Niels Bastiaens

• donderdag 16 juni 2022 om 19:00

Interview Dan win je na acht jaar proberen eindelijk je eerste twee profkoersen, maar toch krijgt Amaury Capiot bij Arkéa-Samsic niet altijd het vertrouwen dat hij verdient. “Het zou gemakkelijker zijn om in sommige situaties wat meer steun te krijgen”, vertelt hij aan WielerFlits.

Het was voor aanvang van de Ronde van Limburg dat Capiot toch even goed moest vloeken. “De dag voordien, in de Brussels Cycling Classic, moest ik werken voor Daniel McLay. Geen probleem voor mij, omdat er gezegd was dat ik ’s anderendaags mijn kans zou krijgen in eigen streek. Maar dan kom je terug in de bus, en krijg je te horen dat ze toch nog van gedacht zijn veranderd.”

“Wat me daarbij nog het meeste stoort, is dat ik de week voordien nog had gewonnen in de Boucles de la Mayenne. Het is niet dat het supergoed bezet was, maar er waren toch wat snelle mannen. Voor mij de bevestiging dat mijn niveau aan het stijgen was en ik goed bezig was. Dat moeten ze bij de ploeg toch ook hebben gezien? Als je dan je kans niet krijgt, is dat heel frustrerend.”

Veel dezelfde renners
Capiot legt het probleem bij de veelzijdigheid van zijn ploeg. “We zitten met veel coureurs van hetzelfde type in onze ploeg, allemaal ongeveer op hetzelfde niveau. Ze zijn allemaal heel rap, en we moeten soms moeilijke keuzes maken wie wanneer de sprint doet. Dat snap ik natuurlijk ook, maar als je goed bent, moet je kansen krijgen. Ik ben een ambitieuze renner, het is logisch dat je jezelf wil tonen.”

Kaart de Limburger dat dan aan bij zijn ploegleiders? “Ik ben iemand die daar niet rechtstreeks iets van gaat zeggen, nee. Maar nu hadden ze me gevraagd om in de Elfstedenronde te komen koersen. Tja, dan heb ik ook gezegd dat ik daar geen zin in heb.”

Capiot boekte eind januari zijn eerste profzege – foto: Cor Vos

Wat mist Capiot dan momenteel concreet? “In feite nemen ze mij geregeld mee naar koersen waar hier en daar een sprint in zit. In Boucles de la Mayenne ook. Het is nu niet dat ik superveel steun kreeg, maar ik heb bewezen dat ik die steun ook niet nodig heb om te kunnen winnen. Al zou het wel gemakkelijk zijn om wat meer steun te krijgen in die situaties.”

Vloek doorbroken
Los van die lichte frustraties: Capiot is aan een ijzersterk seizoen bezig. Eindelijk heeft hij zijn eerste profzeges beet. “Ik zit er een paar jaar dicht tegenaan, en dan lukt het in La Marseillaise gewoon in de eerste koers van het seizoen. Dan was er daarna nog de vloek van de coureur die La Marseillaise wint, die wint normaal daarna niets meer. Maar dat bleek bij mij gelukkig niet te kloppen (lacht). De honger voor die tweede was groot.”

Of dat ook betekent dat Capiot nu sterker is dan andere jaren, wil hij niet gezegd hebben. “Soms hangt het af van details. Neem nu die rit in Boucles die ik win. Daar was ik na de eerste rit pissig nadat ik volledig ingesloten zat, mét de benen om te winnen. Voor de start van rit drie zei ik: al moet ik vandaag op driehonderd meter aanzetten, het interesseert me niet, als ik maar zelf kan aangaan en een sprint kan rijden. En effectief: op 250 meter zat ik goed, ik zag niemand rondom mij. Dus ik zei: ik ga gewoon aan. En er kwam niemand over. Zo simpel kan het soms zijn (lacht).”

Hoe moet het de komende weken nu verder? “Voor de Baloise Belgium Tour is McLay weg, maar dan komt Hugo Hofstetter weer over. We gaan het een beetje zien. Anders is er nog altijd het BK, hé. Ik weet dat ik niet de rapste van België ben. Er zijn er een stuk of vijf, zes rapper, dus dat wordt geen gemakkelijke opdracht. Maar je moet toch altijd ambitie hebben voor een BK.”