Christophe Laporte heeft de Grand Prix de Wallonie achter zijn naam gezet. Op de lastige klim naar de Citadel van Namen beschikte de Franse puncheur over de beste benen in de eindsprint na veel voorbereidend werk van zijn ploeg Cofidis, die hij na dit seizoen verlaat voor een nieuw avontuur bij Jumbo-Visma.

Na een jaar afwezigheid vanwege de corona-gerelateerde redenen was de Grand Prix de Wallonie terug op de kalender en kon een opvolger worden gevonden voor Krists Neilands, in 2019 de laatste winnaar op de Citadel van Namen. De Letse renner van Israel Cycling Academy legde de laatste tien kilometer solo af en wist op de slotklim zijn achtervolgers Jasper Stuyven, Jasper De Buyst en Jonathan Hivert net voor te blijven. Samen met de Tienne au Pierres was de klim dit jaar opnieuw de scherprechter in de finale – al werd die wel via een andere zijde omhoog gereden.

Lang gevecht voor de vlucht van de dag
Om twaalf uur werd het startsein gegeven voor de 208,1 kilometer lange koers. Het duurde lang vooraleer de vlucht van de dag een vrijgeleide kreeg. Het waren uiteindelijk Larry Warbasse (AG2R Citroën) en Laurenz Rex (Bingoal Pauwels Sauces WB) die mochten wegrijden. Zij zagen wat later Matthew Riccitello (Hagens Berman Axeon), de op twee na jongste aan de start, aansluiten. Ook Jens Reynders van Sport Vlaanderen-Baloise wist nog over te steken. Het peloton liet begaan en de vier vluchters konden vijf minuten wegrijden bij het grote pak.

foto: Cor Vos

BORA-hansgrohe nam daarachter het initiatief. De Duitse ploeg had onder meer Giovanni Aleotti, Emanuel Buchmann, Patrick Konrad en Ide Schelling in de strijd geworpen voor deze koers. Ook Lotto Soudal, de ploeg van Tim Wellens en Tosh Van der Sande, zette zich op kop en het verschil met de kopgroep liep daardoor snel terug. Toen met nog 88 kilometer te gaan de voorsprong was teruggelopen tot een minuut, begon het gerommel in de kopgroep. Reynders probeerde weg te rijden, maar de renner van Sport Vlaanderen-Baloise werd door zijn medevluchters teruggefloten.

Lotto Soudal verzette veel werk in de achtervolging, maar zag in een bocht Steff Cras en Sylvain Moniquet tegen de grond gaan. De jacht op de kopgroep ging echter onverminderd hard door, ook door een treintje van Alpecin-Fenix. Op de Côte de Warnant zorgden tempoversnellingen uit het peloton, door onder anderen Nils Politt, ervoor dat de vluchters bijna werden gegrepen. Riccitello liet zich vervolgens als eerste inlopen. Rex en Reynders probeerden hun aanvalspoging nog wat te rekken, maar bij het opdraaien van het finale-parcours was het peloton weer compleet.

Schelling in de aanval
Met name Lotto Soudal, Uno-X en AG2R Citroën waren zeer actief in de eerste kilometers van de plaatselijke omloop rond Namen. Op de eerste beklimming van de Tienne aux Pierres ging Ide Schelling in de aanval en de Nederlandse renner van BORA-hansgrohe kreeg Maxim Van Gils en Michael Gogl met zich mee. Hun ontsnappingspoging was geen lang leven beschoren, maar gaf wel de aanzet voor nieuwe aanvallen van schaduwfavorieten. Politt demarreerde nog eens, samen met onder meer Louis Vervaeke, Wellens en Baptiste Planckaert.

foto: Cor Vos

Uiteindelijk kwam in meerdere fases een kopgroep tot stand met Sep Vanmarcke (Israel Start-Up Nation), de ploegmaats Christophe Laporte en Rémy Rochas (Cofidis), het Lotto Soudal-duo Andreas Kron en Wellens, Tiesj Benoot (DSM) en Rasmus Tiller (Uno-X). Deze sterke groep werd weer bijgehaald, maar het spel was op de wagen. Politt maakte een zeer sterke indruk en probeerde het op vijftig kilometer van de streep eens. Toch reed een gegroepeerd peloton Namen binnen voor de eerste passage van de citadelklim.

Het peloton kwam compleet over de top, maar het bleef een komen en gaan van avonturiers die probeerden weg te rijden. In aanloop naar de laatste passage van de Tienne aux Pierres keerde de rust terug en waren het vooral Israel Start-Up Nation voor Ben Hermans en AG2R Citroën die de koers controleerden. Hoe dichter het peloton bij de klim kwam, des te meer ploegen kwamen naar voren. Israel Start-Up Nation reed de klim vervolgens in een stevig tempo omhoog. Toen Vanmarcke zich aan de kant zette, versnelde Victor Campenaerts.

Geen ruimte
De hardrijder van Qhubeka-NextHash was de hele koers door al zeer actief, maar kreeg nu geen ruimte. De tweede beklimming van de Tienne aux Pierres zorgde voor een forse uitdunning van het peloton, maar het leek allemaal toch aan te komen op de Citadel van Namen. Na de klim bleef het echter onrustig, waarbij onder meer Ilan Van Wilder en Wellens zich mengden. Op dertien kilometer van de aankomst trok Warren Barguil eens stevig door, maar het gat werd door Wellens gedicht.

foto: Cor Vos

Met nog tien kilometer koers reden Rochas en Iver Skaarseth weg en ondanks dat Rochas in eerste instantie niet mee wilde draaien vanwege zijn kopman Laporte, pakte ze een gaatje. Toch werd ook dit gat weer dichtgereden. Het viel even stil, waarvan Gogl probeerde te profiteren maar ook de Oostenrijker werd weer ingerekend. Cofidis nam dan het initiatief in het peloton, dat weer in omvang was toegenomen. De Franse ploeg had alle pijlen gezet op haar kopman Laporte, die na dit seizoen naar Jumbo-Visma vertrekt.

Vervaeke probeerde het nog maar eens met een uitval op twee kilometer van de streep. De Belg van Alpecin-Fenix reed even vooruit, maar onder de rode vod was alles weer samen. Cofidis rolde de rode loper uit voor Laporte, die het harde werk van zijn ploeg beloonde met de overwinning. Barguil bleef nog het dichtst in de buurt van zijn landgenoot en werd tweede. Tosh Van der Sande legde beslag op de derde plaats. Godon en Tiller maakten de top-5 compleet. Voor Laporte was het zijn vierde zege van het seizoen.