Video Tadej Pogacar behaalde op dag vier van de Tour de France 2025 alweer de 100e profzege uit zijn carrière. Een bijzondere mijlpaal voor de nog altijd maar 26-jarige Sloveen. We mogen hem geen wonderkind meer noemen, maar staan wel graag stil bij de honderd profzeges die de huidig wereldkampioen in zijn nog prille loopbaan wist te behalen.

In 2019 maakt ene Tadej Pogacar op 20-jarige leeftijd de overstap van Ljubljana Gusto Xaurum naar het huidige UAE Emirates XRG. Alhoewel, zo onbekend was de jonge Sloveen nou ook weer niet, Pogacar won het jaar daarvoor namelijk al de Tour de l’Avenir – bekend als de mini Tour de France. Daar klopte hij onder meer Thymen Arensman die als tweede wist te eindigen. Helaas voor Pogi telde die overwinning niet mee voor het aantal profzeges.

Debuutjaar
Een schrale troost: op die eerste profoverwinning hoefde Pogacar niet lang te wachten. De in Klanec geboren alleskunner maakte zijn profdebuut namens UAE Emirates in de Tour Down Under van 2019 en stond een maand nadien aan de start van de Volta Algarve. Daar toonde de huidige wereldkampioen zich aan het grote publiek met een ritzege en de eindwinst. De teller stond na twee profmaanden dus al op 2 overwinningen…

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door WielerFlits (@wielerflits)

In de maanden nadien schraapte de veelwinnaar hier en daar een ritje of eindzege mee. Bijvoorbeeld in de Amgen Tour of California of op het Sloveens kampioenschap. Eind augustus van dat jaar mocht hij zich gaan opmaken voor de eerste grote ronde uit zijn carrière: de Vuelta a España van 2019.

Aanpassen bleek niet nodig, want na drie weken vertrok de toen 20-jarige Sloveen uit Spanje met drie ritzeges, een podiumplek en het jongerenklassement op zak. Pogacar moest alleen de grootheden Primoz Roglic en Alejandro Valverde voor zich dulden in het eindklassement, maar die landgenoot zou hij in het seizoen nadien nog wel tegenkomen.

Eindzege bij Tourdebuut
Bij UAE Emirates begrepen ze inmiddels dat ze goud in handen hadden. En als zijn wonderlijke prestaties in de Ronde van Spanje in zijn debuutjaar nog niet genoeg waren, dan dwong Pogacar een eerste Tour-deelname wel af met zeges in de UAE Tour of de Ronde van Valencia in 2020.

• 

  19 sep

  Lees ook Tour 2020: Winnende Pogacar rijdt Roglic uit leiderstrui op La Planche des Belles Filles

  19 sep

Pogacar doet het onmogelijke en verslaat Roglic in de tijdrit op de voorlaatste dag van de Tour 2020 – foto: Cor Vos

Het inmiddels 21-jarige talent ging dus vrolijk door met het scoren van overwinningen. Maar zou hij het ook kunnen op het allerhoogste podium? In de Tour de France? Na de tijdrit op de voorlaatste dag – en eigenlijk al veel eerder – bleek het antwoord op die vraag volmondig ‘ja’ te zijn. Net als tijdens zijn eerste grote ronde in 2019, pakte Pogacar drie ritzeges. En dit keer stond hij niet onder, maar boven landgenoot Roglic op de hoogste trede van het eindpodium.

Rivaliteit met Vingegaard
Het jaar daarop (2021) wist Pogacar de Tour de France voor een tweede keer te winnen. Dit keer met enorme overmacht. Slechts één keer kende de klimmer van UAE Emirates een slecht moment, op de Mont Ventoux moest hij ene Jonas Vingegaard laten gaan. Gelukkig voor Pogi volgde er nog een afdaling richting de finish, waarin hij de Deen – ondanks zijn ruime voorsprong in het klassement – met de nodige risico’s terughaalde. Het toont het eergevoel van een groot kampioen, een eigenschap die in de jaren nadien nog vaak zal terugkomen.

Na twee Tour-ritzeges maakte Pogacar zich op voor een derde, maar daar moest hij tot 2024 op wachten. De reden daarvoor? In 2022 en 2023 moest hij zijn meerdere erkennen in een sterke Vingegaard. Kenmerkend voor die rondes door Frankrijk was dat de Sloveen ondanks zijn ruime achterstand in het algemeen klassement altijd bleef aanvallen. Het zorgde ervoor dat hij op 23-jarige leeftijd al 11 ritzeges had weten te boeken in La Grande Boucle. 

Pogacar vindt in Vingegaard zijn grootste rivaal tijdens de Tour de France – foto: Cor Vos

Veelzijdig
Een reden voor die ‘verloren’ Rondes van Frankrijk, kon worden gezocht in het feit dat Pogacar zich niet alleen wilde focussen op het rondenwerk, maar ook hoge ogen wilde gooien in de klassiekers. Naast meerdere zeges in de monumenten Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije, bracht die koersdrift hem in 2023 ook een eerste zege in de Ronde van Vlaanderen. Het was lang geleden dat een Tourwinnaar een kasseimonument wist te winnen.

In het totaal won de huidige nummer één van de wereld (volgens de UCI-ranking) al negen (!) monumenten: Vier keer de Ronde van Lombardije, drie keer Luik-Bastenaken-Luik en twee keer De Ronde van Vlaanderen. En dan hebben we nog niet eens zijn zege in de Amstel Gold Race, twee zeges in de Waalse Pijl en hattrick in Strade-Bianche genoemd. Het lijkt een kwestie van tijd voordat ook Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix op dat lijstje komen te staan, want in het voorjaar van 2025 was hij al dichtbij overwinningen in die wedstrijden.

• 

  2 apr

  Lees ook Indrukwekkende Pogacar klopt Van der Poel na titanenduel in Ronde van Vlaanderen

  2 apr

Pogacar won in 2023 voor het eerst de Ronde van Vlaanderen – foto: Cor Vos

Beter dan ooit
Waar 99,9% van de renners zou tekenen voor de benen van Pogacar uit 2023, lijkt het alsof de Sloveen er in de winter richting 2024 nog een schepje bij op heeft gedaan. Nog meer overwinningen en geen zwakke momenten meer. Op die manier wist hij in 2024 ‘het beste seizoen’ ooit te noteren: Winst in de Giro, winst in de Tour, winst op het wereldkampioenschap, winst in Luik en winst in Lombardije.

Dat hij sinds januari 2024 beter is dan ooit wordt duidelijk zichtbaar in de manier waarop hij de grootste koersen wint. Een solo van 80 kilometer in Strade Bianche of een eenzame aanval van 100 kilometer op het wereldkampioenschap in Zürich? Tadej draait zijn hand er niet voor om en weet de koersen nog winnend af te sluiten ook. Mathieu van der Poel kreeg eind 2024 zodoende een meer dan waardige opvolger als wereldkampioen.

In Zürich stond er geen maat op Pogacar, de Sloveen werd voor het eerst wereldkampioen – foto: Cor Vos

Pogacar kan dus pieken op de grootste momenten, maar staat er ook om bekend om gedurende het gehele seizoen in vorm te kunnen zijn. Zijn talloze eindoverwinningen in rittenkoersen van een week zijn daar het grootste bewijs voor: Tirreno-Adriatico (2x), Parijs Nice, Critérium du Dauphiné, Ronde van Catalonië, Ronde van Slovenië (2x), UAE Tour (3x), Volta Algarve (1x).

Al de bovengenoemde zeges (en nog veel meer) zorgden er voor dat Pogacar tijdens de Tour de France van 2025 zijn honderdste zege kon boeken. Dat deed de alleskunner op meer dan gepaste wijze. In een sprint legde hij zijn grootste concurrenten in zowel het rondenwerk (Jonas Vingegaard) als klassiekerwerk (Mathieu van der Poel erop. En dat in de wereldkampioenentrui.