WielerFlits kijkt in de maand december terug op het wielerjaar 2018 met iedere werkdag een terugblik en poll. Vandaag de achtste uitgave, waarin we op zoek gaan naar de beste belofte-coureur van 2018.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

In het volgende artikel komen uitsluitend beloften voorbij die níet onder contract stonden bij een WorldTour- of ProContinental-formatie. Oftewel: er komen voor deze prijs louter échte beloften in aanmerking en geen profs. De UCI hanteert namelijk U23 als uitgangspunt, wat onder 23 jaar betekent. WielerFlits is dus op zoek naar de beste renner onder 23 jaar die nog géén prof is. Vandaar dat renners als Iván Ramiro Sosa, Brandon McNulty en João Almeida afvallen in deze verkiezing. Wie er dan over blijven? Lees snel verder!

Favorieten

Edoardo Affini

Affini pakt roze in Giro d’Italia U23 – foto: IsolaPress

Voor het tweede seizoen op rij begon Edoardo Affini in Nederlandse dienst aan een nieuw seizoen als belofte. Het zou tevens zijn laatste zijn, want in juni vierde hij namelijk zijn 22^ste verjaardag. In de eerste vijf maanden reed hij degelijk in de rondte, maar echte topuitslagen bleven uit. Ploegleider Michel Cornelisse zei het mooi: “Affini is zo’n jongen die beter uit de verf komt bij de profs, dan bij beloften. De U23-wedstrijden die hem liggen zijn vaak net niet lang genoeg en zwaar genoeg voor hem.” Toch liet hij ook daar van zich horen.

In juni was het namelijk plots raak, toen de SEG Racing Academy-renner de proloog in de Giro d’Italia U23 op zijn naam schreef. De tijdrijder kwam er in de rest van de ronde niet aan te pas. Logisch ook, want Affini heeft niet bepaald de bouw van een klimmer. Toch kwam hij ook in de lastige laatste tijdrit opnieuw bovendrijven, terwijl die meer op maat was van de ronderenners en de lichtere tijdrijders. Hij werd vijfde. De vorm bleek voldoende aanwezig, want een week later soleerde Affini in Taino naar de Italiaanse beloftentitel op de weg.

Na afloop was de jonge Italiaan in extase. “Het is een geweldig gevoel! Ik ben supertrots op mijn prestatie. Dit geeft enorm veel vertrouwen voor de individuele tijdrit!”, zei hij na afloop. Een week na zijn wegtitel betwistte Affini de tijdrit op de Mediterraanse Spelen en ook daar pakte hij goud. Daar zou het niet bij blijven, want weer een week later voegde hij er ook de Italiaanse beloftentitel tijdrijden aan toe. Was daarmee de kous af? Neen. In Brno schreef Affini namelijk ook de Europese titel tijdrijden bij de beloften op zijn palmares.

Op het WK Tijdrijden komt Affini net te kort voor het podium – foto: Sirotti

De Italian Stallion nam daarna wat gas terug. In augustus pikte hij bijna aan met een dagzege in de Ronde van de Toekomst. In de derde rit naar Châteaudu was alleen Damien Touzé beter. Een maand later was hij ook bij de pinken in Olympia’s Tour, waar hij door een sterke tijdrit als vierde eindigde in het eindklassement. Affini sloot zijn seizoen af met een ondankbare vierde plek op het WK Tijdrijden voor beloften. Al bij al een sterk seizoen voor de Italiaanse tijdrijder. Komend jaar debuteert hij als prof bij Mitchelton-Scott.

Belangrijkste resultaten
1^e EK Tijdrijden U23
1^e Italiaans kampioen op de weg U23
1^e Mediterraanse Spelen – Tijdrit
1^e Italiaans kampioen tijdrijden U23
1^e Proloog Giro d’Italia U23
4^e WK Tijdrijden U23
4^e Olympia’s Tour

Marc Hirschi

Marc Hirschi toonde in 2018 dat hij meer dan klaar is voor de stap naar de profs – foto: Sirotti

Zwitserland wacht na het afscheid van Fabian Cancellara op een nieuwe wielergrootheid. Stefan Küng? Kan nog altijd. Kilian Frankiny? Moet zich nog bewijzen. Marc Hirschi? Behoort heel goed tot de mogelijkheden. Hoewel de jongeling amper twintig jaren oud is, reed hij bij de beloften een dijk van een seizoen. Op vrijwel alle terreinen liet hij van zich spreken en trok hij zijn toch al sterke debuutjaar bij de beloften in 2017 sterk door. Dat is een understatement, want Hirschi haalde van begin tot het einde een hoog niveau.

Dat begon al meteen in Kroatië, waar hij in de lastige tweede rit de beste was tijdens de Istrian Spring Trophy. Het was een voorbode van een goed voorjaar. Zowel in de Ronde van Vlaanderen U23 (zesde), Luik-Bastenaken-Luik U23 (vijfde) als Eschborn-Frankfurt (vijfde) deed hij mee om de hoofdprijzen, op drie heel verschillende parcoursen. Toen hij bij de profs in de Tour de l’Ain (vierde) en tussen zijn leeftijdsgenoten in de Vredeskoers (derde en zege in een bergrit) óók liet zien uitstekend te kunnen klimmen, was hij definitief vertrokken.

Bij de Zwitserse kampioenschappen kon hij zijn favorietenrol niet waarmaken. Tussendoor liet hij zich bergop wel weer opmerken in de zware Tour de Savoie Mont Blanc, waarin hij als tiende eindigde. Op het Europees kampioenschap in het Tsjechische Zlín liet Hirschi opnieuw zijn kunsten zien. Op een lastig parcours veroverde hij het goud. In de daaropvolgende Tour Alsace was hij bergop opnieuw bij de beteren. Na een gewonnen bergrit eindigde de Sunweb Development-renner als tweede. Tijdens de Tour de l’Avenir stelde hij als 24^ste zwaar teleur.

Een topseizoen bekroont met de regenboogtrui – foto: Sirotti

Toch bleek het vat nog niet leeg. Met de Zwitserse selectie reed hij twee UCI 1.1-koersen. Zowel in de Tour du Doubs (tiende) en de Coppa Agostoni (achtste) kon hij zich meten met de profs. Voor Sunweb was er toen al geen twijfel meer: de ploeg besloot om Hirschi voor drie jaar aan de WorldTour-tak te verbinden. En hoewel zijn entourage zwaar twijfelde over de vroege overstap, bewees de jonge Zwitser op het WK voor beloften waarom hij er klaar voor is: na een ijzersterke koers bekroonde hij zijn topseizoen met de regenboogtrui.

Belangrijkste resultaten
1^e WK op de weg U23
1^e EK op de weg U23
2^e Tour Alsace
3^e Vredeskoers U23
4^e Tour de l’Ain
5^e Luik-Bastenaken-Luik U23
5^e Eschborn-Frankfurt U23
6^e Ronde van Vlaanderen U23
8^e Coppa Agostoni
10^e Tacx Pro Classic

Matteo Moschetti

Dit beeld werd bijna standaard in de eerste maanden van het jaar – foto: Tour of Antalya

Italië is een land dat van oudsher het ene toptalent na het andere aflevert. Heel gek is dat ook niet, want juist in Italië zijn er veel zware koersen die uitsluitend toegankelijk zijn voor beloften. Maar waar het de Italiaanse tifosi al jarenlang aan ontbreekt, is een opvolger van Mario Cipollini en Alessandro Petacchi. Een echte topsprinter die kan wedijveren met de snelste renners ter wereld. Wel, de Italianen lijken er de komende jaren twee te krijgen. De eerste maakte vooral het afgelopen voorjaar het mooie weer: Matteo Moschetti.

Tot voor dit jaar had niemand hele hoge verwachtingen van de nu 22-jarige Italiaan. Trek-Segafredo had hem eind 2017 wel een stagecontract aangeboden. Wellicht dat het ervoor zorgde dat Moschetti het nodige vertrouwen op deed. Hij kwam vanaf dit seizoen uit voor het nieuwe Polartec-Kometa, de opleidingsploeg van Alberto Contador en Ivan Basso. In het shirt van dat team begint hij eind februari in de Turkse Tour of Antalya (2.2) aan een sterke reeks met overwinningen. Hij pakt er twee en schrijft begin maart nog eens twee UCI-zeges in twee verschillende wedstrijden op het Griekse eiland Rhodos op zijn naam.

Toen hij eind maart ook naar twee ritoverwinningen sprintte in de Tour de Normandie, twijfelde Trek-Segafredo geen seconde langer en besloot meteen tot actie over te gaan. Het maakte bekend dat Moschetti in 2019 en 2020 voor de Amerikaanse ploeg zal rijden. De Italiaan bleef nog even teren op zijn hoogvorm. Ook in Nederland wist hij daarvan gebruik te maken. Hij maakte namelijk in de ZLM Tour U23 (Nation’s Cup U23) zijn favorietenstatus meer dan weer, door in Goes het zegegebaar te maken.

Moschetti was ook in Nederland succesvol – foto: Marcel Koch

Mosschetti had halverwege april dus al zeven UCI-zeges op zijn naam, maar een profoverwinning zat er nog niet bij. Die kwamen er in het najaar wel. En ja, in meervoud. Begin augustus was het raak in de Vuelta a Burgos, toen hij na een listige rit de snelste was in de massasprint. Exact acht dagen later volgde ook al de tweede profzege. In een beduidend minder sterk deelnemersveld, was de vreugde er in de Ronde van Hongarije niet minder om. Moschetti spurtte er naar winst in de tweede rit. Dat belooft voor 2019!

Belangrijkste resultaten
1^e in een rit Vuelta a Burgos
1^e in een rit Ronde van Hongarije
1^e ZLM Tour U23
1^e in twee ritten Tour de Normandie
1^e International Rhodes GP

Tadej Pogačar

Pogacar zette zijn ontwikkeling goed door in 2018 – foto: Jan Brychta/Vredeskoers 2018

Waar Moschetti’s prestaties misschien uit de lucht kwamen vallen, is dat niet te zeggen van Tadej Pogačar. Hoewel hij aan het begin van dit jaar nog altijd slechts negentien jaar oud was, gaf hij in 2017 al tekenen van zijn grote talent. LottoNL-Jumbo wilde hem al in een heel vroeg stadium van het huidige seizoen vastleggen, maar toen had de Sloveen al een mondeling akkoord bereikt met UAE Emirates. Ploegleider Joxéan Fernández zal maar wat blij zijn met dit groeibriljantje. Want dat de jongeling een toptalent is, bleek het voorbije jaar.

Pogačar begon zijn seizoen met enkele sterke en korte noteringen in een aantal lastige koersen in de Balkan. Vervolgens trok hij voor de Nation’s Cup-koersen naar Nederland en België. Tussendoor reed de jonge Sloveen enkele beloftenkoersen in Italië, waarbij hij tweede werd in de GP Palio del Recioto. Daar delfde hij het onderspit tegen de sterke Zuid-Afrikaan Stefan de Bod. Zijn eerste krachtmeting met de profs volgde vervolgens in de Ronde van Kroatië. In de 2.HC-koers eindigde hij – niet tussen de grootste namen – als dertiende.

Het toptalent liet voor het eerst echt van zich spreken in de Vredeskoers in de Nation’s Cup U23, begin juni. In de slotrit soleerde hij op indrukwekkende wijze naar een dubbelslag. Na een tweede plek op het Sloveens kampioenschap tijdrijden, nam hij het in de ronde van zijn thuisland opnieuw op tegen de profs. Achter landgenoot Primož Roglič, Rigoberto Urán en seizoensrevelatie Matej Mohorič eindigde de jongeling als vierde in het eindklassement. Niet alleen bergop, maar ook in de tijdrit hoefde hij niet veel onder te doen voor de profs.

Pogačar verovert geel in de mini-Tour de France – foto: Tour de l’Avenir

In het restant van juni en in juli reed hij diverse kampioenschappen. Hij kwam er aardig voor de dag, maar in de buurt van de medailles kwam hij niet. Juist terwijl het EK op de weg op zijn lijf was geschreven. In de Ronde van de Toekomst haalde hij echter zijn gram. Tussen meerdere profs pakte Pogačar overtuigend de eindzege. In september schreef hij vervolgens ook de zware Giro della Regione Friuli Venezia Giulia op zijn naam, gevolgd door een zevende plek op het WK U23. Opgelet, want deze jongen zal er snel staan tussen de profs.

Belangrijkste resultaten
1^e Ronde van de Toekomst
1^e [fflag:cz] Vredeskoers U23
1^e Giro della Regione Friuli Venezia Giulia
2^e GP Palio del Recioto
4^e Tour of Slovenia
7^e WK op de weg U23
11^e Japan Cup

Robert Stannard

Robert Stannard was tot 2017 Nieuw-Zeelander – foto: Sirotti (archief)

Een vreemde eend in de bijt in de selectie van Delta Cycling Rotterdam, begin 2017. Nieuw-Zeelander Robert Stannard – dan pas achttien jaar – siert het rennersbestand. Teammanager Frank Kwanten kwam via-via in contact met Stannards vader en de rest was geschiedenis. Maar nog voordat hij een kilometer gekoerst heeft voor de Nederlandse ploeg, is hij alweer vertrokken. Hij neemt de Australische nationaliteit aan en gaat zijn opleiding volgen bij de Australische bond. Niet veel later ontstaat Mitchelton-BikeExchange U23.

Stannard is het prototype van een belofte. Hij blinkt namelijk nergens in uit, maar de jonge Aussie is wel een heel sterke allrounder getooid met een grote motor. Na een paar goede koersen in Oceanië, pakt hij in april uit. Stannard sprint naar een tweede plek in de Trofeo PIVA, om een dag later vanuit een klein groepje de Giro del Belvedere te winnen. Amper vijf dagen later staat hij alweer op het podium: hij eindigt als derde in de Ronde van Vlaanderen U23. Weer twee weken later finisht hij als vierde in de GP Industria & Commercio.

Daarmee was zijn hoogvorm nog altijd niet voorbij. In de Tour de Bretagne komt hij in de lastige slotrit alleen over de streep, waarmee hij als negende in het eindklassement eindigde. In de door Cees Bol gewonnen Ardense Pijl belandt hij begin mei vervolgens net naast het podium: vierde. Vervolgens stond de Giro d’Italia U23 op het programma, waarin Stannard een van de jongste gegadigden voor de eindzege is. Mede door tijdritwinst op de laatste dag, eindigt de Australiër als derde in het eindklassement. Een heel straffe prestatie.

Stannard in de kleuren van zijn nieuwe ploeg – foto: Sirotti

De alleskunner reed in de twee maanden daarna geen koers van betekenis. Half augustus was het echter weer raak in zijn eerste de beste koers: Stannard zegevierde in de Italiaanse beloftenkoers GP Sportivi di Poggiana. In de Ronde van de Toekomst kon hij zijn favorietenstatus daarna echter niet waarmaken. In de slotrit zakte hij ver weg en ook op het aansluitende WK U23 speelde hij geen hoofdrol. Toch was er wel degelijk nog wat te vieren voor Stannard: hij greep de zegeruiker in de Ronde van Lombardije voor beloften.

Belangrijkste resultaten
1^e Piccolo Giro di Lombardia U23
1^e Giro del Belvedere U23
1^e GP Sportivi di Poggiana
2^e Trofeo PIVA
3^e Giro d’Italia U23 (+ ritzege)
3^e Ronde van Vlaanderen U23
4^e Flèche Ardennaise
4^e GP Industria & Commercio U23
8^e [flagjp] Japan Cup
9^e Tour de Bretange (+ ritzege)
9^e Gravel and Tar

Outsiders 

Julius van den Berg

Van den Berg wint in Normandië – foto: Jackie Courtin

Ook vanuit Nederlands oogpunt was het een succesvol jaar bij de beloften. Dat is vooral te danken aan SEG Racing Academy, want voor die ploeg kwamen de beste Nederlandse beloften het afgelopen seizoen uit. Wat dat betreft spant Julius van den Berg de kroon. Hij kon aan het einde van 2017 een profcontract tekenen, maar hij besloot om toch nog een jaar als U23 door te brengen. Dat het een juiste keuze bleek, werd medio juni al duidelijk. Tijdens zijn glorietocht naar de Nederlandse titel op de weg bij de beloften, sijpelde namelijk het nieuws naar buiten dat hij per 1 augustus prof zou zijn bij EF Education First-Drapac.

Heel gek is dat ook niet. Van den Berg bleek in het eerste deel van het seizoen namelijk ijzersterk. Eind maart wist hij na een sterk nummer (foto, red.) de vijfde rit in de Tour de Normandie op zijn naam te schrijven. Een maand later voegde hij daar een ritzege in de Tour de Bretagne aan toe. Zijn meest memorabele overwinning volgende ongetwijfeld in de Ronde van Noord-Holland, waar hij als Purmerender wist te zegevieren. Later die maand werd hij bovendien tweede in Parijs-Roubaix U23. Met een zege in de Midden-Brabant Poort Omloop en de nationale U23-titel op de weg, lijkt de opvolger van Niki Terpstra zich aan te doen.

Belangrijkste resultaten
1^e Profronde van Noord-Holland
1^e  Midden-Brabant Poort Omloop
1^e  in een rit Tour de Bretagne (7^e eindklassement)
1^e  in een rit Tour de Normandie (4^e eindklassement)
1^e  NK op de weg U23
2^e  Parijs-Roubaix U23

Stan Dewulf

Stan Dewulf – foto: Sirotti

België kijkt reikhalzend uit naar de volgende Tom Boonen, Philippe Gilbert of Greg Van Avermaet. Een klassiekerrenner die tot de allerbesten in zijn wedstrijden behoort. Wel, het kan best zijn dat ze er weer eentje hebben. Stan Dewulf is de naam. Bijna 21 jaar oud en samen met Jasper Philipsen moet hij de komende jaren het mooie weer in de klassiekers maken. En of dat nu in de Ardennen of de Vlaamse heuvels zijn, op beide terreinen kan Dewulf goed uit de voeten. Hij heeft zelfs een dermate sterk seizoen achter de rug, dat Lotto Soudal besloot hem van de U23-tak te promoveren naar de WorldTour-selectie.

Al vroeg in het seizoen was het raak. Tijdens de lastige Belgische beloftekoers Le Triptyque des Monts et Chateaux schoot hij raak in de laatste twee etappes, waarvan eentje een tijdrit was. Twee weken later reed hij een sterke Luik-Bastenaken-Luik in zijn leeftijdscategorie: hij eindigde als zesde. Aan het eind van de maand vond hij zichzelf dan weer terug als tweede in het eindklassement van de Tour de Bretagne. Maar de klapper volgde pas eind mei. Als eerste Belg in twintig jaar tijd wist hij namelijk Parijs-Roubaix U23 te winnen, door de hierboven genoemde Van den Berg te kloppen.

Belangrijkste resultaten
1^e  Parijs-Roubaix U23
1^e  in twee ritten Le Tryptique des Monts et Chateux (2^e eindklassement)
2^e  Tour de Bretagne
3^e  Tour of South-Bohemia
3^e  Ringerike GP
6^e  Luik-Bastenaken-Luik U23

Max Kanter

Kanter verzamelde veel ereplaatsen – foto: Marcel Koch

Max Kanter maakte op 18-jarige leeftijd zijn debuut als stagiair van Sunweb. Naderhand zou hij in 2017 en 2018 zijn opwachting maken binnen de opleidingsploeg van het team van Iwan Spekenbrink. Daar ontwikkelde de jonge Duitser zich gestaag als een sprinter met inhoud. Niet iemand voor de pure sprints op intrinsieke snelheid, maar ook iemand die de klassiekers aan kan. Wellicht dat Duitsland een opvolger van Erik Zabel in handen heeft. Natuurlijk, met Pascal Ackermann, Phil Bauhaus en Max Walscheid zijn er snelheidsduivels genoeg. Maar deze Kanter heeft net dat stukje meer te bieden.

Dat bewees hij al vroeg in het seizoen, door de pelotonssprint in Gent-Wevelgem U23 te winnen – goed voor plek acht. Twee weken later moest Kanter in de Ronde van Vlaanderen U23 alleen vluchter James Whelan voor zich laten gaan. Ook tijdens de ZLM Tour U23 – de derde manche in de Nation’s Cup – stond hij op het podium; ditmaal werd hij derde. Dat hij meer kan dan sprinten, liet hij zien in de afvalkoers die de Ronde van Overijssel werd (wederom derde). Ook in Boucles de la Mayenne kwam hij met een vierde plek goed voor de dag. Dat hij ook kon winnen, bewees Kanter met een ritzege in de Ronde van de Toekomst en maarliefst twee overwinningen in Olympia’s Tour. Tussen de profs werd hij bovendien veertiende in de PostNord Danmark Rundt.

Belangrijkste resultaten
1^e  in een rit Tour de l’Avenir
1^e  in twee ritten Olympia’s Tour
1^e  Duits kampioenschap op de weg U23
2^e  Ronde van Vlaanderen U23
3^e  ZLM Tour U23
3^e  Ronde van Overijssel
4^e  Boucles de la Mayenne
8^e  Gent-Wevelgem U23

Gino Mäder

Gino Mäder – foto: Tour de l’Avenir 2018

Wat hebben Paolo Savoldelli, Samuel Sánchez en Gino Mäder met elkaar gemeen? Ze kunnen – of konden, in de eerste twee gevallen – uitstekend dalen. Dat mag ook gezegd van de bijna 22-jarige Zwitser, die komend seizoen zijn WorldTour-debuut gaat maken in het shirt van Dimension Data. Een mooie beloning, want een type als Mäder wint niet vaak. Renners zoals hij hebben maar één trucje in hun wapenarsenaal, waarmee ze de concurrentie de pas af kunnen steken. Maar laat de jonge Zwitser dat nu net dondersgoed in de gaten hebben. Mede daardoor reeg hij de een na de ander mooi overwinning aan elkaar.

Mäder had alleen in de GP Palio del Recioto even van zich laten horen met een vierde plek. Maar pas toen de klimmer een ritzege pakte in de zware Tour de l’Isard, ging het balletje rollen. Drie maanden later mocht hij met een ritzege in de slotetappe van de Tour Alsace opnieuw juichen. Dat lukte hem naderhand ook in de Ronde van de Toekomst. Wat heet, twee keer zelfs! Hij sloeg daarmee ook een goede slag in het klassement, want Mäder zou uiteindelijk na Pogačar en Thymen Arensman als derde eindigen in het eindklassement. Tijdens het WK vervulde hij vervolgens wel een hoofdrol voor Hirschi. In de Tour of Hainan zou de jonge Zwitser overigens op de valreep nog zijn eerste profzege pakken. Daarnaast werd hij tweede in het eindklassement.

Belangrijkste resultaten
1^e  in twee ritten Tour de l’Avenir (3^e eindklassement)
1^e  in een rit Tour de l’Isard
1^e  in een rit Tour Alsace
1^e  in een rit Tour of Hainan (2^e eindklassement)
4^e  WK U23 op de weg

Stephen Williams

Stephen Williams – foto: IsolaPress

In een tijdperk waarin Mark Cavendish, Chris Froome, Geraint Thomas en de gebroeders Adam en Simon Yates de dienst uitmaken, zou het voor Groot-Brittannië fijn zijn als er zich voldoende talent aandient die de rol over kan nemen. Maar de Britten hoeven wat dat betreft niet een brexit te verwachten in de wielersport. De talenten komen met bosjes tegelijk. Een van hen reed de voorbije paar jaren namens opleidingsploeg SEG Academy Racing. De naam? Stephen Williams, Stevie voor insiders. Afgaande op de bovenstaande foto, moet je als lezer een klimmerstype herkennen. En dat is-ie ook.

Waar ook de Fransman Clément Champoussin, mede-Brit Mark Donovan, sprinter Kaden Groves en de Turkse veelwinnaar Onur Balkan in aanmerking kwamen voor het laatste plekje in dit eindejaarslijstje, moeten we toch de voorkeur geven aan Williams. Zo werd de klimmer negende in Luik-Bastenaken-Luik U23. Niet een prestaties om over naar huis toe te schrijven, maar die was er wel in de Ronde de l’Isard. En de bergachtige Franse beloftenkoers won Williams twee ritten en nam hij ook de eindzee mee naar huis. Ook pakte hij een etappe in de Giro d’Italia U23. Het leverde hem eventjes het roze op, maar hij werd uiteindelijk vijfde.

Belangrijkste resultaten
1^e  in twee ritten en het eindklassement Tour de l’Isard
1^e  in een rit Giro d’Italia U23 (5^e eindklassement)
9^e  Luik-Bastenaken-Luik U23