Het Europees kampioenschap wielrennen vindt dit jaar plaats in misschien wel de meest onderschatte fietsprovincie van Vlaanderen. Onderschat, omdat in Vlaanderen de regio’s Vlaams-Brabant, Oost- en West-Vlaanderen niet alleen de populairste onder de wielertoeristen zijn, maar ook de bekendste. Vooral door de vele wedstrijden op profniveau die daar plaatsvinden. Om de trekpleisters voor fietsers uit Vlaams Limburg wat beter te leren kennen, nemen we je mee in het spoor van enkele kampioenen door de geschiedenis heen, die uit deze provincie afkomstig zijn.

Verleden

Belgisch Limburg heeft al vele wielerkampioenen voortgebracht die hun strepen hebben verdiend in de nationale wielergeschiedenis. De bekendste is misschien Eric Vanderaerden uit Herk-de-Stad, die in het midden van de jaren tachtig furore maakte in verscheidene topklassiekers, zoals de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Gent-Wevelgem, maar ook de groene trui won in de Tour de France. Een andere bekende Parijs-Roubaix-winnaar komt uit Lommel, in de persoon van Johan Vansummeren.

Limburgers scoorden trouwens wel vaker in de Tour. Denk maar aan de Wellense sprinter/lead-out Gert Steegmans in Gent én op de Champs-Elysées in 2006 en 2007, Hamont-Achelaar Jelle Vanendert in zijn superjaar 2011 bovenop Plateau de Beille, of Marc Wauters in 2001 zelfs in eigen land, toen hij de sprint in Antwerpen ontliep en de gele trui pakte. Wauters is tegenwoordig niet alleen sportdirecteur bij Lotto Dstny, maar niet onbelangrijk, ook de grote man achter de gloednieuwe Sport Vlaanderen Heusden-Zolder Velodroom Limburg, de wielerpiste waarbij alle Europese kampioenschappen zullen vertrekken.

Limburger Marc Wauters in het geel in 2001 – foto: Cor Vos

Het was Wauters himself die voor de komst van deze piste, aan de rand van het welbekende Circuit Zolder, pleitte. “Als klein manneke ging ik heel vaak met mijn vader fietsen op het circuit. Ik ben er groot geworden en legde er de basis voor mijn carrière later. Tijdens een speciaal event in 2005 moest ik het als Belgisch kampioen tegen toenmalig wereldkampioen Tom Boonen opnemen in het baanwielrennen. Maar ik had amper ervaring op de piste, dus laste ik extra trainingssessies in. Ondernemer Paul Kumpen reed tijdens die trainingen mee rondjes op de piste. Van bovenaf op de buitenbaan riep hij: ‘Marc, zoiets moeten wij ook bij ons in Limburg hebben!’ Sindsdien hebben we dat idee nooit meer losgelaten.”

Sinds eind 2023 is de piste definitief open en meteen ook een van dé trekpleisters voor het Limburgse wielrennen, waar ook de wielertoerist zich drie dagen per week kan uitleven. “Maar vooral: het betreft een volledig overdekte wielerpiste die perfect voldoet aan de huidige UCI-normen. Dat is helemaal uniek voor ons land. We zijn dus klaar om de belangrijkste wedstrijden in het baanwielrennen te organiseren, tot werelduurrecordpogingen en WK’s. Limburg moet zowel tot een recreatieve als een professionele fietsprovincie uitgroeien, en daarom willen we grote sportevenementen naar hier halen, zoals naast het komende EK wielrennen ook bijvoorbeeld het WK baanwielrennen in 2030. We mogen hoog mikken.”

Heden

Voor de huidige generatie Limburgse kleppers kijken we in de eerste plaats naar de snelle mannen. Met de Vlam van Ham Jasper Philipsen komt er een negenvoudig etappewinnaar en laureaat van de groene trui uit de provincie, hij is anno 2024 de snelste man ter wereld. Jordi Meeus is de tweede sprinter die zijn naam op de wereldkaart heeft gezet. Dat deed de snelle Lommelaar door de meest prestigieuze sprintrit van het jaar op zijn naam te schrijven in 2023: de slotetappe van de Tour de France naar de Champs-Elysées.

Meeus en Philipsen: concurrenten én trainingsmakkers – foto: Cor Vos

Het toeval wil dat de twee elkaar bijzonder goed kennen. “Jasper en ik trainen bijna dagelijks samen”, vertelt Meeus ons. “We doen dan vooral onze lange duurtrainingen samen. Als we in Limburg zelf fietsen, dan is het meestal richting Peer en Borgloon. En dan een beetje via Hasselt en het Albertkanaal terug. Ideale wegen voor sprinters om te trainen. Maar ik zie Limburg sowieso wel als een echte fietsprovincie. Ik herinner me toen ik vroeger klein was, dat we toen al met mijn ouders richting de Bloesemstreek, fruitstreek en de streek rond Borgloon trokken. We gingen dan rond Sint-Truiden samen fietsritjes doen in een prachtige omgeving.”

Voor de twee wordt het komende EK een belangrijke kans, in tegenstelling tot streekgenoten Dylan Teuns (Halen) en Tim Wellens (die is uitgeweken van Sint-Truiden naar Monaco). “Juist omdat het EK nu in eigen streek wordt gereden, wilde ik er heel graag bij zijn”, zegt Meeus. “De wegen waar ik vroeger vaak kwam, daar ligt nu het zwaartepunt van het EK. Op de Ronde van Limburg na krijgen onze fans ook niet vaak de kans om ons in de eigen regio aan het werk te zien. Dat ze dat nu kunnen op een groot kampioenschap waarin we allebei kans maken, is heel speciaal. En misschien wel een extra beleving voor de fans.”

Daarnaast heeft Limburg ook talloze offroad-mogelijkheden, stipt veldrijdster Laura Verdonschot – oorspronkelijk afkomstig uit Lommel – aan. “Ik kom heel graag in de Lommelse Sahara. Dat vind ik een heel mooi stuk natuur. Ik ben misschien vooral bekend als veldrijdster, maar dat wil niet zeggen dat ik er alleen met de crossfiets rijd. Ook met de wegfiets kun je daar mooi rondrijden. Ook ‘Fietsen door het Water’ in Genk heb ik een paar keer gedaan. Als je hier bent opgegroeid, dan besef je vaak niet hoe gezegend je bent. Soms komen er collega’s een rondje met me meerijden en ze zijn dan écht onder de indruk. Zelf heb ik nooit iets anders geweten, maar het is fijn om te zien dat de streek in de smaak valt.”

• 

  12 sep

  Lees ook Maak kennis met het EK-parcours rond Hasselt met deze uitdagende fietstocht

  12 sep

Toekomst

Gerben Thijssen won in 2023 op zijn thuiswegen – foto: Cor Vos

Wees niet getreurd: ook de toekomst van het Limburgse wielrennen is verzekerd. Niet in het minst dankzij supertalent Jarno Widar. De 18-jarige uit Wellen, bij Borgloon, is nog niet eens prof, maar wel grof wild op de transfermarkt omdat hij te boek staat als een van de grootste groeibriljanten van de wereld. Een echt klimmerstype bovendien, die misschien ooit voor een Limburgse zege in een grote ronde kan zorgen?

Verder moeten we de Limburgse toppers van morgen zoeken in het klassieke werk. Denk maar aan Jens Reynders uit Heers, pal in de streek van de Limburglus van het EK. “Door de bloesems zit je snel in Borgloon voor wat korte heuvels en kasseistroken, die ook in de Ronde van Limburg terugkomen. Anderzijds zie je dat die routes ook gretig gebruikt worden door de wielertoeristen. De routes zijn niet zo lastig als diegene die je aan de andere kant van de taalgrens vindt, in de Ardennen. Op die manier is het aangenamer fietsen, voor zowel de getrainde profs die op de hoge wattages willen trainen of het klassieke voorjaar voorbereiden, zoals ikzelf, als de wielertoeristen of zelfs de minder getrainde fietser.”

Die bewuste Ronde van Limburg werd in 2023 nog gewonnen door een Limburger, de in Genk geboren snelle man Gerben Thijssen. Hij wil uitgroeien tot een van de beste sprinters ter wereld, maar zijn hart zal altijd bij de Ronde van Limburg blijven. “Dat is de enige wedstrijd van het seizoen over de wegen waar ik als jonge renner zoveel kilometers gefietst heb. Destijds heb ik de droom kunnen verwezenlijken om deze thuiswedstrijd te winnen. Nooit eerder kreeg ik zoveel aanmoedigingen van het publiek .”

Laten we hopen voor Thijssen en co dat het komende EK in Limburg inspirerend werkt en ze voortaan vaker op hun thuiswegen kunnen koersen.