De Ronde van de Toekomst als rode loper naar een succesvol WorldTour-bestaan
Bauke Mollema won de Ronde van de Toekomst 2007 - foto: Cor Vos
Youri IJnsen
zondag 11 augustus 2024 om 08:28

De Ronde van de Toekomst als rode loper naar een succesvol WorldTour-bestaan

De Tour de l’Avenir is de belangrijkste wedstrijd die je als belofte kunt winnen. In een tijdperk waarin jongens steeds eerder overstappen naar de profs, blijft de Ronde van de Toekomst een belangrijke graadmeter. De wedstrijd heeft ook een rijke geschiedenis en daarin neemt WielerFlits je graag mee!

In de laatste tien jaar zien we twee renners terug die twee jaar na hun eindzege in deze koers, ook de Ronde van Frankrijk op hun palmares schreven. Waar Egan Bernal nog altijd op de weg terug is naar zijn niveau van zijn Tourzege, is Tadej Pogačar uitgegroeid misschien wel de beste wielrenner ter wereld. Maar beide verhalen zijn niet representatief voor de gemiddelde belofte. De Sloveen en de Colombiaan mogen zichzelf dan wel in één adem noemen met grootheden als Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault, die ook de Ronde van Frankrijk wisten te winnen. Maar er is slechts één renner geweest die destijds een gelijkaardige (stormachtige) ontwikkeling wist door te maken.

De naam van die renner is Felice Gimondi, de stijlvolle Italiaan die tijdens zijn carrière moest opboksen tegen onder meer Eddy Merckx, Joop Zoetemelk, Raymond Poulidor en Jan Janssen. De Bergamask won de Ronde van de Toekomst in 1964, om één jaar later al de Tour te winnen. Bernal, Pogačar en vooral Gimondi zijn in dat opzicht uniek, al wisten meer renners beide rittenkoersen te winnen. Greg LeMond deed er vier jaar over, terwijl Miguel Induraín zes jaar moest wachten. En dan hebben we nog onze eigen Joop Zoetemelk, die in 1980 eindelijk de dubbel wist te realiseren. Het geeft maar aan dat er veel bij komt kijken.

Joop Zoetemelk – foto: Cor Vos

Sommige coureurs die de Toekomstronde wonnen, zegevierden wel in andere grote rondes (denk aan Denis Menchov en Nairo Quintana). Anderen wonnen dan weer grote klassiekers (Gianbattista Baronchelli en Charly Mottet). Maar er zijn ook enkele voorbeelden te noemen van renners die nooit echt wisten door te breken, zoals Mino Denti, Christian Robini, Régis Ovion, de vermoorde Alfonso Flóres (volgens de legende werd hij uit de weg geruimd door de bekende drugskartelleider Pablo Escobar, omdat Flóres zijn vriendin had ingepikt), Christophe Rinero en Iker Flores. De Tour de l’Avenir is desalniettemin de ideale springplank naar de WorldTour.

De Franse rittenkoers is nu alleen voorbehouden aan talentvolle U23-renners, maar lange tijd was het ook mogelijk voor profs om mee te doen. Hierdoor kon een tweevoudig Tourwinnaar als Laurent Fignon in 1988 de Toekomstronde winnen, en dat op een leeftijd van 28 jaar. Vier jaar later – toen de organisatie in handen kwam van de Société du Tour de France (onderdeel van het huidige ASO) – werd de maximale leeftijd vastgesteld op 25 jaar, en in 2007 werd dat 23 jaar. Sindsdien doet de Toekomstronde zijn naam ook echt eer aan.

Het is niet geheel verrassend dat de Fransen de erelijst domineren, al tellen we ook twaalf Spaanse eindwinnaars. Colombia (zes eindzeges) en Italië (vier) doen het eveneens goed, net als Nederland en België. Joop Zoetemelk (1969), Fedor den Hertog (1972) en Bauke Mollema (2007) zorgden voor Nederlands succes, terwijl Eddy Schepers (1977), Johan Bruyneel (1990) en Jan Bakelants (2008) ooit eens de beste waren namens België. In 2022 kreeg die laatste een opvolger met Cian Uijtdebroeks. De laatste jaren zien we vooral Colombiaanse, Spaanse, Franse en Noorse winnaars. Isaac Del Toro voegde daar in 2023 Mexico aan toe.

Tadej Pogacar – foto: Jan Brychta/Vredeskoers 2018

Tour de l’Avenir-winnaars zijn niet de minste namen, want Nairo Quintana, Esteban Chaves, Warren Barguil, Miguel Ángel López en de eerdergenoemden Bernal en Pogačar wisten ook bij de profs uit te groeien tot absolute toppers. Dat geldt ook voor de Franse klimmer David Gaudu, die in 2022 als vierde eindigde in de Tour de France. Tobias Foss, Tobias Halland Johannessen en Uijtdebroeks krijgen nog even de tijd om zich te bewijzen. Dat heeft Ruben Fernández wel gehad, maar hij is nooit doorgestoten op het mondiale wielerpodium. Marc Soler wel, maar in hem lijkt niets meer dan een zeer gewaardeerd knecht te schuilen.

Laatste tien winnaars flag-fr Tour de l’Avenir
2022: flag-be Cian Uijtdebroeks
2021: flag-no Tobias Halland Johannessen
2020: geen editie vanwege corona
2019: flag-no Tobias Foss
2018: flag-si Tadej Pogačar
2017: flag-co Egan Bernal
2016: flag-fr David Gaudu
2015: flag-es Marc Soler
2014: flag-co Miguel Ángel López
2013: flag-es Rubén Fernández
2012: flag-fr Warren Barguil


Dit jaar vindt de Ronde van de Toekomst plaats van zondag 18 augustus tot en met zaterdag 24 augustus 2024.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.