Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Consternatie in het peloton na zware Parijs-Nice
Sergio Luis Henao schreef zondag Parijs-Nice op zijn naam. Na afloop was het hommeles in het peloton. Volgens velen was de koers te zwaar geweest. Dat kwam vooral door het vele klimwerk. “Moeten de renners over tien jaar klimmen tot op 3.000 meter? Achter sneeuwruimers?”, vraagt Philippe Gilbert zich hardop af in Het Nieuwsblad.
Lefevere: ‘Ik snap het niet’Ook Quick-Step Floors-teammanager Patrick Lefevere ziet het zinvolle er niet van in. “We kwamen aan op 1.600 meter hoogte waar er honderd toeschouwers bij de finish stonden en de renners zich net als op de Mont Brouilly op straat moesten omkleden. Naakt op een koude bergtop. Wielrennen is precies alleen maar klimmen geworden. Kijk naar de uitslag. Het is net de Tour de France. Julian Alaphilippe is als vijfde een uitzondering. De organisatoren blijven vergeten dat de renners de koers maken en niet omgekeerd. De eerste dag lag het toch ook allemaal uiteen in een op papier niet eens zo lastige rit?”
Gallopin: ‘Amstel Gold Race is de uitzondering’
Ook Trek-Segafredo-ploegleider Alain Gallopin uit kritiek op de tendens in het wegwielrennen. “Wat is de bedoeling van koersen als Parijs-Nice? Ik denk dat de organisator zich van rittenkoers heeft vergist. Dit was een etappe van het Critérium du Dauphiné, bedoeld als voorbereiding op de Tour, geen rit van Parijs-Nice. Het is net alsof overal Nairo Quintana, Alberto Contador of Chris Froome moet winnen. Wie geen topklimmer is, heeft nog weinig te zoeken in de WorldTour-koersen van de voorbije week. Ze willen een cleane sport, maar anderzijds wordt – op de Amstel Gold Race, die de Cauberg wegnam als eindklim, na – elke koers ieder jaar zwaarder.”
[poll id=”452″]
Dat de koers zwaar was kwam dan ook vooral door de weersomstandigheden de eerste 3 dagen en het feit dat Contador gisteren op boevenpad ging. Hij maakte de koers extreem hard. Daar heeft het parcours niet zoveel mee van doen.
(Afgezien dan van de geweldige strijd die we deze Parijs-Nice en Tirreno gezien hebben)
P-N & T-A hoeven niet per se te dienen als ideale voorbereidingsrondjes voor de rest van het seizoen.
Maar afwisseling is het antwoord op saaiheid. Volgende keer weer iets vlakker. Dan kunnen we daarna weer uitkijken naar de volgende.
Als je de mogelijkheid binnen je land hebt tot klimmen, dan zou ik er voor de koers ook met mate gebruik van maken. Zeker voor een meerdaagse, maar zorg wel voor faciliteiten voor de renners na afloop.
En tuurlijk moeten de Quintanas, Froomes en Contadors zulke rondjes winnen, daar zijn ze ook klassementsrenners voor!
Levevre mag niet klagen trouwens met het resultaat in deze wedstrijd...
Moeten de renners over tien jaar klimmen tot op 3.000 meter? Achter sneeuwruimers?”, vraagt Philippe Gilbert zich hardop af
Deze redenatie slaat nergens op. Maar als hij het allemaal te hoog vindt; start lekker in de T-A ofzo.
De Gilbert van 2011 had hier trouwens weinig problemen mee gehad denk ik.
@williams, stil maar.
@RV, ben ik wel met je eens. Er moeten af en toe zeker edities zijn dat renners als Alaphilippe, Sagan wellicht, Gallopin ook mogelijk een AK kunnen winnen. Al zal je zien dat AK-mannen als Contador en Froome, dan toch ook weer de boventoon zullen voeren, en met allerhande trucs toch het parcours zo gebruiken dat de niet gelouterde AK-mannen het toch ergens moeten af leggen.
De quote hier in het artikel komt van Alain Gallopin, ploegleider bij Trek.
Er zijn genoeg kleine koersen in o.a Frankrijk geschikt voor de niet-klimmers/niet-klassementsmannen. Verder hebben ze ook al drie zandbakkoersen als voorbereiding gehad. Dus dat achteraf gezeur over de zwaarte van Parijs-Nice slaat nergens op.