Interview Ondanks heel wat blessureleed was Ben Hermans dit jaar een van de smaakmakers bij Israël Cycling Academy, met etappezeges en eindwinst in zowel de Ronde van Oostenrijk als de Tour of Utah. Veel betere klimmers zijn er niet in België. Toch wordt Hermans niet genoemd als het over de Olympische Spelen gaat. “Ik kan bergop rijden en ik presteer in de hitte. Bizar dat ik nog niemand gehoord heb.”

Dat hij in 2019 te veel tegenslag gekend heeft om van een topjaar te kunnen spreken, vertelt Ben Hermans aan WielerFlits. “Vooral de eerste maanden kampte ik met blessureleed”, doet hij zijn verhaal. “Er waren een paar probleempjes met het materiaal, waardoor ik sukkelde met zowel achilles- als kniepezen. Ik geraakte niet op dreef.”

Toen de Limburger eindelijk zijn betere niveau behaalde, kwam hij ten val in de Waalse Pijl. “Ik liep daarbij een zware knieblessure op. Minstens twee maanden kon ik mijn been amper plooien. Dat ik zolang heb gesukkeld, heeft amper de media gehaald. Nu, ik loop nu eenmaal ook niet te koop met mijn miserie, maar het is wel een zware en lange revalidatie geweest.”

Eindwinnaar in Oostenrijk en Utah
“Zelfs in de Tour of Slovenia (eind juni, red) en de Ronde van Oostenrijk (begin juli) kon ik nog geen trap opstappen zonder pijn. Ik heb beide rittenkoers uitgereden terwijl de blessure nog meermaals opspeelde. Pas in augustus, in de aanloop naar de Tour of Utah, kwam ik voor het eerst terug van een training zonder pijn.”

“Als ik dat allemaal in beschouwing neem, dan heb ik toch een aantal mooie resultaten neergezet”, gaat Hermans voort. “Drie ritzeges, eindwinnaar in Oostenrijk én Utah. Alleen… In eigen land wordt dat blijkbaar amper opgemerkt. Tijdens de live uitzending van de Tour de France werd gepraat over een U23-renner die ergens een beloftenklassieker had gewonnen. Maar over Ben Hermans in Oostenrijk werd geen woord gerept. Behoorlijk kleinerend, vond ik het. Ik zal het maar steken op het feit dat ik voor een minder bekend ProContinentaal team uitkom, zeker?”

Ronde van Frankrijk
Dan doet Hermans richting 2020 een goede zaak. Israël Cycling Academy wordt Israël Start-Up Nation en zet de stap naar de World Tour. Voor Hermans een kans om te oogsten op het hoogste niveau. “Dat is altijd al mijn doel geweest. Maar het moet wat meezitten. Zowel bij RadioShack als bij BMC werd ik in een knechtenrol gedwongen. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit een Tourselectie gehaald. Dit jaar kan dat wel in, denk ik. Dan Martin wordt er wellicht onze kopman. De Ier heeft al meer bewezen in het grote rondewerk. Zelf kan ik proberen voor ritwinst te gaan. En Martin bijstaan in het geval hij klassementsambities heeft.”

Winst in Utah – Cor Vos © 2019

Ben Hermans zit wel nog met één ding in zijn maag. Als er over de Olympische Spelen gepraat wordt, valt zijn naam voorlopig niet. “Mag ik dat vreemd vinden? Het olympisch parcours is op mijn maat. Bovendien ben ik op mijn best in weersomstandigheden zoals we die volgende zomer in Tokio mogen verwachten. In het verleden liet ik in de hitte nog nooit steken vallen en ik kan een berg op. Remco Evenepoel is uiteraard een vaste waarde. Maar noem mij eens vijf betere klimmers in België. Laurens De Plus, Tiesj Benoot ook. Maar als het zo warm wordt zoals voorspeld, dan komen we moeilijk aan vijf.”

Down Under
“En als het moet, heb ik ook een degelijke tijdrit in de benen”, voegt Hermans er nog een toe. De 33-jarige Limburger stond immers al vier keer op het podium van het Belgisch kampioenschap tegen de klok.  “Als ik weet dat ik daar moet op focussen, zal ik dat met plezier doen. Maar dan wil ik uiteraard eerst een teken van leven van de bondscoach. Geen flauw idee of dat nog komt.”

Hermans begint zijn seizoen in Down Under, waar hij meteen hoopt op een degelijk resultaat. “Dat is de eerste afspraak van 2020 en ik wil daar inderdaad al in orde zijn. Of dat gaat resulteren in een mooie uitslag, blijft afwachten.”