Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Di Luca: “Zonder doping zou ik nooit gewonnen hebben”
Danilo Di Luca heeft in zijn biografie een boekje open gedaan over zijn dopinggebruik. In “Bestie di Vittoria” (Beesten gemaakt voor succes) vertelt de voormalig Giro-winnaar geen spijt te hebben van zijn misstappen.
Volgens de inmiddels 40-jarige Di Luca was frauderen noodzakelijk om successen te behalen. “Zonder doping, zou ik niet gewonnen hebben”, vertelt hij. “Doping verbetert je prestaties met vijf tot zeven procent. Misschien zelfs met tien tot twaalf procent wanneer je in topvorm bent”, aldus Di Luca.Hij legt uit dat hij de middelen zelf bij elkaar moest zoeken. “Testosteron, epo, cortisone. De artsen kunnen je het niet voorschrijven, dus ga je er zelf naar op zoek, in sportscholen of via het internet. In het peloton is iedereen ervan op de hoogte”, legt hij uit. “Het maakt deel uit van jouw werk. Wanneer je betrapt wordt, heb je de timing verkeerd ingeschat want iedereen weet hoeveel uur er moet verstrijken om niet positief te testen.”
Di Luca werd in 2013 levenslang werd geschorst na een tweede positieve test. Hij toont geen berouw. “Ik heb geen spijt. Ik loog en ik speelde vals. Ik deed wat ik moest doen om te winnen.”
Denk dat de meeste "zondaars" er zo over denken.
Heeft al zijn prijzengeld echt nog niet terug betaald, zoals de meeste gebruikers
"Doping improves your performance between 5 and 7 per cent, and maybe 10 to 12 per cent when you are in a peak shape."
"Doping isn't addictive but it's an instrument of power: whoever wins attracts the money; for themselves, the team and the sponsors."
"It's part of the job. If you get caught, then you timed it wrong because everyone knows how many hours must pass before you won't show a positive. "
Di Luca admits he simply got it wrong when he was tested for EPO in an out-of-competition test a few days before leaving for the 2013 Giro d'Italia. He reveals he injected himself with a micro-dose of the latest generation of EPO before going to bed but then was awoken by anti-doping inspectors at 7:30 the next morning. He made sure he urinated before giving the test to pass any traces of the EPO but was caught by a new, refined test that can detect EPO for 24 hours, rather the 6-8 hours most riders believed.
The opening chapter of Di Luca's book also includes a reflection from two days after he was caught.
"Two days ago I was about to ride the final three stages of the Giro d'Italia, then I was told about my positive test. I don't need to wait for the official sentence, I know that my career is over," he writes.
"I've no regrets. I lived my trade just as all the most aggressive riders do. Cycling is no longer the sport that I once loved.
"I'm tired of the loneliness of the lies and of the hiding, of not riding my bike. The bike has given me everything in life, it's the only thing that has ever given me everything.
"I was reserved the honour of being the first to be caught that way. Now the word will go around and the others will change the way they do things. People have said that if I'd had the right doctor then I would not have been caught, that if I'd had the right team, that I would have been protected."
"I've no regrets at all. I lied. I cheated; I did what had to do to finish first. But that's not the point, the point is that I didn't dilute my system in time…"
Je supporters te hebben bedrogen, die in je geloofd hebben.
En nu probeert hij door een boekje uit te geven , hiervoor beloond te worden, door het te verkopen.
Het moest zo zijn dat hij bij elk verkocht boekje minstens Euro 100 uit
zijn eigen zak aan de koper zou betalen.
Ik hoop dat alle "uitslagen" geschrapt worden, en er alleen een aantekening wordt gemaakt van dat hij een van de grootste bedriegers van het peleton is geweest.
Sportman onwaardig.
zullen anders we maar gewoon stoppen met wielrennen?
Dus het zou beter zijn al zou TD geen spijt hebben van zijn dopinggebruik? Als hij iets meer geduld had gehad zou hij nu waarschijnlijk bij de beste ronderenners ter wereld hebben gehoord dus lijkt me vrij logisch dat hij het achteraf liever niet gedaan had.
Oh ja, ook graag even doorzetten naar onze nationale doping-goedpraters en effectenontkenners bij het MuMC Douwe de Boer en Harm Kuipers.
@ Klootje > het is nochtans oud nieuws hoor, al veel eerder heeft hij dit verklaard, nu is er alleen ook een mooi boek over.
Dus ja, voor mij bevestigt dit juist dat we het effect van doping vaak overdrijven. Ook met doping zijn discipline, training en talent vereist. Het is maar hoe je het wil lezen.
@ nasibal
Meen je dat nou serieus? 5 tot 12% heeft ie het over. Dat is niet marginaal, dat is een enorm verschil. In een sport waar een verkoudheidje al enorm uitmaakt is zo'n bonus echt gigantisch. Marginaal is 1-2%, niet meer dan 10!
Meen je dat nou serieus? 5 tot 12% heeft ie het over.
Ja dat meen ik serieus. Overigens heeft hij het over doorgaans 5-7, hoger mógelijk als je echt in topvorm bent.
Dat is niet marginaal, dat is een enorm verschil. In een sport waar een verkoudheidje al enorm uitmaakt is zo'n bonus echt gigantisch
Hier wijs ik zelf ook al op in mijn post, :
Natuurlijk het maakt het verschil tussen winnen en verliezen, maar dat heeft meer te maken met het feit dat dat uberhaupt om de details gaat.
Daar hoeven we dus niet over te discussiëren. Overigens stond marginaal niet voor niets tussen aanhalingstekens. Laten we zeggen, bij gebrek aan een beter woord.
Het ging dan ook om de rést van mijn post. Gelukkig kan ik er bij jou over het algemeen wel van uit gaan dat je die ook netjes hebt gelezen. Hoewel, dit gaat over doping, en dat raakt vaak je gevoelige snaar, dus het zou kunnen dat je na het lezen van 'marginaal' al direct op reageren hebt gedrukt
Zonder dollen: Ondanks dat 5-12% het absolute verschil tussen winnen en verliezen (en daar gaat het natuurlijk om, dat weet ik ook wel) maakt, maakt het van een Vermeltfoort geen Degenkolb, van een Eibegger geen Contador en van zelfs van een Lammertink nog geen Valverde. Vandaar dat ik het marginaal vind: Doping werkt 'een beetje er bovenop'. En in een sport waar 'een beetje' het verschil maakt, is dat natuurlijk onder de streep een significant effect, in de top(!).
Dit vind ik zeer relevant. Het sterkt mij namelijk in mijn gedachten dat renners die in het dopingtijdperk de concurrentie naar huis reden, dat schoon, in een schoon peloton OOK gedaan zouden hebben. Dát spreekt vervolgens weer, aangenomen dat er tegenwoordig schoon (schoner) gereden wordt, in het voordeel van renners als Valverde, Contador of andere renners uit het verleden die nu nog goed rondrijden. Ja, het zou in zekere zin zelfs kunnen spreken voor jongens a la Zakarin, al houd ik daar natuurlijk al helemaal een slag om de arm.
Doping maakt je misschien een winnaar, maar het maakt je absoluut geen goede wielrenner als je dat niet bent en er niet voor leeft. Dát vind ik dan weer heel relevant voor hoe ik(!) naar doping zondaars kijk. Ja je kan van alles van ze vinden omdat ze valsspelen, maar wat ze doen is duidelijk, ook mét doping, bijzonder knap. De dopingzondaars in de top (en dat is belangrijk, heb het niet over winnaars van de ronde van Turkije) leveren, ook met doping, een prestatie van wereldformaat door, naast doping, hard te trainen, voor een sport te leven en bijzonder veel talent te hebben. Met motortjes daarentegen..
Geen onbelangrijke nuance in de beeldvorming. Tenzij je alleen het 'valsspelen' belangrijk vind natuurlijk. Dan maakt het verder ook niet uit of doping 0.1, 1, 10 of 80% de prestatie verbetert.
Nasibal, behalve epo dan. Dat maakte van matige renners wel winnaars. Met dank aan meneer Verbruggen zijn hematocrietwaarde. Renners die van 35 naar 50 gingen werden enorm veel beter niet maar 5 tot 7 procent. Ik denk ook dat Di Luca best mooi voorbeeld is van wat epo kon doen, aangezien hij eerst een klassieke renner was en opeens halverwege zijn carrière GC's kon winnen. Nee het epo tijdperk is echt er een van uitslagen die totaal niet kloppen en waarbij het raden is naar de echte verhoudingen. Types als Riis en Armstrong hadden nooit ook maar eens kans in een klassement gehad zonder epo met hun bouw.
Dat zou heel goed kunnen. Ik baseer me dan ook alleen op de dingen die hier gezegd worden. Riss, en ook Amrstrong vóór zijn 1e tourzege, zijn daarbij net iets te ver voor mijn tijd om iets over te kunnen zeggen. Wel denk ik dat het wielrennen tegenwoordig veel gespecialiseerder is dan vroeger. Nu is het ondenkbaar om als klassiekerrenner een GC te winnen omdat je het aflegt tegen de echte klimmers/tijdrijders. Het zou me niets verbazen als dat vroeger dichter bij elkaar lag en er (hypotetisch schoon) meer mogelijk was. ZOu oko het materiaal vroeger niet verder uit elkaar gelegen hebben waardoor postuur relatief minder van invloed was dan nu? Afin, dat alles verandert natuurlijk niets aan het effect van epo.
Op dit niveau zijn 5-7% verbeteringen gigantisch. We zagen dit natuurlijk ook bij Santambrogio, Mosquera en anderen. Van een aardige renner zijn, ineens mee kunnen doen voor top-5 GC.
Reken maar uit, hoeveel sneller een renner de Mont Ventoux beklimt wanneer hij 7% meer vermogen wegtrapt. We hebben het dan snel over anderhalve tot twee minuten. Dat is gigantisch.