Boeckmans keert terug: “Ik heb geen schrik”
Aankomende vrijdag staat voor Kris Boeckmans in het teken van zijn rentree binnen het peloton. De onfortuinlijke Belg maakte een doodsmak in de afgelopen Vuelta a España, maar keert in Handzame Classic na een maandenlange revalidatie terug. “Ik kijk ernaar uit”, vertelt hij aan Belga.
Mentale en fysieke testsBij de bewuste val brak de renner van Lotto Soudal drie ribben, had hij verschillende breuken in zijn aangezicht, een bloeding in zijn long en een hersenschudding. Boeckmans lag na zijn crash twee weken in een kunstmatige coma. Even werd gevreesd voor zijn carrière, maar een dik half jaar later treedt hij weer in competitie. “Al in het ziekenhuis was ik bezig met mijn terugkeer op de fiets. Ik droomde en sprak zelfs luidop van een terugkeer op het Belgisch kampioenschap eind juni, maar kreeg toen rare blikken van Servaas (ploegarts, red.) en andere mensen in mijn omgeving. Intussen sta ik hier veel vroeger dan verwacht. Ik heb hard gewerkt om terug te keren, ik kijk uit naar mijn terugkeer.”
Sprintershart
In 2015 won hij in dezelfde week Nokere Koerse, maar zo’n uitslag is voor Boeckmans nog ver weg. Uitrijden is het doel. “Ik heb geen schrik. Ik heb al gevaarlijke situaties meegemaakt op training, ik heb al in groep meegereden en dingen gezien en beleefd die erger zijn dan in koers. Toen heb ik ook telkens goed gereageerd, blokkeerde ik niet. Of ik nog zal sprinten? Ik denk het wel, ik voel me nog steeds sprinter. Of ik in Handzame ga uitrijden, weet ik nog niet. Gewoon opnieuw een rugnummer opspelden. Als dat me al zal lukken, dan is mijn dag al geslaagd”, grapt de Belg tijdens een persconferentie.
Zijn er voorbeelden van renners die na een zwaar ongeluk vanwege angst/mentale problemen, hebben moeten stoppen? Of bijvoorbeeld geen berg meer konden afdalen.
Scotty, Johny Hoogerland lijkt mij wel een goed voorbeeld. Die is volgens mij nooit meer de oude geworden.
Er zijn renners die er voor durven uitkomen dat ze bang zijn om te vallen. Gerard Veldscholten was zo'n renner en Thomas Dekker scheen er ook last van te hebben. Pinot een paar jaar geleden was natuurlijk ook een mooi voorbeeld.
Na wat googlen kom ik ook de naam van Sven Montgomery tegen, ooit een zeer talentvolle Zwitser.
Jalabert, dat wist ik niet.
@Tutu, was Pinot voor die tijd een keer hard gevallen?
Wiggins heeft ook een tijdje gehad dat hij niet meer durfde te dalen. dat was in de Giro, jaartal weet ik zo even niet uit mijn hoofd.
edit; 2013 was het. Zonneveld wijdde er nog een column aan.
En Pinot had vlak daarvoor een ploeggenoot zien vallen. Dat is soms nog enger.
Waar de angst van Pinot vandaan kwam weet ik ook niet. Ervoor en erna leek hij er weinig last meer van te hebben.
Nu ik even terugdenk komt Moncoutie mij ook nog voor de geest. Die is na een zware val in Romandie ook nooit meer echt lekker een afdaling in gegaan.
Pinot zijn daal angst kwam door een val in een afdaling van , ik dacht, Jeannesson waar hij achter reed.
Mooi overigens dat Boeckmans terug kan koersen.
@Hakkie Jalabert is nu een van de beste wielercommentatoren die ik ken. Vrij slimme kerel, en als wielrenner was dat al te zien. Een echte allrounder die dat knap wist te benutten.
Renners blijken dus toch ook mensen te zijn.