Bas Tietema genoot van Amstel: “Hebben laten zien dat we toegevoegde waarde kunnen brengen”

Video De Amstel Gold Race was voor Tour de Tietema-Unibet de ‘mooiste dag ooit’. Het Nederlandse ProTeam werkte er zondag haar eerste WorldTour-wedstrijd uit sinds de oprichting, en dat leverde bij momenten uitzinnige taferelen op. De ploeg claimde een eigen bocht op het parcours en viel ook sportief niet door de mand. Oprichter Bas Tietema kijkt voor onze camera terug op de hoogdag, opvallend genoeg vanuit de Tour of the Alps.

“De dag na de Amstel Gold Race stond de wekker alweer om 6u30”, lacht Tietema. “Dan zijn Josse (Wester, mede-oprichter, red.) en ik de auto in gesprongen en naar Italië gereden. We hebben net niet de aankomst gehaald van de eerste etappe, maar ik ben wel benieuwd naar dit rondje. Vaak ben je in Nederlandse wedstrijden, maar we hebben ook een klimmersgroep. In de Giro d’Abruzzo reden we best sterk, dan wil ik daar ook een keer naartoe. Het was best even doorbijten, maar vind ik het supermooi dat ik er ben.”

Doe eens jouw verhaal van de Amstel Gold Race.
“Het was een rollercoaster! Ik heb de wedstrijd beleefd vanuit de auto, en van daaruit viel het aantal mensen langs de kant goed op. We rijden ook soms wedstrijden zoals Olympia’s Tour, wat een hele mooie wedstrijd is. Maar dan sta je soms op een parkeerplaats. Die wedstrijd is amper te volgen, er zijn relatief weinig mensen. Maar dan rijd je de Amstel Gold Race en dat is natuurlijk een extreme vorm. Die twee koersen liggen twee à drie weken uit elkaar. Dat geeft wel aan wat voor wedstrijden we rijden. In de Amstel hebben we laten zien wie en wat we zijn, en wat voor toegevoegde waarde we aan het wielrennen kunnen brengen.”

De anticipatie was ook groot, de voorbije weken. Is dat ook de reden waarom het er achteraf wat emotioneel aan toe ging?
“Dat zijn twee verschillende dingen. Veel van onze renners, zoals Tomas (Kopecky, red.), Jelle (Johannink, red.), die maken eigenlijk even snelle stappen als wij als ploeg. Sommigen van hen reden zo’n twee jaar terug nog in de clubcompetitie. Dat je dan in de Amstel Gold Race staat met al je vrienden, geeft veel ontlading. Iedereen die je kent komt natuurlijk kijken.”

“Dat we er zo naar toe kunnen werken, is ook het gevolg van de vele wedstrijden die we doen. Al vanaf februari gaat het constant door, maar juist daarom is het belangrijk om duidelijke doelen te zetten. Op WorldTour-niveau heb je die best wel duidelijk met de grote rondes en monumenten, maar op ons niveau moet je die doelen zelf zetten. Daarom was voor ons de Amstel heel belangrijk, zowel sportief – hoe staan we ervoor? – maar ook om te tonen: wat maakt ons uniek ten opzichte van de rest? Op dat vlak is onze fanbase heel belangrijk. Heel veel mensen leven daar met mee en daarom kunnen we ook een groot wielerfeest neerzetten.”

Foto: Joren Benjamins/Tour de Tietema

Sta je op dagen zoals die van de Amstel Gold Race ook extra stil bij de evolutie die jullie doormaken, en waar je vandaan komt?
“Het jaar ervoor kom je uit Olympia’s Tour, was je met niemand gefinisht en ging het allemaal moeizaam. Het was toen gewoon een periode met veel tegenslagen. Er was Julia (Soek, de sportieve manager van de ploeg, red.), die Hugo Haak opvolgde. Er waren echt uitdagingen waar we voorstonden. Het is vaak als je terugkijkt, dat je plots denkt: wow, er is veel veranderd. Maar je zit al snel in de constante achtbaan van verdergaan. Dan is de Amstel Gold Race wel zo’n moment dat je daar bij stilstaat. Als je die bocht dan doorrijdt en ziet hoeveel mensen ons verhaal een warm hart toedragen. Dat is supermooi.”

Maar toch rij je meteen door naar de Alpen. Denk je voldoende na over wat jullie neerzetten?
“Ik kan wel heel erg genieten van het moment. Dat ik hier ben, voelt als een soort van geluk. Of het nu het scoutingsproces is of bezig zijn met onze doelen en wielerkalender, ik vind dit allemaal superleuk. De Amstel Gold Race is een highlight, maar de dag nadien zit ik het Circuit de Ardennes en de Tour du Loir-et-Cher door te kijken. Wat zijn de mogelijkheden daar? Waar gaan we naartoe? Dat voelt nooit als werk. Elke dag is een hobby die ik uitoefen. Ik sta misschien te weinig stil bij de grote dingen, maar ben me wel bewust van het plezier elke dag en dat het absoluut geen werk is.”

In welk opzicht smaakt die Amstel Gold Race nu naar meer, en hoe snel kunnen die zaken gaan?
“Als je naar ons seizoen kijkt, denk ik dat we in de breedte best een sterke ploeg hebben. In de Amstel kwamen we met zes man aan, maar ook in Nokere Koerse en GP van Denain doen we het goed. Daarvoor hebben we ook gekozen. We hebben veel jongens die voordien nog niet superbekend waren en niet echt een uitschieter hadden.”

“Maar dan heb je jongens als Jelle in de ploeg, die ‘pas’ op positie 55 eindigt in de Amstel. Hij eindigt daar gewoon tussen namen als William Lecerf, Maximilian Schachmann en Simon Clarke. Dat zijn klasbakken, en uiteindelijk willen daar elk jaar een volgende stap aan toevoegen. We willen blijven verbeteren, en dat is wel nodig denk ik. Waar we nu staan is heel goed, maar die volgende stapjes moet je constant blijven maken.”

Hoe moet dat er voor jullie dan concreet uitzien?
“Ik denk dat die stap meer de tijd is. Neem nu de groeicurve van Hartthijs de Vries ten opzichte van vorig jaar. In de Amstel komt hij nog wat te kort, maar zijn groei gaat best hard. Voor Jelle hetzelfde. Of Adrien Maire, die zesde wordt in de slotrit van Abruzzo. Dat is best wel veelbelovend, maar heeft tijd nodig.”

“Als ik moet praten over onze doelen, dan denk je vooruit van WorldTour-koersen naar monumenten. Of dat nu de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix is, doet er niet veel toe. We willen ons klassiekerprogramma uitbreiden qua koersen is weer de volgende stap in wat we doen. Daarnaast moeten we ook elke keer die stap blijven maken in de wedstrijd wel. In de breedte doen we het heel goed, we zijn met iedereen ver gekomen in de Amstel Gold Race. Dat moet volgende stap worden.”