Youri IJnsen

• maandag 4 juli 2022 om 19:00

Interview Dylan Groenewegen gaat als een gevierde man de rustdag in. De 28-jarige Leeuw van Amsterdam won voor zijn Australische ploeg BikeExchange-Jayco de derde etappe van de Tour de France 2022. De persconferentie daarna was echter maar van korte duur, want de renners moesten hun chartervlucht halen. Desalniettemin vertelde Groenewegen hoe intens hij zijn zege beleefde.

Hoe belangrijk was het aandeel van Amund Grøndahl Jansen in deze zege?
“Ik weet dat hij heel erg sterk is. Hij was ook al mijn ploeggenoot bij Jumbo-Visma. Maar heel het team heeft eraan bijgedragen om me in een goede positie af te leveren. We zaten wat ingesloten op links, maar we bleven kalm. Ook toen ik betrokken raakte bij een valpartij op negen kilometer voor het einde. Gelukkig kon ik terugkeren, maar ik zat eerst dus ingesloten. Ik bewoog soepeltjes naar de andere kant van de weg toen Amund me op volle snelheid passeerde. Ik zat in een goede positie, maar achter Peter Sagan en Wout van Aert ving ik toch wat wind. Toen we begonnen sprinten, dacht ik dat mijn benen moe aanvoelden. Maar het bleek genoeg op de finish.”

Je hebt al veel gewonnen in je loopbaan. Maar na alles wat er gebeurd is, is dit dan de mooiste koers die je ooit gewonnen hebt?
“Dat weet ik niet. Elke zege in de Tour de France heeft iets speciaals. Winnen op de Champs-Elysées was ook erg bijzonder. Maar ik heb ook weleens pas na een week een rit gewonnen, nadat ik eerst pech kende in de zeven dagen ervoor. Maar natuurlijk heeft ook deze zege een verhaal. Het betekent veel voor me dat ik weer terug ben in de Tour. Mijn nieuwe ploeg BikeExchange-Jayco gaf me die kans. Zij geloven in mij en bouwden een sprinttrein rondom mij. Zaterdag maakte ik veel foutjes, was ik boos op mezelf en ik was erg teleurgesteld. Maar mijn ploeggenoten verzekerden me dat ik niet te lang moest blijven pikeren. Er is altijd een nieuwe kans, ze geloofden in mij en ze wilden ervoor gaan.”

foto: Cor Vos

Wat ging er door je heen toen je daar tegen de boarding zat?
“Wout van Aert maakte weer de grap die we ook altijd binnen Jumbo-Visma maakten. Als je niet zeker weet of je gewonnen hebt, moet je toch de zege claimen en vieren. Dus dat deed ik een beetje. Maar even daarna dacht ik: ‘ben ik wel zo zeker dat ik win?’. Ik wachtte dan op het bericht van de officials dat ik gewonnen had. Ik ben toen begonnen met vieren.”

En toen zag je daar je vader…
“Ja! Ik weet dat hij mij de volle drie weken volgt, maar normaal gezien zie ik hem nooit. Hij is een beetje een spook (lacht). Maar nu stond hij er wel en dat betekent veel voor mij. We trainen samen vaak erg hard (Groenewegen’s vader doet vaak de scootertrainingen van zijn zoon, red.). Hij weet ook dat dit moment er is na alles wat er is gebeurd… Mijn familie heeft me altijd gesteund, net als mijn familie en vrienden. Deze zege betekent veel voor me. En als je kunt winnen in de Tour, komt de druk er ook een beetje af.”