In de afgelopen twee jaar betekende een Tour de France voor Koen de Kort vooral hard werken in de vlakke etappes, om Marcel Kittel zo goed mogelijk af te leveren. In de Tour van dit jaar lag dat wat anders. Natuurlijk werd er in de sprintetappes gewerkt voor John Degenkolb, maar met Warren Barguil als klassementsman, werd diens bescherming aan het takenpakket toegevoegd. Een waardevolle leerschool, zo vertelde De Kort aan WielerFlits.

De Kort doet, net als zo veel Nederlandse renners, momenteel een rondje langs de diverse criteriums. Na drie weken Tour een behoorlijke verandering in ritme en een goed moment om even terug te blikken. “Ik denk dat we tevreden mogen zijn”, oordeelde hij over de Tour de France van Giant-Alpecin. “We hebben weliswaar niet de vier etappezeges van de afgelopen jaren behaald, maar wel erg lang goed meegedaan in het klassement. Op die manier zijn we als ploeg wel gegroeid.”

“Ik had tot voor deze Tour nog nooit voor een klassement gereden en in die rol moet je toch op andere dingen letten. Warren mag geen tijd verliezen, hij moet altijd voorin gehouden worden en ik had echt wat te doen in de bergritten. Maar de samenwerking met de ploeg verliep supergoed, ook met John en Warren. Warren hielp John waar hij kon en andersom stond John Warren weer bij in de lastige ritten.”

Na twee Tours met elk vier ritzeges, bleef het deze keer bij één etappe-overwinning voor Giant-Alpecin. Simon Geschke won de zeventiende etappe naar Pra Loup met een fraaie solo, nadat eerder Degenkolb enkele sprints nipt had verloren. Van tegenslag wilde De Kort echter niets weten. “Wel met Tom Dumoulin natuurlijk, maar verder niet. John had er zomaar twee kunnen winnen en dan hadden we kunnen spreken van onze beste Tour ooit. Misschien waren we in de jaren hiervoor op de piek net even wat beter, maar in de breedte was dit onze beste Tour.”