Björn Thurau: “Het enige wat ik wil, is een tweede kans”
Björn Thurau is nog contractloos voor 2017. De Duitser reed het voorbije seizoen voor Wanty-Groupe Gobert, maar kreeg daar geen nieuw contract. “Ik sta er nu alleen voor, niemand helpt mij of geeft mij een tweede kans”, zegt hij tegen Rouleur.
“Vanaf juni heb ik geprobeerd te praten met de teammanager, maar hij reageerde nooit en beantwoordde telefoontjes niet”, zegt Thurau. “Ik heb gemaild, ge-sms’t en eind september stuurde hij mij een klein berichtje via WhatsApp. Hij wilde mij geen contract geven en het beste voor de toekomst. Dat was het.”
Samen met zijn vader, oud-wielrenner Dietrich Thurau, ging hij op zoek naar een nieuwe ploeg. Ook dat kende weinig succes. “Van de helft kreeg ik geen reactie op een belletje. Dat begrijp ik niet. In de wielrennerij kennen managers mij. Als je elkaar kent, kan je minstens een kort antwoord geven via de telefoon. Dat is een kwestie van respect. En als we wel antwoord kregen, zeiden ze dat de ploeg vol zat of dat ze andere renners nodig hadden.”
Te lage cortisolwaarde
In juni kwam Thurau in het nieuws vanwege een te lage cortisolwaarde. Samen met ploegmaat Enrico Gasparotto stapte hij uit de Dauphiné, omdat de regels van de MPCC dat voorschrijven. “Niemand heeft ooit gevraagd wat er gebeurd was. Het waren enkel de negatieve headlines en toen was het verhaal klaar”, zegt de 28-jarige Duitser, die door de te lage cortisolwaarde aan doping gelinkt werd. “Media denken niet: ‘Misschien is hij ziek of is dit normaal voor hem’.”
“Geen van de ploegen waar ik mee sprak wilde zeggen wat de reden was waarom ze mij geen kans gaven, maar uiteindelijk ben ik slim genoeg om te begrijpen dat teams geen jongen willen die een beetje negatieve publiciteit heeft gehad”, aldus Thurau. “Het enige wat ik wil, is een tweede kans om te laten zien wat ik kan.”
Thurau reed voor zijn jaar bij Wanty-Groupe Gobert voor Bora-Argon 18 en enkele jaren bij Europcar.
https://twitter.com/BThurau/status/796989981252259840
Elk jaar vallen renners buiten de boot omdat het wielrennen een harde sport is en als je te weinig presteert houdt het een keer op. Dat is lullig als je graag wielrenner wilt blijven maar daar doe je weinig aan.
Desalniettemin is het wel netjes als men gewoon reageert, al is dit natuurlijk wel een vrij eenzijdig verhaal.
Er zijn genoeg renners die geen prof zijn die de rol van aanvallende renner kunnen invullen.