iets van een uur en kwartier op, uiteraard zonder te stoppen, toen ik wel in het voorjaar heb ik kunnen fietsen en uiteraard wat meer ervaring in de bergen.
Ik kan me geheel aansluiten bij JeDaRe, dit kan je carrière verwoesten zie o.a. Cunego, die na zijn Pfeiffer nooit meer de oude is geworden. Neem rust en race misschien nog Lombardia en Milaan-Turijn, of zoiets, in het najaar. Ga vooral niet forceren. Er is volgend jaar ook nog een Tour de France.