Kerckhoffs Raymond

• vrijdag 2 augustus 2024 om 18:45

Interview Met de gouden medaille op het mountainbiken van zijn vriendin Pauline Ferrand-Prévot is de ‘goldrush’ in huize Van Baarle al begonnen. Elk nadeel heeft zijn voordeel. Misschien heeft Dylan van Baarle door het gebroken sleutelbeen in de Dauphiné – waardoor hij de Tour de France miste – nu de ideale voorbereiding op de olympische wegwedstrijd kunnen afwerken. Zelf spreekt hij over een optimale training richting Parijs 2024.

Op 1810 meter hoogte in Tignes zag Dylan van Baarle afgelopen zaterdag zijn vriendin Pauline Ferrand-Prévot het goud winnen op de mountainbike. Natuurlijk baalde de geboren Zuid-Hollander dat hij op dat moment niet aanwezig kon zijn bij haar wedstrijd. “Al was het ook super mooi om op tv te zien dat ze haar droom heeft waar gemaakt.”

Maar vreet je je niet op als je dan ver weg op zo’n berg zit?
“Ja, toen ze over de finish kwam wel. Maar als ik hoor wat ze daarna allemaal nog heeft moeten doen, was ik blij dat ik daar niet bij was. Ik heb haar nog altijd niet gezien. Dat is het lot dat je zelf ook een topsporter bent en dat ieder zijn eigen dingen heeft. En ja, wanneer je in het olympische dorp zit is het natuurlijk ook anders. Pauline zit nu midden in de stad. We moeten even kijken hoe en wanneer we elkaar kunnen zien.”

Zij heeft de druk voor jou wel lekker opgevoerd…
“Ja, de lat ligt hoog…”

Wat krijgen we voor een wedstrijd met slechts 89 deelnemers en ploegen van maximaal vier renners?
“Het gaat een atypische wedstrijd worden. Ik denk een hele open wedstrijd met die kleine ploegen. Dat betekent dat we bij de les moeten zijn. Ook zonder communicatie gaat het anders zijn. In Tokio was het volgens mij ook een kleiner peloton van zo’n 120 renners. Daar was het echter een hele andere koers omdat er één klim in zat die bepalend was. Op dit parcours in Parijs kan het in principe overal gebeuren.”

Dylan van Baarle voor de olympische wegwedstrijd in Parijs. Foto: Raymond Kerckhoffs

Hoe bereid je je daarop voor?
“Misschien moeten we het parcours iets gedetailleerder doornemen. Omdat we geen communicatie hebben vanuit de ploegleiderswagen moeten we meer onderlinge afspraken maken voorafgaand aan de wedstrijd over wat te doen in bepaalde situaties, maar ook over voeding en dat soort dingen. Al is het goed dat dit niet drie weken duurt, dan zou het wel een lastig verhaal worden.”

Mathieu van der Poel en jij staan bekend als renners die veel op intuïtie doen. Zijn jullie daarmee in het voordeel?
“Misschien wel. Mathieu doet vaak, zoals in Glasgow, zijn eigen ding en dat pakte heel goed uit. Dus ja, ik denk dat we allebei wel een goed gevoel hebben voor het juiste moment. Dat moeten we zaterdag zien uit te spelen.”

Je liep in de Dauphiné een gecompliceerde sleutelbeenbreuk op. Vervolgens ben je twee dagen later al geopereerd en daarna op hoogtestage naar Tignes en Isola 2000 gegaan, waar je pas afgelopen woensdag bent vertrokken. Hoe sta je ervoor?
“Ik heb vanaf 11 juli een super goed trainingskamp gehad met de ploeg die naar de Vuelta a España gaat. Zij gingen nu naar Burgos ter voorbereiding en ik dan naar Parijs. Achteraf kan ik zeggen dat ik vrij snel terug ben gekomen van die sleutelbeenbreuk. De trainingen zijn heel goed gegaan en de waardes die ik trap zijn prima. Ik denk dat ik er goed voor sta.”

Was het rijden van de Tour de France een betere voorbereiding op deze olympische wegwedstrijd geweest?
“Ik vind het moeilijk om daar een oordeel over te geven. Mannen als Evenepoel, Van der Poel en Van Aert hebben inderdaad een andere aanloop gehad, maar ik denk dat mijn weg naar deze Olympische Spelen geen nadeel hoeft te zijn.”

Denk je na dit jaar wel eens dat je met genoeg ongeluk hebt afgerekend en dat de vette weken er nu aankomen?
“Zeker weten. Met de Olympische Spelen, de Vuelta a España en vervolgens nog een mooi WK staan er nog genoeg grote doelen op mijn programma. Het geluk mag wel weer eens aan mijn zijde zijn.”

Pauline Ferrand-Prévot op weg naar olympisch goud op de mountainbike in Parijs 2024. Foto: Raymond Kerckhoffs

Hoe bijzonder was het om je met Pauline voor te bereiden op deze Olympische Spelen?
“Nu ik niet naar de Tour ging, kon ik ineens wat meer tijd om met Pauline doorbrengen. Het was fijn dat we onze voorbereiding op dit evenement met z’n tweeën konden doen. Ik kon in het begin iets minder fietsen, maar daardoor kon ik haar weer iets meer ontzien met boodschappen doen en dat soort dingen. Ook haar motivatie om olympisch kampioen te worden, bracht mij waar ik nu ben.”

Wanneer ga je haar weer zien?
“Zij komt zaterdag naar de wegwedstrijd kijken. De afgelopen dagen had ze nog allemaal verplichtingen en kende ze hele hectische dagen. Wij zitten met de Nederlandse ploeg in een hotel op een uur van Parijs, terwijl ik vol in de focus op mijn wedstrijd ben. Ik vind het ook fijn voor haar dat ze nu met mensen kan zijn die ze normaal gesproken niet heel veel ziet. De tijd die wij samen kunnen doorbrengen gaat wel weer komen.”