Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Bauke Mollema aast al een paar jaar op record in Ronde van Lombardije: “Wil hier ook afsluiten”
Interview Bauke Mollema staat zaterdag voor de zestiende keer aan de start van de Ronde van Lombardije. Dat is een record voor de 37-jarige oud-winnaar (2019) van La corsa delle foglie morte, die hij vanaf morgen deelt met Domenico Pozzovivo (die er nu ook bij is) en wijlen Davide Rebellin. “Ik vind het mooi om daar te staan en ooit misschien boven al die Italianen te eindigen”, lacht Mollema – die een ijzersterk WK in Zwitserland reed – in gesprek met WielerFlits.
De ervaren klassiekerrenner verblijft in de dagen voor de wedstrijd in Bergamo, de startplaats van zaterdag. Eerder deze week verkenden ze al de laatste honderd kilometer en vrijdag stonden twee trainingsuren op het programma. Lidl-Trek reed onder meer over de Valpiana, de vierde klim van de dag. “We zijn gelukkig droog gebleven en daar ziet het zaterdag ook naar uit, daar ben ik wel blij mee. Ik ging met superveel moraal naar de Giro Dell’Emilia, maar daar was het nat en koud. Ik had ook nog een slechte dag en daardoor ben ik erg teleurgesteld, moet ik zeggen.”
Toch is er wel wat gaande in het noorden van Italië, want vrijdagmiddag werd door de organisatie nog besloten om het parcours te wijzigen. Geen Passo Ganda meer als tweede klim vanwege landverschuivingen, maar de Selvino. En ook de traditionele finishlijn op de boulevard langs het Comomeer is verlegd vanwege overstromingsgevaar. De finish ligt nu een goede kilometer verder. “Dan is de totale afstand korter, denk ik?”, antwoordt Mollema als we het hem vertellen. “255 kilometer? Oh, mooi, mooi, mooi! Iets langer zelfs. Ik heb dat liever dan dertig kilometer korter.”
Last minute wijzigingen aan parcours
Mollema vindt het niet verkeerd, want de Selvino is volgens hem iets gemakkelijker dan de Ganda. Voor het koersverloop zal het niet veel uitmaken. Dat doet wel de Colma di Sormano in de finale. Een klim van dertien kilometer en na het WK liet Mollema al weten daar geen voorstander van te zijn. “We hebben hem inmiddels verkend. Op zich is het wel goed te doen. Het is echt een loper. Nat als de Valpiana is het een klim waar de snelheid nog hoog ligt. Een echte Alpencol is die Colma di Sormano dus niet. Maar dertien kilometer is gewoon lang, met een lange inspanning.”
Mollema reed een erg sterk WK – foto: Cor Vos
“Ik zie klassiekers toch meer als wat explosiever”, gaat de geboren Groninger verder. “Ik heb liever kortere beklimmingen. Wat mij betreft was het parcours gelijk gebleven zoals het een paar jaar geleden was: Madonna del Ghisallo, Muro di Sormano, Civiglio en dan de San Fermo della Battaglia. Dat vind ik het mooiste parcours van de Ronde van Lombardije. Het geeft ook iets meer kansen aan verschillende renners, omdat die beklimmingen net iets korter zijn dan die je hebt in de buurt van Bergamo. Al hebben de klimmers zeker met de Muro di Sormano ook een voordeel.”
Met z’n allen tegen Pogačar
De renner van Lidl-Trek is van mening dat een klimmer met het huidige parcours nóg beter aardt dan hij normaal al zou doen in Lombardije. “Al denk ik dat het voor de winnaar niet heel veel uitmaakt, met Tadej Pogačar aan de start. Maar neem nu Enric Mas (die in vorm is, red.), die was een paar jaar terug ook tweede op het parcours richting Bergamo. Zo’n iemand heeft baat bij die langere beklimmingen. Al weet ik niet of het de uitslag verandert. Voor mijzelf zal het in ieder geval op de limiet zijn, of ik dit soort lange inspanningen aan kan ten opzichte van de favorieten hier.”
Dé absolute topfavoriet is natuurlijk Pogačar. Hij vliegt sinds zijn wereldtitel en lijkt zaterdag onklopbaar. “Zeker als je ziet welke ploeg hij om zich heen heeft. Als je echt heel gek wilt doen, kun je natuurlijk in die eerste vijftig tot honderd kilometer met een paar ploegen de koers helemaal op z’n kop zetten, met al die beklimmingen. Maar dan nog betwijfel ik of dat echt veel uitmaakt. Waarschijnlijk rijd je dan jezelf de vernieling in. En zo’n zware koers is nóg meer in Pogačars voordeel. Het is gewoon lastig, omdat hij er met kop en schouders bovenuit steekt momenteel.”
Op jacht naar een mooi resultaat én een record
Mollema weet van zichzelf niet zo goed wat hij kan verwachten. Er was dus die slechte dag in Emilia en ook de dagen erna was Mollema’s gevoel wat wisselvallig. “De ene dag voel ik me heel goed, de andere dag is het wat minder. Dat heb je op zich wel vaker aan het eind van het seizoen. Maar ik heb wel echt veel moraal om zaterdag nog een keer alles te geven. Ik ga in ieder geval starten met het idee om proberen een uitslag te rijden. Maar wat er nog in het vat zit, daar heb ik echt geen idee van. Een top-10 zou heel mooi zijn. Als dat nog een keer lukt, teken ik ervoor.”
Mollema bij zijn zege in 2019 – foto: Cor Vos
En dat dus in editie zestien waarin hij aan de start staat. Dat is een evenaring van het record van Davide Rebellin. “Ik moet eerlijk bekennen dat ik een jaar of twee geleden al eens had gezien dat ik dichtbij het aantal recorddeelnames zat. En dat recordhouder in zicht kwam. Ik vind dat wel een mooi gegeven, moet ik zeggen. In zo’n monument met zo’n historie. Dat je dan van iedereen, zeker van alle Italianen ook, het vaakst aan de start hebt gestaan. Ik heb dat de komende jaren nog verder aan te scherpen. Dit is ook de koers waar ik mijn carrière zou willen beëindigen.”
Normaal gesproken rijdt hij met de Ronde van Lombardije 2026 zijn laatste wielerkoers als prof. Hij bewaart er mooie herinneringen aan. “Ik weet nog dat ik in mijn eerste deelname de finish niet haalde. Ik had nog geen parcourskennis en ben toen al voor de Ghisallo afgedraaid, volgens mij. Mijn eerste top-10 in 2012 kan ik me ook nog herinneren, met finish in Lecco. In verschrikkelijk weer. Daar was ik toen heel blij mee. En ja, wat me natuurlijk het meest bijblijft is die zege in 2019. Ik hoef aan niemand uit te leggen hoe speciaal dat is. Daarom ook dat ik hier graag wil afsluiten.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.