Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Derde ritzege Ewan in Tour Down Under, Van Poppel derde
Caleb Ewan heeft in Campbelltown zijn derde etappe van deze Tour Down Under gewonnen. De rappe Australiër van Orica-Scott was Peter Sagan (BORA-hansgrohe) en Danny van Poppel (Sky) te snel af. Richie Porte blijft de leider in het algemeen klassement.
Drietal geeft kleur aan de rit
Maurits Lammertink mengde zich in de strijd om de kopgroep van de dag, maar hij haalde het niet. Ondřej Cink (Bahrain Merida), Jack Bauer (Quick-Step Floors) en Cameron Meyer (UniSA-Australia) sloegen de handen ineen. De maximale voorsprong die zij bij elkaar reden, was drie minuten. BMC had de controle over het peloton.
De kopgroep van de dag – foto: Sirotti
Bauer zingt het lang uit
Lars Bak, Will Clarke en Michael Valgren gingen nog in de tegenaanval, maar de drie wisten de oversteek niet te maken. Vooraan bleef Bauer het langst over. Cink was de eerste die de rol moest lossen en op dertig kilometer tot de finish gooide ook Meyer de handdoek in de ring. Met een sterke solo hield Bauer het peloton, dat aangevoerd werd door Orica-Scott en Sunweb, achter zich.
Nummer drie voor Ewan
Op drie kilometer van de streep in Campbelltown was het lied van Bauer afgelopen. Inmiddels hadden ook de andere sprintersploegen zich aan het front gemeld, waaronder Sky met Danny van Poppel. Een renner van BORA-hansgrohe probeerde de sprint nog te ontregelen, maar het was Van Poppel die als eerste de spurt aan kon gaan. Caleb Ewan sprong uit het wiel van onze landgenoot en trok voor de derde keer deze ronde aan het langste eind. Wereldkampioen Peter Sagan werd, net als in etappe drie, tweede.
He’s done it again!! @CalebEwan bags another victory on @BupaAustralia Stage 4, leaving world champion @petosagan in second place!!! #TDU pic.twitter.com/SBtNNf6oI9
— Tour Down Under (@tourdownunder) 20 januari 2017
https://youtu.be/Oh_FcIf9k3I?t=4m28s
Edit: zie ook beelden ivo001
Ik snap ergens wel je punt maar als je dat met drogredeneringen wil staven komt het bij mij in ieder geval niet helemaal juist over.
- Waarom rijden ze idd niet even creatief het halve land door?
Adelaide -> Melbourne = Amsterdam -> Praag
Adelaide -> Sydney = Amsterdam -> Boedapest
- In de leemte ertussen is vermoedelijk niet een plek te vinden met evident genoeg ruimte om het hele circus onderdak te bieden. Oftewel er zou altijd terug gereden / gevlogen moeten worden naar een van de drie steden.
- Australië zelf is enthousiast. Er komt veel volk op af en het wordt goed bekeken - voor een tamelijk non-wielerland. De niet-beleving hier komt voor een groot deel door het niet-(kunnen-)kijken hier. Of niet de moeite nemen er naar proberen te kijken, maar ondertussen wel zeiken dat het je niet aanstaat.
- De rennners zelf zijn enthousiast - het blijft wel een voorbereidingskoers.
- Hoeveel internationale koersen bestaan er in Europa? De Eneco Tour is de uitzondering toch? (Australie is een continent, geen 'landje')
- Waarom mogen klassiekers wel een (semi-) klassiek parcours hebben en ronden niet? Welke autist heeft die autistische hersenkots vastgesteld? Juist mooi dat deze koers een herkenbaar parcours neerzet.
7. Het is saaie poefpoef-koers? Dat zijn de meerderheid van de koersen tegenwoordig - enkel de kasseienklassiekers onttrekken zich hier jaarlijks aan. De TDU is tenminste nog origineel doordat het niet (grotendeels) beslist wordt door een tijdrit of monsterachtige klim en de koers niet geheel afgebroken wordt tot een fysieke vergelijking
- Doordat Porte een historische beklimming reed is er nu weinig spanning maar doorgaans is het juist een aardig steekspel tussen betere klimmers en heuvelsprinters.
- In beperkte mate wel eens met het commentaar dat er iets meer variatie gezocht zou kunnen worden op een iets grotere oppervlakte.
Het is vrij wonderbaarlijk dat de TDU jaarlijks nog altijd een beetje groeit want (volledige) mondialisering is in elke sport een illusie. Sport = live = nu = onmogelijk = in elk land.
Ik snap ook niet zo goed hoe je dit saai kunt vinden. Het wordt niet eens uitgezonden en als het te zien is, is de tijd onmogelijk.
Dat was mijn moeder. Ze zei dat anders al die onbeduidende rondjes zouden uitblinken in hun diversiteit. Voor je het weet verwordt wielrennen in veldrijden, tot en met paaltjes discussies aan toe.
Als dat de norm is gaan we weer een weergaloos jaar tegemoet met een hoog ‘de mooiste, knapste, beste ooit’- gehalte in de reacties.