Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Diego Ulissi wint GP Montréal, Slagter derde
Diego Ulissi heeft in Canada de GP Montréal gewonnen. De Italiaan van UAE-Emirates was de sterkste sprinter in een kopgroep van zes. Jesús Herrada werd tweede, voor Tom-Jelte Slagter. Bauke Mollema eindigde als vijfde.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.Vroeg in de wedstrijd trokken twee Canadezen ten aanval. Benjamin Perry (Israel Cycling Academy) en Canadees kampioen Matteo Dal-Cin (Rally Cycling) zouden het eerste gedeelte van de rit voorop rijden. Het door Cannondale-Drapac aangevoerde peloton zou de twee echter niet te ver weg laten rijden. Het duo reed een maximale voorsprong van meer dan vier minuten bij elkaar, maar op honderd kilometer van het einde was het verschil al gezakt tot minder dan een minuut. Op 85 kilometer van de finish werden de twee al ingerekend.
Vervolgens zouden er verschillende vluchtpogingen ontstaan. Een ontsnapping met Lars Bak (Lotto Soudal) en Sebastian Henao (Sky) was geen lang leven beschoren. Ian Boswell (Sky) probeerde het alleen en kreeg na een tijdje gezelschap van Natnael Berhane (Dimension Data). Michael Albasini (Orica-Scott) en Edward Ravasi (UAE-Emirates) gingen in de tegenaanval en kwamen bij de koplopers. De vlucht van de vier was echter van korte duur, net als een nieuw initiatief van negen renners.
Bakelants opent de finale
Jan Bakelants ontsnapte in de voorlaatste ronde tijdens een afdaling. Het was de aanleiding tot het ontstaan van een omvangrijke kopgroep met onder meer Tony Gallopin, Mollema, Slagter en Ulissi. Een versnelling van Mollema op tien kilometer van het einde zorgde ervoor dat de kopgroep uitdunde tot zes renners.
Peter Sagan ging op vijf kilometer van het einde vanuit de achtergrond in de tegenaanval in een poging de koplopers nog in te rekenen. Tom Dumoulin zette zich vervolgens op kop van de groep van achtervolgers, die de koplopers in het vizier kregen. De zes vooraan zouden echter om de overwinning gaan strijden.
Gallopin plaatste op 1,5 kilometer van het einde een versnelling, maar werd in het zicht van de finish ingelopen. Bakelants ging als eerste de sprint aan met Ulissi en Slagter in zijn wiel. De Italiaan kwam er overheen en sprintte overtuigend naar de overwinning. Na een derde plaats vorig jaar, verovert Ulissi nu de overwinning in Montréal.
Maar het probleem is dat Greg precies dat deed; doortrekken. Alleen pas toen Sagan over zijn schouder keek, toen ze nog samen hadden kunnen werken vertikte Van Avermaet dat weer zoals vanouds.
Echt, bij vlagen is het een hele aantrekkelijke coureur. Maar helaas nog vaker stemt ie zijn koers volledig op Sagan af, als een echt laffe coureur.
Zijn laatste twee overwinningen waren "gewoon" in Europa
@LyndaLyd
Wat een obsessie met GvA. Hij heeft genoeg koersen wel aanvallend gereden dus waarom zou hij dat elke keer moeten doen? Om een of andere kansloze bankzitter te plezieren?
Super leuk bedacht. Maar nee... om de koers te winnen misschien? Als je refereert naar mijn opmerking aan het adres van de Froome hatertjes; moet je wel even proberen te begrijpen dat Froome de Vuelta won en Van Avermaet hier door laf spel zichzelf juist uitschakelt.
Hoe het met Dumoulin is weten we niet echt, toch? Hij reed zomaar het gat met zeer explosieve types dicht! En je kunt niet van hem verwachten dat ie IN ZIJN EENTJE een gat dichtrijdt op een goed samenwerkende kopgroep van 6 rijders.
Op vermogen moet hij het gat naar de kopgroep toch minimaal kunnen halveren, in dienst van Matthews? Net als vrijdag in Quebec gaf hij heel snel af. Als hij wil dat dit soort mannen komende jaren in de Tour voor hem werken, dan is dit een geschikt moment om daarin te investeren.
Dus ja, laf kan je het noemen, maar denk datie ook niet beter kon.
Dimension Data
Super leuk bedacht. Maar nee… om de koers te winnen misschien? Als je refereert naar mijn opmerking aan het adres van de Froome hatertjes; moet je wel even proberen te bgrijpen dat Froome de Vuelta won en Van Avermaet hier door laf spel zichzelf juist uitschakelt.
Dus jij wil graag de Van Avermaet van enkele jaren geleden terug, die elke koers als een kip zonder kop ging aanvallen/meewerken en nooit wat won, omdat hij op die manier koersen gaat winnen? Laat ons hopen dat jij nooit manager van een wielerploeg wordt.
Van Marcke niet meenemen blijft een grote fout voor de Belgen. Relatief natuurlijk, want wanneer het regent zal Wellens toch met 2 vingers in de neus winnen.
Benieuwd of hij op het WK 'bevrijd' gaat kunnen racen.
Want na zijn Sagan-complex steekt daar uiteraard weer zijn Gilbert-complex de kop op...
Nog iets vernomen van Gilbert trouwens de voorbije weken?
wat een nonsens. Dumoulin heeft als enige op kop van het pelotonnetje gereden. Als je denkt dat hij dat gat tegenover zes van de sterkste renners in koers die goed ronddraaien 'wel even halveert' dan heb je nog niet vaak de finale van een eendagskoers gezien. Matthews was zelf ook niet sterk genoeg. Toen Sagan, Van Avermaet en Wellens wegreden kon Matthews niet mee en zwaaide hij naar Dumoulin het gat maar moest dichtrijden. Dat deed hij en vervolgens had hij 30 man in zijn wiel, en niemand wilde op kop. Hij heeft kilometers lopen sleuren en pas op minder dan twee kilometer van het einde afgegeven.
En 2km eerder, het was geen echte kopbeurt en het was geen echte demarrage. Daarna moet hij weer een situatie herstellen. Waarom niet gewoon een tempo rijden dat zijn kopman van de dag kan volgen en dat lastig is voor Sagan en Van Avermaet om te demarreren?
Het ziet er niet heel indrukwekkend uit. Of hij kan niet beter en dan heeft hij in Bergen een probleem, of hij kan wel beter maar dan komt het er niet echt uit zodra hij in dienst van Matthews rijdt, zoals ook in MSR het geval was.
Je hebt het hier over een renner die in de eerste klassieker van het seizoen zo'n verschroeiend tempo oplegt op de Poggio dat niemand eraan denkt om aan te vallen. Niemand, behalve het fenomeen uiteraard.
In MSR was Matthews slecht, Dumoulin niet... Gisteren was door de middelmatige regie een stuk moeilijker te beoordelen...