Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Boom over hartritmestoornis: “Je voelt jezelf onrustig”
De voorbereiding van Lars Boom op het nieuwe seizoen loopt vertraging op. Bij de kopman van LottoNL-Jumbo is een hartritmestoornis ontdekt. Halverwege januari gaat hij daarvoor onder het mes, waardoor hij de geplande Tour Down Under aan zich voorbij moet laten gaan. “Normaal gesproken keer ik terug tijdens Omloop Het Nieuwsblad”, vertelt hij aan WielerFlits.
De kasseienspecialist kreeg met het euvel te maken tijdens zijn vakantie en na een training op het jongste trainingskamp in Spanje. “We hadden eerst de beslissing genomen om de operatie te laten plaatsvinden na de klassiekers, maar nu kwam er vroegtijdig plaats. Ik krijg een ablatie (het wegbranden van cellen in de hartwand om hartritmestoornissen te behandelen, red.), waarbij ze in de lies naar binnen gaan en opzoek gaan naar het plekje in mijn hart dat aan het vervelen is. Daarna moet het verholpen zijn en kan ik er weer vol tegenaan.”
“Ik ben heel erg gerustgesteld door onze medische staf, dat het niet gevaarlijk is en geen kwaad kan”, legt Boom uit. “Je voelt jezelf alleen onrustig en het is niet prettig. Dat is het met name. […] Ik was graag gestart in Australië. Door de operatie valt deze nu weg, maar daarna pakken we de gemaakte planning weer op richting het voorjaar. Normaal gesproken rijd ik met Omloop Het Nieuwsblad mijn eerste wedstrijd. We moeten alleen nog even met de ploeg bespreken of dat wel verstandig is. Maar dat ligt er ook een beetje aan hoe de operatie gaat.”
Bekijk de volledige video met uitspraken van Boom over zijn hartritmestoornis en de gevolgen voor het voorjaar.
Benieuwd of die stoornissen constant optreden of maar heel af en toe en of uberhaupt een operatie echt noodzakelijk is, misschien iets meer details?
Hartritme stoornissen zoals die van Boom gebeuren meestal na een inspanning zoals een koers of een pittige training, ofwel in rust na de inspanning. Bepaald niet ongewoon bij duursporters. Om die te onderdrukken worden meestal beta blokkers voorgeschreven. De lijst van bijwerkingen van die troep is nogal indrukwekkend, en ik had daar in mijn geval fors last van. Het gebruik van die blokkers moet je bovendien voorzichtig afbouwen. Ik heb dat niet gedaan, de bijwerkingen waren zo lastig dat ik die zooi bij de buren achter de rododendrons heb geflikkerd. Na de ablatie ben je daar van af en als het goed is ook van de ritme stoornissen (werkte in mijn geval perfect) maarrr daarna moet je nog wel aan de bloedverdunners, normaal gesproken eerst met injecties en pilletjes, en na een week of twee nog een maand of drie met alleen pilletjes om embolieën te voorkomen. Dat zou geen probleem hoeven zijn, maar je bent dan wel gevoelig voor blessures. Grootste risico van een ablatie is dat de knijp functie van je hart aangetast dan wel veranderen kan, zoals in mijn geval. Ergo, ritme stoornis was bij mij verholpen en mijn stamina voorgoed verminderd.....
Nou was mijn ablatie een jaar of zeven geleden, en toen was die ingreep nog betrekkelijk nieuw. Wellicht is de techniek sterk verbeterd zodat een eventueel naar gevolg van de ingreep veel beter te beheersen/voorkomen is.
Goeie uiteenzetting maar was een operatie noodzakelijk en in hoeverre zaten die stoornissen dwars? Mijn tikker stond ff stil na een een forse inspanning van 10 min zonder opwarming en abrupt stoppen voor een rood vuur wat ik normaal nooit deed. Niks aan de hand zei dokter Waterreus.
Het mindere stamina is jammer, maar ik kon en kan mijn werk zij het op een iets minder tempo wel voortzetten, dus het was een goede ruil..
Kwam het door de inspanning of de décompressie want bij het duiken zelf had je geen last neem ik aan? En zou een cooling down misschien geholpen hebben, zelf zocht ik altijd naar een natuurlijke manier om blessures op te lossen, was na 1000km aan een stuk fietsen praktisch volledig genezen van een zware zweepslag al was het volgens mijn kine onmogelijk.
Achteraf is er natuurlijk wel vaak geëvalueerd waardoor die ritme stoornissen werden veroorzaakt. De conclusies bestonden in feite uit drie redenen: genetische aanleg (veel hartproblemen in de familie), het hebben van een sporthart, en het niet afdoende aftrainen na het langdurig duursport bedrijven (marathon schaatsen).
Maar goed, ik hoop dat Boom inderdaad niet of niet teveel last zal hebben van de ingreep. Het zal er ongetwijfeld mee te maken hebben waar er precies 'gebrand' moet worden. De ene ingreep is de andere niet, ook al valt het euvel onder dezelfde noemer.