Tom Dumoulin kreeg in de bergetappe van de Tour of Oman naar Green Mountain eindelijk de bevestiging die hij zocht. “Zeker omdat het de laatste weken op de training niet helemaal soepeltjes verliep”, vertelt de renner van Giant-Alpecin aan De Telegraaf.

Slim gereden
De communicatie op de groene berg was niet al te best. Verschillende berichten werden later ingetrokken. Zo leek het aanvankelijk alsof Dumoulin de aansluiting met de kopgroep al snel kwijtraakte, maar dat bleek niet het geval. Het spervuur aan aanvallen in de eerste meters van de klim liet hij rustig aan zich voorbij gaan, waarna hij op inhoud en zijn grote motor het gat naar de meeste klimmers dichtte. “Ik werd niet echt gelost, maar reed aan het elastiek. Ik heb intelligent proberen te koersen en zag dat ik vooral op het laatste stuk van de klim tegenover de echte klimmers nog terrein goed kon maken.”

Vertrouwen getankt
Uiteindelijk hoefde Dumoulin enkel Vincenzo Nibali, Romain Bardet en Jakob Fuglsang voor zich te dulden. Het stemt de Limburger tevreden. “Voor mij is dit vooral een bevestiging dat ik in de winter de goede dingen heb gedaan. Zeker omdat het de laatste weken op de training niet helemaal soepeltjes verliep. Dan start je toch in de eerste wedstrijd van het jaar met enige onzekerheden. Nu kan ik weer vol vertrouwen vooruit kijken naar de rest van het seizoen. Parijs-Nice (over twee weken, red.) heb ik aangekruist als de eerste koers van het jaar waar ik wil meedoen voor het klassement.”