Tim De Vries

• zaterdag 14 september 2024 om 07:00

Na de introductie voor het EK voor eliterensters, is het nog altijd zoeken naar de eerste renster die de titel twee keer heeft weten te winnen. Komt daar tijdens de negende editie verandering in? Als het aan de Nederlandse kopvrouw Lorena Wiebes ligt wel, maar ook titelverdedigster Mischa Bredewold is in vorm. Of weet ex-wereldkampioene Elisa Balsamo of een van de andere sterke rensters aan de start een stokje te steken voor een achtste oranje triomf? WielerFlits kijkt vooruit!

Historie

• 

  8 sep

  Lees ook De EK-wegrit voor elite vrouwen is (bijna) altijd een Nederlands feestje

  8 sep

Laatste editie

Dat Mischa Bredewold een goede wielrenster is geworden, mag gerust een wonder worden genoemd. Het is gemakkelijk om te vergeten als je haar ziet rondrijden, maar in de zomer van 2018 wordt het oversteken van een drukke N-weg de dan tweedejaars juniore bijna fataal. Boem. Vrachtwagen. Na een nacht en een dag in kunstmatige coma, volgt een lang, intensief revalidatietraject. Een jaar lang is ze bezig om enigszins haarzelf te worden, maar ze gaat weer fietsen.

Mischa Bredewold wint verrassend het EK op de VAM-Berg in 2023 – foto: Cor Vos

Dat Mischa Bredewold Europees kampioene is geworden, mag gerust een wonder worden genoemd. Want in het najaar van 2023 heeft ze met de Grote Prijs van Plouay dan weliswaar haar eerste grote klassieker al op zak, en ze weet van zichzelf dat ze in het najaar doorgaans op haar best is, ze is niet eens plan B van de Nederlandse selectie, laat staan plan A. Lorena Wiebes moet het doen op de VAM-berg. En geheel logisch, want zij deelt al drie jaar de lakens uit op het Drentse wielericoon.

Dat Mischa Bredewold Europees kampioene werd, mag eigenlijk toch geen wonder worden genoemd. Natuurlijk, in eerdere jaren valt ze weleens ‘als een kip zonder kop aan’, maar gaandeweg ontwikkelt ze zeker ook een prima instinct om ‘het moment’ te herkennen. Dat moment komt op een dikke tien kilometer van de finish, als ze vanuit een achtervolgende groep weer de aansluiting vindt bij de kop van de koers. Het instinct neemt het over. Als een slangenmens wurmt ze zich door het groepje, en weg is ze. En weg blijft ze, tot haar eigen ongeloof.

Parcours

Met 162 kilometer (bijna 170 kilometer inclusief neutralisatie) is dit veruit de langste EK-wegrit voor vrouwen ooit. Ongewoon voor het Europees kampioenschap, dat zich juist probeert te onderscheiden met een kortere kampioenschapskoers. Hoe het ook zij, er staat dus een lange koers op het programma voor de rensters, met enkele hellinkjes en zelfs kasseienstroken.

Na dik 25 kilometer draaien de rensters voor het eerst het lokale circuit van Hasselt op. Na twee finishpassages trekt de karavaan richting de heuvelzone. Of ja, heuvelzone, het rondje met de twee hellingen die de renster voor de kiezen krijgen. Veel stellen de Kolmontberg en de Zammelenberg niet voor, maar in combinatie met de kasseienstroken op het rondje tussen Borgloon en Tongeren liggen er echt wel wat mogelijkheden om er een interessante koers van te maken.

Uiteindelijk gaan de rensters na de twee zogenoemde Limburg-rondjes weer richting Hasselt. In het verbindingsstuk richting het afsluitende circuit wachten nogmaals de stuiterdreef langs het kasteel van Printhagen, waardoor het aantal kilometers kasseien op 6,7 kilometer uitkomt. Op 22,7 kilometer van de finish wordt het rondje Hasselt bereikt. Na de laatste bocht op circa drie kilometer van de meet gaat het over brede wegen richting de finish op de Koning Boudewijnlaan: ideaal voor sprintsters.

Zaterdag 14 september: Heusden-Zolder – Hasselt (162 km)
Start: 13.30 uur (13.45 uur officiële start)
Finish: tussen 17.20 en 17.45 uur

Favorieten

Met een Europees kampioenschap, was het mooi geweest om een Belgische topfavoriete naar voren te kunnen schuiven, maar zoals bekend: veelvraat Lotte Kopecky laat deze wedstrijd links liggen. Dus moet bondscoach Ludwig Willems naar andere rensters kijken. Alana Castrique, Audrey De Keersmaeker, Valerie Demey, Marion Norbert-Riberolle, Marthe Truyen, Jesse Vandenbulcke, Fien Van Eynde en Margot Vanpachtenbeke moeten het gaan doen. Maar waar zijn ze toe in staat op dit parcours?

Want ja, met Kopecky was er een logische kopvrouw geweest, nu zal de Belgische ploeg het een stuk lastiger krijgen om in de buurt te komen van de medailles. Desalniettemin liggen er kansen. Mocht het een sprint worden, dan kan Marthe Truyen gevaarlijk uit de hoek komen. De snelste vrouw ter wereld is ze niet, zo eerlijk moeten we ook zijn, maar ze kan best een eind komen. Top vijf is best mogelijk. En verder? Aanvallen maar, en dan maar hopen dat het dubbeltje de goede kant op valt. Met name Vanpachtenbeke zou daar een geweldige renster voor kunnen zijn. Zij heeft met de eindwinst in de Ronde van Toscane in ieder geval laten zien dat ze in vorm is.

Lorena Wiebes – foto: Cor Vos

Lorena Wiebes moet het doen voor Nederland. Dat hebben we eerder gehoord dit jaar, en toen liep het niet goed af. Desondanks behoudt Loes Gunnewijk het vertrouwen in Wiebes, en dat is ook niet onterecht. Want ja, oké, op de spelen lukte het niet en ook in de Tour won ze geen etappe, maar het is niet dat Wiebes niet weet hoe ze een koers af moet maken. Ze heeft er per slot van rekening al achttien gewonnen in 2024. En het EK ligt haar ook wel, bewees ze. Als Mischa Bredewold zich in Drenthe ‘gewoon’ aan de afspraak had gehouden, was ze twee keer op rij Europees kampioene geweest, want in 2022 had ze in München ook al de Europese sterrentrui voor zich opgeëist.

Daarnaast krijgt Wiebes een sterke selectie in steun. We noemen: Mischa Bredewold, Thalita de Jong, Riejanne Markus, Karlijn Swinkels, Loes Adegeest en Shirin van Anrooij en Ellen van Dijk. Rensters die allemaal beslist niet zouden misstaan als kampioene. Van Dijk was het al eens, en Bredewold is dus de uittredende kampioene die echt iets heeft met najaarswedstrijden. Rensters die zomaar van het koersverloop kunnen profiteren en ineens als laureate kunnen worden gehuldigd.

Vorig jaar was niet iedereen even blij met de zege van Bredewold… – foto: Cor Vos

Maar denk ook eens aan Thalita de Jong, die in de Ronde van de Ardèche eindelijk haar langverwachte zege binnenhaalde. Of Karlijn Swinkels, die eveneens het hele jaar al de stenen uit straten fietst, maar nog even wacht op die overwinning. Of Loes Adegeest, die ook almaar sterker en sterker wordt. Dat toonde ze onder meer in de Tour, waarin ze twee keer in de buurt kwam van een etappezege, met de derde plaats in de tijdrit in Rotterdam als uitschieter. Ook deze rensters hebben echt kansen.

Als we echter al die scenario’s in ogenschouw nemen, moeten we ook zeggen dat de grootste kans is voor Wiebes. En dat dankt ze natuurlijk aan haar eindschot, dat nog altijd fenomenaal is, laat daar geen misverstand over bestaan. Natuurlijk zijn er altijd nuanceverschillen, maar qua zwaarte laat deze wedstrijd zich ongeveer vergelijken met Gent-Wevelgem. En door wie werd die wedstrijd gewonnen? Precies.

Al was het wel berespannend op de Vanackerestraat in Wevelgem. Millimeters was het verschil tussen Wiebes en Elisa Balsamo. Niet heel veel groter was het verschil pakweg anderhalf jaar daarvoor op het EK in München. Wiebes won, zeker, maar bewees daar nog maar eens dat ze niet te onderschatten is. En dat het met de vorm van de sympathieke Italiaanse wel goed zit, bewees ze in de Ronde van Romandië, waar ze op de openingsdag met sprekend gemak de maat nam van Lotte Kopecky.

Let op Elisa Balsamo! – foto: Cor Vos

Daarnaast krijgt ze een goede ploeg om zich heen met enkele rensters die voor een goede lead-out kunnen zorgen. Die heeft Nederland ook wel in huis, al zetten we Swinkels (hoe goed ze het hele jaar ook rijdt) nog niet op gelijke hoogte met een Guarischi. Hoeft helemaal niet erg te zijn, want Wiebes kan natuurlijk ook gewoon prima meesurfen in de azuurblauwe trein, maar het geeft vooral maar aan dat ze bij Italië er wel weer echt voor gaan. Niet zo gek ook, want Balsamo is naast Charlotte Kool (die dus niet meedoet) de enige die normaliter Wiebes kan kloppen. Mocht Balsamo er onverhoopt niet bijzitten, dan kan er ook nog worden gekeken naar Chiara Consonni.

Daria Pikulik is een andere razendsnelle vrouw om in de gaten te houden. De pijlsnelle Poolse, winnares van olympisch zilver op het omnium, pakte haar twee eerdere zeges dit jaar in België. Dat gebeurde niet tijdens de grootste wedstrijden, zo eerlijk moeten we ook zijn, maar ze bewijst wel dat ze leuk mee kan doen in het sprintgeweld. En in sprints kan er natuurlijk van alles gebeuren. Dat weten Balsamo (we herinneren ons die afschuwelijke valpartij in Burgos) en Wiebes (zat achter Balsamo in Burgos, en tijdens de openingsrit van de Tour ging het vlak voor het aangaan van de sprint ook bij haar mis) maar al te goed.

Winnares van die veelbesproken sprint in Burgos? Lotta Henttala. Na een periode waarin ze echt niet goed in haar vel zat en de geboorte van zoon Olavi doet ze echt weer leuk mee. Haar eerste overwinning sinds haar rentree in het profpeloton zou je een gelukkige zege kunnen noemen, maar je moet er wel maar zitten. En dat doet ze keer op keer. In de Tour leverde dat ook al twee vierde plekken op. Ze gaat echt niet zomaar even Europees kampioene worden, dat niet, maar ze kan wel het befaamde duveltje uit het doosje zijn als het gunstig voor haar uitpakt.

We houden toch maar beter rekening met Blanka Vas – foto: Cor Vos

Blanka Kata Vas gaan we om die reden eveneens niet onderschatten. Ze is niet de vrouw van de pure sprint, maar als het moet kan ze het best wel aardig. Daarnaast weten we waar ze fysiek allemaal toe in staat is. Met een ritzege in de Tour op zak mogen we haar seizoen in ieder geval al wel als geslaagd bestempelen. Alles wat daar mogelijk nog bij komt is bonus. Verder moeten we letten op een vlotte vrouw à la Noemi Rüegg (echt stappen gezet bij EF-Oatly-Cannondale, met onder meer een zevende plek in de olympische wegrit als resultaat), al is ook zij geen pure sprintster.

Andere namen die wel wat hebben laten zien in een sprint? Clara Copponi, Kathrin Schweinberger, Tereza Neumanová, Emilia Fahlin, maar er is voor hen ook al een klein mirakel nodig om echt kans te maken op de titel. Wielerwonderen op een EK zijn mogelijk, maar dan schatten we de kansen van vermoedelijk meer aanvallende rensters als Christina Schweinberger, Liane Lippert, Élise Chabbey, Victoire Berteau, Ingvild Gåskjenn en Emma Norsgaard hoger in.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Lorena Wiebes
*** Elisa Balsamo, Daria Pikulik
** Blanka Kata Vas, Chiara Consonni, Lotta Henttala
* Mischa Bredewold, Noemi Rüegg, Loes Adegeest, Emma Norsgaard

Website organisatie
Deelnemerslijst (CyclingFlash)

Weer en TV

Deze zaterdag lijkt de regen eindelijk een pauze te nemen rondom Hasselt. Er wordt een zonnetje verwacht, die afgewisseld wordt met een stevig wolkendek. De temperatuur ligt rond de 15 graden Celsius en de wind waait gematigd vanuit het noordwesten.

Het Europees kampioenschap tijdrijden is deze zaterdag vanaf 13.30 uur geheel live te volgen. Op Eurosport 1, via de online kanalen van HBO Max en Discovery+ én op Sporza (VRT1) is de koers vanaf de start te zien. Bekijk voor alle uitzendtijden onze tv-gids Wielrennen op TV.