Bryan Coquard heeft de eerste rit-in-lijn van de Ronde van Zwitserland 2024 op zijn naam geschreven. De Fransman rekende in Regensdorf af met Michael Matthews en Arnaud De Lie. Die laatste begon in een ideale positie aan de sprint, maar een kettingprobleem gooide roet in het eten. Yves Lampaert behoudt de gele leiderstrui.

De Ronde van Zwitserland 2024 ging vandaag verder met de eerste etappe-in-lijn. Vanuit Vaduz – de hoofdstad van het vorstendom Liechtenstein en plek waar de proloog werd afgewerkt – vertrokken de renners richting Regensdorf. De coureurs mochten zich opmaken voor een etappe van bijna 180 kilometer, over geaccidenteerd terrein, goed voor 2.400 hoogtemeters.

De Kerenzerberg (6 km aan 4,8%) en de beklimming naar Ricken (6,1 km aan 5,9%) lagen bijzonder ver van de finish, maar de top van de Regensberg (2,2 km aan 7,7%) situeerde zich op goed tien kilometer van het einde. Deze helling kon flink wat roet in het eten van de sprinters gooien, maar leek voor de puncheurs in het peloton dan weer een ideale springplank voor een late (en geslaagde?) uitval. Ook de renners zelf waren er voor de start nog niet uit.

De vroege vlucht – foto: Cor Vos

Gerben Kuypers in vlucht van de dag
Vijf coureurs besloten niet te wachten op de Regensberg en kozen al vroeg het ruime sop. Met Antoine Debons, Luca Jenni en Félix Stehli maakten de Zwitsers de dienst uit in de kopgroep. De Panamees Roberto Carlos González en de Belgische veldrijder/wegrenner Gerben Kuypers zorgden voor de buitenlandse inbreng. Opvallend: Team Corratec-Vini Fantini (Debons en González) en de Zwitserse selectie (Jenni en Stehli) waren met meerdere renners vertegenwoordigd in de vlucht.

Achter dit leidende vijftal hield Soudal-Quick Step – de ploeg van leider Yves Lampaert – de touwtjes redelijk strak in handen. Kuypers, Debons, González, Jenni en Stehli moesten het doen met een maximale voorsprong van goed vijf minuten. Kuypers leek overigens niet echt bezig met de ritzege. De Belg had vooral zijn zinnen gezet op de bergtrui en wist zijn ambities kracht bij te zetten door als eerste boven te komen op de Kerenzerberg, maar op de klim richting Ricken moest Kuypers dan weer zijn meerdere erkennen in Jenni.

foto: Cor Vos

Strijd om de bergtrui
Op de flanken van de tweede klim van de dag zagen we dus een fikse strijd tussen Kuypers en Jenni voor de bergpunten, maar ging het ook te snel voor één van de vluchters. González bleek niet meer in staat om het tempo bij te benen en zo bleven er vier koplopers over in de laatste honderd kilometer. Het verschil met het peloton bedroeg nog altijd vijf minuten, maar Alpecin-Deceuninck wist in aanloop naar de finale steeds meer van de voorsprong af te knabbelen. De Belgische formatie had overduidelijk veel vertrouwen in Axel Laurance.

Door het harde labeur van de mannen van Alpecin-Deceuninck smolt de voorsprong van de vier overgebleven koplopers als sneeuw voor de (vandaag zeker aanwezige) Zwitserse zon. Toch begonnen Kuypers, Jenni, Stehli en Debons met een bonus van een minuut aan de voet van de Regensberg. In aanloop naar deze toch wel cruciale klim groeide de nervositeit in het peloton en dit leidde tot een valpartij van meerdere renners. Onder meer Attila Valter en Nairo Quintana belandden in de graskant, maar de gevallen renners konden hun weg wel weer vervolgen.

De koplopers lieten zich niet zomaar inrekenen – foto: Cor Vos

Spektakel op Regensberg blijft uit
Van wachten was evenwel geen sprake meer in het peloton: het was immers niet ver meer tot de Regensberg. Vlak voor deze klim viel de kopgroep uiteen. Waar Kuypers, Stehli en Debons het lieten lopen, gaf Jenni er nog een lap op. De Zwitser begon zo als eerste en met een voorsprong van vijftig seconden op het peloton aan de laatste beklimming van de dag, maar redde het niet. Met het inrekenen van Jenni was het wachten op vuurwerk tussen de grote mannen, maar het verwachte spektakel bleef lang uit.

Richting de top ontstond er dan toch wat animo, met dank aan Alpecin-Deceuninck. Nicola Conci gooide het tempo met een ruk de hoogte in voor zijn kopman Laurance en trok het peloton zo op een lint. Een eerste groep van een veertigtal renners wist zich zodoende af te scheiden, maar in de afdaling van de Regensberg kwam alles toch weer samen. Een sprint met een grote groep leek onafwendbaar, maar Alberto Bettiol dacht daar duidelijk anders over.

Coquard lacht, De Lie baalt
De Italiaan van EF Education-EasyPost, afgelopen vrijdag nog tweede in de GP Kanton Aargau en het hele seizoen al uitstekend op dreef – schuwde de risico’s niet bergaf en wist zich zo perfect te lanceren voor de laatste vier vlakke kilometers. Het zag er even goed uit voor Bettiol, maar de Italiaan bleek toch niet opgewassen tegen de vereende krachten in het peloton. De rappe mannen konden zich toch opmaken voor een sprint en dat liet Bryan Coquard zich geen twee keer zeggen.

De Fransman was bijzonder attent in de laatste kilometer, ging als tweede door de laatste bocht en zette vervolgens als eerste aan. In het wiel van Coquard zat Arnaud De Lie, die klaar leek om de renner van Cofidis te remonteren. De Lie kreeg bij het aanzetten van zijn sprint echter af te rekenen met een kettingprobleem, moest zo de benen even stilhouden en dit bleek funest voor zijn winstkansen. De Lie wist zich wel weer op gang te trekken, maar het was te laat. Coquard hield knap stand en rekende af met Michael Matthews en de onfortuinlijke De Lie.

Blijdschap bij Cofidis en ritwinnaar Coquard – foto: Cor Vos

Voor de 32-jarige Coquard is het de 52ste profzege uit zijn carrière, maar het is pas de tweede keer dat hij weet te zegevieren op WorldTour-niveau. Vorig jaar mocht hij een eerste keer proeven van WorldTour-succes in de Tour Down Under.

• 

  10 jun

  Lees ook Bryan Coquard boekt grootste zege uit carrière: "Ik ben al zo vaak tweede geweest"

  10 jun