Materiaalzone 
Fietstoerisme 
‘Dopingcultuur in wielersport niet verdwenen’
De dopingcultuur in de wielersport is nog niet verdwenen. Dat is één van de conclusies van de onafhankelijke commissie CIRC. In opdracht van de mondiale wielerunie UCI hebben zij onderzoek gedaan naar de dopingproblematiek van de laatste decennia. De UCI heeft het rapport vandaag geopenbaard.
De bevindingen van de Cycling Independent Reform Commission (CIRC) staan genoteerd in een 227 pagina’s tellende rapport. De commissie sprak de afgelopen maanden met 174 experts over de dopingproblematiek in het mondiale wielrennen. Onder andere Lance Armstrong en Michael Boogerd hebben meegewerkt aan het rapport. Hun individuele verklaringen zijn niet openbaar gemaakt.
Volgens geïnterviewden is er nog altijd sprake van dopinggebruik in het peloton. Sinds de onthullingen van 2013 zou de situatie zijn verbeterd, maar volgens het rapport gebruikt nog altijd 20 tot 90 procent van de renners verboden middelen, maar wordt dat nu op andere manieren toegediend. “De grootste zorg tegenwoordig is dat, na de invoering van het biologisch paspoort, men overgegaan is tot kleinere hoeveelheden. Het wordt gecontroleerd toegepast zodat het niet zichtbaar is bij een bloedcontrole”, concludeert het rapport.
CIRC
Het dopingrapport is een van de belangrijkste verkiezingsbeloften van Brian Cookson, die tijdens het WK van 2013 in Florence werd verkozen tot voorzitter van de UCI. CIRC, dat sinds begin 2014 aan het onderzoek werkt, is een driekoppige commissie bestaande uit de leider Dick Marty, een Zwitserse politicus, zijn landgenoot Ulrich Haas, je jarenlang werkte bij het internationaal sporttribunaal CAS, en Peter Nicholson, een oud-militair uit Australië. Het onderzoek is volledig gefinancierd door de UCI en kostte drie miljoen euro.
Lees hieronder het volledige rapport
Hopelijk krijgt dit rapport wel een gevolg en blijft het niet bij conclusies als bijvoorbeeld het 20-90% verhaal. Nu afwachten hoe het met Astana zal aflopen, want persoonlijk denk ik dat die zaak een grotere impact zal kunnen hebben op het wielrennen dan dit rapport.
Ik denk dat er weinig mensen zijn die denken dat wielrennen zonder doping is of ooit zal zijn.
Sinds de invoering van het biopaspoort zijn de epo en transfusie-excessen wel verdwenen, waardoor ook cleane renners weer een fatsoenlijke kans hebben op een overwinning.
En verder kun je met een schatting van 20-90% helemaal niks. Als het 20% is vind ik dat vrij goed, bij 90% schrik ik er van.
Dit is overigens wat David Millar ervan denkt: Klik
het lijkt me een goed idee om dit nog eens te herhalen over pak hem beet 10 jaar. dan kunnen ze de rapporten naast elkaar leggen en kijken of er dingen verbeterd zijn.
Pat en Hein komen er niet best vanaf. Voor corruptie is geen bewijs gevonden.
Maar wel voor het bevoordelen van Contador en het sjoemelen bij Armstrong en Brochard.
Dat is bijzonder ernstig.
Koersen is leuk, kijken naar koers is leuk, praten over koers is nog leuker en praten over doping in koers is het allerleukst.
Goede vraag hierboven. Hebben schone renners een goede kans op een overwinning?
En btw, wat is een schone renner? Doping mag niet, maar binnen de waarden blijven mag, niet gepakt worden is vooral belangrijk. Er werden en er worden weinig renners gepakt. Hoe weinig weten we net, maar terugkijkend op de periode Armstrong weten we dat het toen de pakkans heel, heel erg klein was.
In een kleine pakkans schuilt weinig reden om niet te beginnen met dopen en al helemaal weinig reden om er mee te stoppen als je er al een tijd mee wegkomt.
volgens jouw naamgenoot David Miller waren er van de 174 ondervraagden maar 26 (ex)renners.
Mierenneuken voor gevorderden ; het is Milla.
Hij heeft natuurlijk wel gelijk - als het met name op gesprekken met ex-dopers is gebaseerd, dan geeft dit een beetje een vertekend beeld.
En 'tussen de twintig en negentig procent…' - dat slaat natuurlijk nergens op. Dan kan je net zo goed zeggen 'we weten het niet.'
excuus; je bijna-naamgenoot
Er is veel bevestigd wat we eigenlijk al wisten, maar nu is het ook onafhankelijk onderzocht. Hopelijk komt er een vervolgrapport over de huidige generatie en blijft de openheid bij de UCI.
20-90% van de discussie hierboven gaat over de genoemde percentages. Het lijkt er bijna op als of dit de conclusie van het rapport is. 1 van de conclusies is dat de dopingcultuur niet is verdwenen en daar zijn ergens deze getalletjes bij vermeld.
Je kan zeuren over detailtjes wat je wil, maar ik vind het enorm toe te juichen dat er nu een openbaar en onafhankelijk rapport ligt, waarin zwart op wit staat dat er nog steeds sprake is van een dopingcultuur en met daarbij aanbevelingen hoe dit verder aangepakt kan worden.
omdat?
Je kan zeuren over detailtjes wat je wil, maar ik vind het enorm toe te juichen dat er nu een openbaar en onafhankelijk rapport ligt, waarin zwart op wit staat dat er nog steeds sprake is van een dopingcultuur en met daarbij aanbevelingen hoe dit verder aangepakt kan worden.
Zeuren over details... 20 tot 90 %, wat is dat nou voor een conclusie? Het klinkt net zo gedetailleerd als dat Nederlandse dopingrapport. En net zo nutteloos.
Als wat David Millar zegt klopt, namelijk dat er maar zo'n 25 actieve renners tussen de ondervraagden zitten, is het gewoon een belachelijk flutonderzoekje. Hoe kun je op grond daarvan nu dingen concluderen over het huidige wielrennen? Je neemt een relatief kleine groep ondervraagden, waarvan het grootste deel in het EPO-tijdperk actief was, en rara wat krijg je voor beeld.
(Als ik het goed heb) is die 20 tot 90% helemaal geen conclusie die wordt getrokken. De conclusie die wordt getrokken is dat de dopingcultuur nog niet is verdwenen. Misschien voor de meeste hier geen verrassende conclusie, maar naar mijn mening wel belangrijk dat dit nu zwart op wit staat.
Trouwens laten er grofweg 500 profwielrenners zijn, dan is een 5% statistisch best een redelijke steekproef.
Dat is inderdaad een redelijke steekproef, maar als je dat dan combineert met een veel grotere steekproef van EPO-renners zou er wel eens een 'vervuild' beeld kunnen ontstaan. Een conclusie als 'de dopingcultuur is nog niet verdwenen' moet je wel met cijfers kunnen staven, als 80% clean rijdt kun je niet direct van een dopingcultuur spreken. Als 10% clean rijdt natuurlijk wel.
Maar goed, het rapport niet gelezen hebbende is het ook makkelijk praten
Een sporter die als kluizenaar leeft, er werkelijk alles voor op zij zet en voor over heeft om tot prestaties te komen, daarbij moet de verleiding om op een bepaald moment in zijn carrière naar doping te grijpen ook wel heel klein zijn. Vooral als het referentiekader van de renners al sinds hun jeugd voor een groot gedeelte uit voormalige gebruikers bestaat. Als een kudde gaat lopen is het heel lastig om haar van richting te doen veranderen, zelfs maar licht.
En wat mij de afgelopen jaren steeds duidelijker is geworden... Het is erg leuk om het over wielrennen te hebben. Maar als wielerfan zijnde is het onmogelijk consequent te kunnen zijn en van deze sport te blijven genieten. We worden besodemieterd waar we bij staan. De meeste uitslagen zijn waarschijnlijk een andere afbeelding van de werkelijke onderlinge verhoudingen. Een groot gedeelte van de discussies tussen volgers gaan over de ene verdachte renner tegenover die andere zogenaamd wel geloofwaardige wielrenner. Terwijl we er feitelijk niets van weten maar stiekem ook wel beseffen dat er nog zoveel is wat het licht niet verdraagt.
Wielrennen is de femme fatale van mijn leven: ik hou van haar en wat ze ook doet, afscheid nemen van haar doe ik niet. Oordelen over haar ook niet. Want de angst voor haar waarheid is minder groot dan de angst voor haar afscheid uit mijn leven.
Natuurlijk zal er altijd een finishen voor de rest, een is de beste... maar strooien met tientallen seconden tot zelfs minuten op slechts 1 beklimming.... het is gewoon ronduit ongeloofwaardig
@Tinus en Omhoog73: Het gaat doping niet direct tegen tuurlijk. Het reguleert echter wel de medicamenten met registratie etc. Hierbij kan je ook denken aan redenen van afwijkende bloedwaarden. Je kan in het geval van 1 grote apotheek makkelijk traceren wat elke rijder heeft gehad, en de evt gevolgen op bloedwaarden etc in overweging nemen, zonder slap gelul als besmet vlees. Alles wat daar buitenvalt kan je via een simpel snelrecht omzetten in een schorsing. Oftewel vooral het straffen van mogelijk betrapte mensen is vele malen makkelijker.