De GP de Wallonie zorgt elk jaar weer voor een attractieve koers. De traditionele finish op de Citadel van Namen staat garant voor vuurwerk en voor mooie winnaars. Toch had de koers in de beginjaren de nodige problemen en verdween zij zelfs volledig van de wielerkalender. Hoe dat zit? WielerFlits duikt in de geschiedenis van de koers!

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

De GP de Wallonie of Grand Prix de Wallonie is een best oude wedstrijd. De eerste editie van de Waalse wedstrijd was namelijk al in 1909. Destijds heette de koers, die toen alleen door amateurs werd gereden, nog de Etoile Carolorégienne. Paul Deman, die we beter kennen als de eerste winnaar van de Ronde van Vlaanderen, zegevierde in de eerste editie. Pas twee jaar later werd de eerste editie voor profs georganiseerd. Het was de Belg Victor Dethier die in dat jaar de handen in de lucht mocht steken.

De Eerste Wereldoorlog bekoelde in de jaren die volgden het wielerenthousiasme. De Etoile Carolorégienne verdween van de kalender en enige tijd werd er geen koers verreden. Tot in 1935 de koers uit de as herrees als de GP de Wallonie en Gustaaf Degreef zich tot de eerste winnaar van de nieuwe koers kroonde. Voor de organisatie was het in de beginjaren echter niet altijd feest. Zo duurde het zeer lang voor de wedstrijd echt elk jaar werd georganiseerd.

Desondanks wist Adolf Braeckevelt in deze jaren de koers meerdere malen te winnen. Zijn naam pronkt driemaal (’36, ’38, ’39) op de erelijst en daarmee is hij één van de twee renners die de Waalse wedstrijd maar liefst drie keer wist te winnen. De andere recordhouder is Nick Nuyens (’04, ’05, ’09), die dit kunstje wist te herhalen in het begin van de eenentwintigste eeuw.

Stuyven won in 2018 – foto: Cor Vos

Maar goed, weer verder terug in de tijd. Zoals we al zeiden waren de eerste decennia van de GP de Wallonie op zijn minst woelig te noemen. Na 1950 verdween de wedstrijd zelfs een tijdje van de kalender. In 1970 kwam daar eindelijk weer verandering in. De man die we daarvoor moeten bedanken is Léon Keimeul, die toenmalig burgemeester was van de Waalse gemeente Sombreffe. Wat later nam wielerclub Vélo Club des Trois Frontières het werk over en zo was de toekomt van de GP de Wallonie verzekerd.

Zo werden er in de geschiedenis zelfs driemaal een BK voor profs georganiseerd op het parcours, een mooie opsteker voor de organisatie. In de laatste decennia wonnen er ook grote namen als Hennie Kuiper, Stephen Roche, Frank Hoste, Philippe Gilbert, Greg Van Avermaet en Mathieu van der Poel de GP de Wallonie. U merkt het, puncheurs en klassieke types komen graag naar Wallonië voor deze koers. Dat heeft alles te maken met de kenmerkende aankomst in Namen, die trouwens sinds 1989 een traditie is.

In 2022 wist Mathieu van der Poel te winnen voor Biniam Girmay – foto: Cor Vos