Alec Segaert heeft de Grote Prijs Criquielion op zijn naam geschreven. De jonge hardrijder van Lotto Dstny bleef nipt een sprintend peloton voor. De Tsjech Pavel Bittner (Team dsm-firmenich PostNL) en Jenthe Biermans (Arkéa-Samsic) mochten mee op het podium.

Iets na de klok van half één werd op de Grand Place van het Waalse Ath het peloton op gang geschoten voor 200 kilometer koers. Het verdere traject van de GP Criquielion speelde zich voor het grootste deel af op grondgebied Lessines, een plaatsje in de provincie Henegouwen vlak bij de Vlaamse grens met Geraardsbergen. Lessines kennen we als de thuishaven van wijlen Claude Criquielion, naar wie deze wedstrijd genoemd is.

Vandaaruit werden de renners getrakteerd op vijf relatief vlakke lokale rondes van zo’n 24 kilometer. Wel troffen de renners bij elke passage twee kasseistroken, in de vorm van de Rue Saint Géréon (met zijn 100 meter eigenlijk te verwaarlozen) en de Rue de la Blanche (500 meter en bovendien licht oplopend). Voor de grote finale had de organisatie twee alternatieve lokale lussen van 35 kilometer in petto, met daarin telkens de Côte du Mont (2,2 km aan 2,5%) en de Côte des Planchettes (1 km aan 5,8%) halverwege het rondje.

De eerste poging tot het vormen van de vlucht van de dag, was meteen de juiste. Simon Pellaud (Tudor), Baptiste Vadic (TotalEnergies), Xabier Azparren (Q36.5), Zeb Kyffin (Tour de Tietema-Unibet) en Pelle Mikkelsen (ColoQuick) waren de gelukkigen van de dag, die nooit een grotere voorsprong dan drie minuten kregen. De controle kwam bij thuisploeg Intermarché-Wanty te liggen.

Slecht weer in de GP Criquielion – foto: Cor Vos

Vanaf de renners op het heuvelachtige lokale circuit kwamen, spatte de kopgroep volledig uit elkaar. Vooral Azparren maakte daarbij indruk. De Spanjaard van Q36.5 wist zich los te werken van zijn vluchtgenoten, maar maakte eigenlijk nooit aanspraak op de overwinning. Bij het ingaan van de slotronde bedroeg zijn voorsprong nog amper een halve minuut. Intussen begon ook de regen steeds feller op te steken.

Op de laatste passage op de Côte du Mont moest Azparren zijn koppositie afstaan, en staken Stan Van Tricht (Alpecin-Deceuninck) en Fabio Christen (Q36.5) hun licht op. In geen tijd reden de twee zo’n 35 seconden bij elkaar, een voorsprong die op de slotbeklimming even snel weer slonk tot een tiental tellen. Op dat moment volgde er wat vertwijfeling in het peloton, maar uiteindelijk namen Intermarché-Wanty en Arkéa-Samsic hun verantwoordelijkheid. Op 4,5 kilometer van de streep was alles weer te herdoen.

Ook in de slotkilometers ging het er ongecontroleerd aan toe. Eerst waagde Axel Huens (Tour de Tietema-Unibet) zijn kans, en bij het ingaan van de laatste twee kilometer was het de beurt aan Henri Uhlig (Alpecin-Deceuninck). Alec Segaert (Lotto Dstny) volgde gezwind, maar weigerde over te nemen. Hij had immers kopman Milan Menten nog achter zich zitten. Uhlig bleef desondanks doorvlammen, met Segaert in zijn wiel. Op het juiste moment zette de hardrijder zijn inspanning in, nét genoeg om het sprintende peloton voor te blijven.