De naam Bretagne Classic deed pas in 2016 zijn intrede, maar als Grand Prix de Plouay heeft de ‘Bretagne Classic – Ouest-France’ een lange historie. De eerste editie van deze Franse eendagskoers werd georganiseerd in 1931, waardoor er al meer dan tachtig uitgaves verreden zijn. Decennia lang bleef de Bretonse eendagskoers een Frans feestje, ziet WielerFlits bij een blik op de historie.

Het Circuit de Plouay, zoals de wedstrijd in 1931 heette bij de oprichting, werd geïnitieerd door nieuwsblad L’Ouest-Éclair, de voorloper van Ouest-France. Zowel voor de Tweede Wereldoorlog als in de eerste jaren daarna kreeg de wedstrijd steeds een Franse winnaar. Ugo Anzile zorgde voor het eerste buitenlandse succes in 1954, al naturaliseerde de Italiaan zich 45 dagen later tot Fransman.

Als we de Frans-Italiaanse renner niet meetellen, dan moest de eendagswedstrijd tot 1979 wachten vooraleer voor het eerst een niet-Fransman op het palmares verscheen. De voor het Franse Miko-Mercier-Vivagel rijdende Brabander Frits Pirard brak de ban. Tot op de dag van vandaag is de schoonvader van Bobbie Traksel de enige Nederlandse winnaar in Bretagne. De Belgen staan na de zege van Wout van Aert in 2022 op zes overwinningen. Dat is ook dankzij Frank Vandenbroucke (1996), Nico Mattan (2001), tweevoudig winnaar Oliver Naesen (2016 en 2018) en Sep Vanmarcke (2019).

Oliver Naesen bij zijn tweede zege in 2018 – foto: Cor Vos

Op het palmares sieren daarnaast onder meer de namen van Sean Kelly en Michele Bartoli. De wedstrijd maakte nooit deel uit van de vroegere Wereldbeker. Toch trad het in 2005 toe tot de WorldTour, met een kwaliteitsimpuls voor het deelnemersveld tot gevolg. Dat seizoen won George Hincapie en een jaar later was het Vincenzo Nibali die als eerste de streep passeerde. Ook Thomas Voeckler, Simon Gerrans, Edvald Boasson Hagen, Filippo Pozzato, Alexander Kristoff en Elia Viviani staan op de erelijst.

Het tekent de lastigheid van het parcours in de regio Plouay. De ene keer wint een echte heuvelspecialist, de andere keer blijft een groepje over en wint een sterke sprinter. Dat bleek ook in 2020 tijdens het EK wielrennen, dat in coronatijd in allerijl werd verplaatst naar Plouay. Giacomo Nizzolo kroonde zich er tot Europees kampioen na een sprint van een uitgedund peloton. Een dag nadat de reguliere Bretagne Classic op hetzelfde parcours was gereden; daar won Michael Matthews in 2020.

Romans Vainsteins wint de sprint op het WK van 2000 in Plouay – foto: Cor Vos

Plouay was ook eens organisator van het WK wielrennen. In 2020 stond de toen 84e editie van de Bretagne Classic Ouest-France in het teken van het 20-jarig jubileum van het wereldkampioenschap van 2000. Het zesdaagse event leverde destijds wereldtitels tijdrijden op voor Serhiy Honchar en Mari Holden, terwijl Chantal Beltman naar het zilver reed in de wegkoers achter de ongenaakbare Wit-Russische Zinaida Stahurskaya. Madeleine Lindberg legde beslag op het brons.

Bij de mannen boekte Romāns Vainšteins het grootste sportieve succes uit zijn carrière. De Let, die zich via kleinere Belgische ploegjes had opgewerkt tot bij de profs, hield zich tijdens het WK lange tijd op de vlakte en bleef geduldig. Toen het parcours toch niet selectief genoeg bleek voor een ontsnapping, moest een sprint met dertig man de beslissing brengen. In die eindspurt bleef de snelle man uit Riga Zbigniew Spruch en Óscar Freire voor.