Opluchting voor Leif Hoste, meldt Het Laatste Nieuws. De 39-jarige Belg kreeg van de UCI en de Belgische wielerbond in 2013 een forse boete van €150.000 opgelegd vanwege afwijkende waarden in zijn biologisch bloedpaspoort anno 2008. De rechtbank in Gent besloot Hoste woensdag echter vrij te spreken, omdat keihard bewijs in deze zaak ontbreekt. 

Niet betaald
Hoste stopte in 2012 met wielrennen na aanslepende en chronische rugklachten. Een jaar nadien werd hij vanwege de schommelingen in zijn bloedpaspoort geschorst voor twee jaar en moest hij aanvankelijk een boete van €300.000 betalen aan de UCI. De Belgische wielerbond halveerde die geldboete. Hoste kon die uitspraak aanvechten bij het internationaal sporttribunaal CAS in Zwitserland, maar vanwege de hoge kosten van die procedure zag de drievoudig nummer twee van de Ronde van Vlaanderen daar vanaf. Hoste besloot om de straf te accepteren, maar hij betaalde de boete nooit.

Op het moment dat de UCI de boete wilde incasseren, stapte de Belg naar de burgerlijke rechtbank in Gent. Daar volgde de rechter de redenering van Hoste’s advocaten dat een afwijkend bloedpaspoort geen direct bewijs is voor dopinggebruik. Bovendien kon Hoste geen B-staal afleveren. “De rechtbank in Gent baseert zich op Artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens om Hoste vrij te spreken. Dat artikel bepaalt dat iedereen recht heeft op een eerlijk proces en iemand veroordelen op basis van afwijkende bloedwaarden strookt duidelijk niet met die regels”, schrijft Het Laatste Nieuws. Hoste hoeft de geldboete dus niet te betalen.

Gevolgen voor bloedpaspoort?
De uitspraak van de Gentse rechtbank heeft mogelijk gevolgen voor het biologisch bloedpaspoort. Dit werd namelijk ingevoerd om renners die nooit tijdens controles gepakt werden op dopinggebruik, toch te kunnen schorsen op basis van afwijkende bloedwaarden. Deze schommelingen kunnen namelijk duiden op dopinggebruik. De laatste jaren werden onder meer Sergio Luis Henao, Roman Kreuziger en Franco Pellizotti aangepakt na schommelingen in hun bloedpaspoort. Alleen die laatste kreeg effectief een schorsing van twee jaar.

De UCI kan nog wel in beroep gaan tegen de uitspraak en zal dat gezien de gevolgen voor het bloedpaspoort ongetwijfeld doen. In de schaatswereld deed zich namelijk eenzelfde soort zaak voor. De Duitse schaatster Claudia Pechstein werd in 2009 voor twee jaar geschorst vanwege schommelingen in haar bloedpaspoort. Ze ging in beroep tot en met het CAS, maar werd steeds in het ongelijk gesteld. Pechstein stapte toen naar de burgerrechter, die haar in 2015 net als Hoste in het gelijk stelde. Uiteindelijk haalde de Duitse alsnog bakzeil, want het gerechtshof in Karlsruhe bepaalde dat sporters uitspraken van het CAS niet in Duitsland kunnen aanvechten. Of dat ook in België zo is, moet nog blijken.