foto: Marcel Koch

Na een vlucht van bijna honderd kilometer kroonde Bert-Jan Lindeman zich knap tot ritwinnaar in de koninginnenrit van de Tour de l’Ain, en pakte hij gelijk de leiderstrui. Met nog één etappe te gaan staat hem nog één belangrijke opdracht te wachten: zijn leidersplaats verdedigen in de vierde en tevens laatste etappe van Nantua naar Arbent. Hoe hij dat gaat aanpakken, en hoe hij de rit van vandaag heeft beleefd, vertelt Lindeman in een interview met WielerFlits.

Lindeman en zijn ploegmaten van het Rabobank Development Team hadden voor aanvang van de etappe een belangrijke opdracht van ploegleider Arthur van Dongen gekregen: meezitten met de vroege vlucht. “Als team hebben we er in de beginfase alles aan gedaan om dat waar te maken. Maar alle ploegen wilden meezitten, omdat ze ook wisten dat het voor het peloton heel moeilijk te controleren zou zijn. Vanaf het begin van de rit was het dan ook gelijk oorlog. Na 1,5 uur koers was iedereen het zat. Er was een soort breekpunt in het peloton, en ik had dat door. Dus sprong ik samen met twee andere renners weg.”

Te snel voor zijn medevluchters
Die twee renners waren de Spanjaard Jordi Simon (Team Ecuador) en de Fransman Julien El Farès (La Pomme Marseille). Het drietal reed een maximale voorsprong van meer dan zeven minuten bij elkaar. “Ik zei tegen Simon en El Farès dat we het tempo strak moesten houden om een kans te maken, en dat deden we ook. Op een bepaald moment kwamen ze naast mij rijden, en vroegen ze of ik niet wat trager wilde rijden. Dan wist ik dat ze langzaam leeg aan het lopen waren.”

Op de Col de Menthières, de voorlaatste klim van de dag, nam Lindeman afstand van zijn twee vluchtgenoten. “Ik hoorde dat het peloton redelijk dicht kwam, dus besloot ik om het tempo op te drijven. Simon en El Farès pasten, en het peloton kon ik op een redelijk gelijke afstand houden. De groep kwam wel dichter, maar niet heel snel. Op dat moment wist ik al bijna zeker dat het binnen was.”

Leiding behouden niet makkelijk
Romain Bardet eindigde uiteindelijk op 57 seconden als tweede, Daniel Martin als derde op al 2 minuten en 55 seconden. Die voorsprong moet hij morgen gaan verdedigen in de heuvelachtige slotetappe. “De renners die achter mij staan, zijn allemaal toprenners, die zich zelfs in de Tour hebben bewezen. Daarom voel ik mij alles behalve zeker van de eindwinst. We zullen de koers moeten controleren met een hele jonge en beloftevolle ploeg, en dan zien we aan het eind van de dag wel waar we uitkomen. Straks bespreek ik nog het tactisch plan met ploegleider Arthur van Dongen.”

“Het wordt ook afwachten hoe ik de etappe van vandaag verteerd heb. Ik heb een jas uitgedaan door de hele dag voorop te rijden, dus weet ik niet hoe mijn benen morgen aanvoelen. Ik kan uit bed stappen met het gevoel dat mijn benen als nieuw zijn, maar ik kan ook opstaan met zwaar gesloopte benen. Daarom ga ik mij vanavond zo goed mogelijk laten verzorgen en masseren, vroeg slapen, goed rusten en mij volledig richten op de rit van morgen.”

“Wat toekomst brengt, zien we wel”
Met zijn toekomst is Lindeman dan ook niet bezig. “Ik wil nu vooral genieten van dit moment en niet denken aan volgend jaar. Rabobank Development Team (de ploeg die hij aan het eind van het seizoen verlaat, red.) heeft mij dit seizoen de kans gegeven om dit jaar te kunnen koersen, en dankzij hen kan ik überhaupt aan de start staan van een mooie wedstrijd als deze. Daar ben ik hen nog altijd heel dankbaar voor. Wat de toekomst brengt, zien we later wel.”