Interview Wéér geen vlekkeloze voorbereiding op de sprint voor Arnaud De Lie in De Panne. Na Nokere Koerse en de Bredene-Koksijde Classic was het de derde keer op rij dat De Lie in de slotkilometers zijn goede positie verloor. “En ook de derde keer dat ik de benen om te winnen had”, vertelt het 20-jarige talent aan WielerFlits.

De Lie stond er een beetje mistroostig bij na de aankomst van de Minerva Classic Brugge-De Panne. Met Lotto Soudal-ploegmaats Rüdiger Selig en Brent Van Moer stond hij druk de slotfase nog eens na te vertellen, maar die ploegmaats viel weinig te verwijten. De grote boosdoener was de val van Pascal Ackermann, op anderhalve kilometer van de meet. “Hoe kan hij daar nu vallen? Ik snap het nog steeds niet. Pascal viel nét voor mij, waardoor ik vol in de remmen moest. Vooraleer ik weer op gang kwam, had ik al dertig posities verloren.”

Dat De Lie dan nog achtste werd, mag eigenlijk een wonder heten. “Met dank aan Rüdiger Selig. Die bleef ijzig kalm en bracht me met een forste inspanning weer vooraan, maar dat kostte veel krachten. Op 350 meter van de streep ben ik zelf aangegaan, in de hoop dat ik een opening zou vinden. Maar helaas. Echt jammer, want ik had wéér de benen om te winnen.”

De Lie kent de Kemmelberg al – foto: Cor Vos

Geen WorldTour-angst
Desondanks was de renner uit het Luxemburgse Lescheret weinig onder de indruk van zijn eerste kilometers in de WorldTour. “Ik kan moeilijk spreken over een lastige dag. Het was een snelle en gevaarlijke finale, maar ik denk dat ik over de hele dag gezien een gemiddelde van 200 watt had. Dat is net zo veel als tijdens een training. Een echte test op het hoogste niveau was dit dus niet.”

Maar dat wordt Gent-Wevelgem allicht wel… “Een heel andere koers, natuurlijk. Maar dankzij de Bredene-Koksijde Classic ken ik de Kemmelberg al wel. Ik heb er niet meteen schrik van, maar de afstand van 250 kilometer wordt wennen. Daarom ook geen Ronde van Vlaanderen, maar wel de Volta Limburg Classic volgende week. De Ronde was met zijn 270 kilometer, zelfs 280 met de neutralisatie erbij, te veel van het goede geweest.”