Interview Bert De Backer heeft zondag de fiets aan de wilgen gehangen. De 37-jarige renner van B&B Hotels p/b KTM nam niet toevallig afscheid op de wielerpiste André Petrieux in Roubaix. “Het was mijn favoriete koers. Mijn beste herinnering aan Roubaix? De editie van 2014, toen ik naar de streep ging met renners waar ik al heel mijn leven naar opkeek: Fabian Cancellara, Tom Boonen, Bradley Wiggins, John Degenkolb…”

Afgelopen zomer had De Backer zijn afscheid aangekondigd in Vive le Vélo, het wielerprogramma waar hij jaarlijks wordt uitgenodigd als analist. Parijs-Roubaix op zondag 3 oktober zou zijn laatste wedstrijd worden. Een wedstrijd waar hij elk jaar de kans krijgt om zijn eigen koers te rijden. Toch was toen nog niet duidelijk of hij dit jaar voor een ereplaats zou proberen te rijden.

“Was het zondag droog geweest, dan had ik wel voor een resultaat gegaan”, zegt De Backer. “Ik was fysiek goed in orde, maar ik reed defensief omdat het nat lag. Ik was vastbesloten dat ik in Roubaix wilde aankomen in mijn laatste wedstrijd. Top twintig finishen had gekund, maar dan had ik alle risico’s moeten nemen die daarbij horen. Dat wilde ik niet. Meer nog, ik heb nog nooit eerder zo’n vlekkeloze Parijs-Roubaix gereden als nu. Ik heb geen steen geraakt en mijn fiets was aan de finish nog in dezelfde staat als aan de start.”

In het bos van Wallers stonden afgelopen zondag ook supporters om De Backer uit te wuiven – foto: Cor Vos

Niet in frontlinie
Aan de finish was een 38e plaats zijn deel, op negenenhalve minuut van winnaar Colbrelli. Vlak bij een groepje met Greg Van Avermaet en Arnaud Démare. Al ging het De Backer dus niet zozeer om zijn eindnotering. “Die is wat ze is. Ik ben blij dat ik uiteindelijk ben aangekomen. Want de week voordien, toen ik hoorde dat het nat lag, kon ik me niet eens inbeelden dat de koers zou kunnen plaatsvinden. Ik ben blij dat ik het heb meegemaakt en de natte Roubaix viel beter mee dan ik had gedacht, maar ik heb natuurlijk in de tweede lijn meegekoerst en niet in de frontlinie, wat het ook iets minder hectisch maakt.”

Waar positionering belangrijk is om vooraan mee te zijn in de koers, koos De Backer namelijk voor veiligheid. “Ik ben bijna altijd achteraan de stroken opgereden en na de strook Auchy à Bersée (op 54 kilometer van de finish, red.) ben ik niet meer vooraan komen aansluiten. Waarom achteraan? Uit schrik om geen controle te hebben over wat er rondom mij gebeurt. Als je bijvoorbeeld met drie op een rij vooraan de groep een kasseistrook oprijdt aan 40 km/uur, dan neem je risico’s. Je weet niet of er modder ligt of niet. Je geluk geef je dan uit handen en dat wilde ik niet.”

In 2015 was De Backer (zelf twaalfde) de eerste ploegmaat om John Degenkolb te feliciteren met zijn overwinning in Parijs-Roubaix – foto: Cor Vos

“Die schrik om de controle uit handen te geven is ook de reden dat ik ben gestopt met wielrennen. Ik ben fysiek nog altijd goed genoeg om mijn plaats te hebben in het peloton. Maar ik ben minder competitief omdat ik niet meer het lef heb om mij overal te positioneren. Daar was ik vroeger net heel goed in. Geleidelijk aan veranderde die mentaliteit. Als een proces, tot het punt dat de balans kantelde en de ergernis rond die mindere positionering me te veel energie kostte. Dat is een reden waarom ik het koersen niet altijd meer leuk vond.”

Edities met Degenkolb
En zo zegt De Backer het wielrennen vaarwel. De renner had in zijn carrière maar twee ploegen. B&B Hotels was zijn tweede en laatste formatie, hier reed hij zijn laatste vier seizoenen. Prof werd hij in 2009 bij Skil-Shimano, een team dat zich steeds verder evolueerde. Van een ploeg die zich richtte op de vroege vlucht naar een ploeg met topspurters als Marcel Kittel en John Degenkolb, die De Backer bijstond als lead-out. Uiteindelijk moest De Backer weg na 2017, toen Team Sunweb, opvolger van Skil-Shimano en Giant-Alpecin, zich steeds meer op het klassementswerk stortte en de sprinters andere oorden opzochten.

“Aan de tijd met John Degenkolb als ploegmaat heb ik goede herinneringen”, zegt De Backer. “Ik was erbij toen hij in 2015 Milaan-San Remo won en ik ben blij dat ik dat kon meemaken. Ook in Parijs-Roubaix waren er de jaren 2014 en 2015 waar ik erbij was en Degenkolb achtereenvolgens tweede werd en won. Ja, dat schepte zeker een band.”

De Backer rolde in 2014 en 2015 achtereenvolgens als elfde en twaalfde binnen in de piste van Roubaix, waar zijn ploegmaat John Degenkolb dus als tweede en eerste finishte. Wat is voor De Backer nu de editie waar hij met het meeste trots op terugkijkt?

De uitgave van Parijs-Roubaix waar De Backer het meest trots op is: 2014, toen hij na een sterke koers Degenkolb aan een tweede plaats hielp – foto: Cor Vos

“Achteraf gezien is dat de editie van 2014 waarin ik elfde werd. Daarin zat ik in een vlucht die op 60 kilometer van de finish ontstond. Anticiperen, zoals dat toen nog bestond. Als enige van die vluchters kon ik daarna Tom Boonen volgen, die de oversteek maakte uit het peloton. Dan zijn er andere goede renners bijgekomen, waardoor we met elf de finale ingingen. Met onder meer Geraint Thomas en Bradley Wiggins, Fabian Cancellara, Niki Terpstra, John Degenkolb… Allemaal renners waar ik al heel mijn leven naar opkeek, en daar zat ik plots middenin. Dat is wel heftig. Daar heb ik ontdekt dat Parijs-Roubaix me heel goed lag. Ik was toen ploegmaat van John (Degenkolb) en reed samen met Thomas op kop van de groep vanaf Hem tot Roubaix omdat Terpstra was weggereden. En ik trok de sprint aan waardoor ik zelf als laatste over de finish bolde. Degenkolb won die sprint en werd tweede.”

Bekend gezicht in Vive le Vélo

De Backer behaalde voor zijn carrière goed en wel van start ging een universitair diploma Bewegingswetenschappen aan de Universiteit Gent. Door zijn goed onderbouwde analyses is hij bovendien een veelgevraagde gast in televisieprogramma’s als Extra Time Koers en Vive le Vélo van Sporza. Maar in welke richting ligt zijn toekomst nu? “Ik hoop wel om een job te vinden waar ze het appreciëren dat je een diploma hebt. Maar welk diploma dat precies is, is volgens mij minder belangrijk. Alle mogelijkheden liggen dus nog open.”

De Backer staat bekend voor zijn goed onderbouwde analyses, een reden waarom hij een veelgevraagde gast is bij Sporza – foto: Cor Vos

“In de wielerwereld blijven is zeker geen must, maar ik zou het wel graag doen. Ik denk dat er ook andere sporten of zaken zijn waarin ik mijn ding kan doen. Ik hoop vooral dat ik in hetgeen ik doe de winnaar terug kan vinden die ik als junior was. Om die drive van toen nu opnieuw in het latere leven te ervaren. Ik was vroeger namelijk heel competitief in alles wat ik deed. Stilaan merkte ik dat dat wegebde doordat ik in een vast stramien zat en een rol als knecht had. Ik kijk er immens naar uit om dat gevoel van vroeger te laten terugkomen.”

Dat De Backer aanbiedingen zal krijgen om het te proberen als ploegleider, is daarbij geen vreemde gedachte. Heel wat gasten worden een keer gevraagd als tafelgast bij Karl Vannieuwkerke in Vive le Vélo, sommigen jaarlijks, zelden gebeurt het dat ze zo vaak teruggevraagd worden bij Sporza als De Backer. Hij dook er voor het eerst op in 2014 en is nu ook regelmatig te gast bij Extra Time Koers. “Ik ben voor het eerst gevraagd bij Vive le Vélo toen ik dat jaar net mijn sleutelbeen had gebroken. Dat gebeurde een goeie week voor de Tour. Voor het toenmalige Giant-Shimano zat ik toen in de voorselectie om Marcel Kittel te ondersteunen. En als persoon die dicht bij Kittel stond, werd ik uitgenodigd. Het jaar erna of twee jaar later mocht ik terugkomen en sindsdien ben ik blijven terugkomen”, besluit De Backer.