De strijd voor de Europese titel veldrijden bij de mannen ligt dit jaar meer open dan ooit. De renners zelf lijken het erover eens te zijn dat Lars van der Haar in polepositie ligt om in het Franse Pontchâteau zijn derde titel te pakken, maar de Belgen liggen altijd op de loer. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

• 

  29 okt

  Lees ook Hoe het EK veldrijden evolueerde van 'onnodig' naar hét doel van de eerste seizoenshelft

  29 okt

Laatste winnaars EK veldrijden mannen
2021: Lars van der Haar
2020: Eli Iserbyt
2019: Mathieu van der Poel
2018: Mathieu van der Poel
2017: Mathieu van der Poel
2016: Toon Aerts
2015: Lars van der Haar

Vorig jaar

Uitslag EK veldrijden mannen in Namen
1. Michael Vanthourenhout
2. Lars van der Haar op 40s
3. Laurens Sweeck op 2m17s
4. Joris Nieuwenhuis op 2m48s
5. Kevin Kuhn op 2m51s

• 

  6 nov

  Lees ook Michael Vanthourenhout verslaat Lars van der Haar en verovert Europese titel

  6 nov

Parcours

Het parcours in Pontchâteau vindt nog wel plaats op dezelfde terreinen als in 2016, toen Toon Aerts en Thalita de Jong er Europees kampioen werden, maar de organisatie hertekende het parcours grondig. Destijds werd het parcours gekenmerkt door rechte stukken en weinig bochten. Dat in combinatie met de harde ondergrond maakte het er zeven jaar geleden een halve wegkoers van. Vermoedelijk gaan we zoiets dit weekend niet zien.

De rechte stukken zijn er nog steeds, veel zelfs. Maar er zijn heel wat haakse bochten toegevoegd aan het parcours, waardoor het rondje meer zal aanvoelen als een echte cross. Toch zal een grote motor belangrijk zijn, want naast de rechte stukken zijn er ook heel wat hoogtemeters.

De belangrijkste factor is misschien wel het weer. Er valt op dit moment veel regen in en rond Pontchâteau en ook dit weekend zal dat niet anders zijn. De ondergrond zal naar alle waarschijnlijkheid omgetoverd worden tot een modderig en zwaar tafereel. Ploeteren dus. WielerFlits polste al eens kort bij Eli Iserbyt naar zijn visie op het parcours. “Het is overal heel breed, het is een typisch Frans parcours. Voor mij is het echt kampioenschapswaardig.”

Tot slot is het nog belangrijk om de balkjes te bespreken. Die liggen best dicht bij de finish, wat een cruciaal punt zou kunnen worden. Zeker als de ondergrond lastig is en er maar een paar acrobaten durven te springen, kan hier de koers gewonnen worden.

Programma en info

Programma zondag 5 november 2023
09.00 uur: Junioren vrouwen
10.00 uur: Junioren mannen
11.00 uur: Beloften vrouwen
12.50 uur: Beloften mannen
14.00 uur: Elite vrouwen
15.10 uur: Elite mannen

• 

  3 nov

  Lees ook Programma EK veldrijden volledig omgegooid door noodweer, zaterdag geen wedstrijden

  3 nov

Locatie
Parc de Coët-Roz, 44160 Pontchâteau

Publieksinformatie
Tickets (voor drie dagen) kosten €20 in voorverkoop. Kinderen tot 15 jaar mogen gratis binnen.

Praktische info
Website organisatie
Deelnemers

Favorieten

Een internationaal kampioenschap veldrijden, mondt al snel uit in een strijd België versus Nederland, en dat is dit jaar niet anders. Op zich is dat niet heel gek, want deze landen brengen ook de meeste deelnemers aan het vertrek. Al sturen ook Tsjechië, Italië, Frankrijk, Groot-Brittannië, Slowakije, Spanje, Zweden en Zwitserland een delegatie naar het Franse Pontchâteau.

Iedereen lijkt het erover eens dat Van der Haar topfavoriet is – foto: Cor Vos

De afgelopen dagen werd de favorietenrol meermaals doorgeschoven door de toppers. Eli Iserbyt maakte na de Wereldbeker van Maasmechelen de analyse dat er ‘vijf of zes’ kanshebbers zijn voor de overwinning op het EK. Later zou hij Nederlander Lars van der Haar als zijn topfavoriet kiezen. Ook Thibau Nys – ploegmaat van de tweevoudige Europese kampioen – wees voorzichtig in de richting van Van der Haar. En de Nederlander zelf? Die gaf na de Koppenbergcross, waar alleen maar lijken over de aankomstlijn kwamen, doodleuk aan dat hij met overschot had rondgereden. “Ik hoefde zelfs niet all-in te gaan vandaag”, lachte Van der Haar achteraf. Na die uitspraak kunnen we niet anders dan ons bij zijn favorietenrol aan te sluiten.

Van der Haar begon sterk aan het crossseizoen, maar knoopte pas in de bescheiden Nacht van Woerden voor het eerst aan met de overwinning. Nog geen vijf dagen later deed hij zijn kunstje nog eens over in de Wereldbeker van Maasmechelen: deze keer wel met alle toppers aan de start. In het laatste kwart van de cross had Van der Haar duidelijk meer over dan zijn concurrenten. Neem daar nog bij dat hij al twee keer de Europese titel mocht opeisen én een meester is in het pieken, en je snapt waarom het heel lastig zal zijn om Van der Haar zondag te verslaan.

Al heeft ook Thibau Nys – op papier de strafste van alle Belgen – geen slechte papieren in huis. In het dagelijkse leven is Nys een ploegmaat van Van der Haar bij Baloise Trek Lions, iets wat beiden dit seizoen al konden uitspelen. Bij de ploeg van Sven Nys vormen ze een sterk blok en wordt het ploegenspel regelmatig uitgespeeld, wat het extra vreemd maakt om Nys en Van der Haar plots recht tegenover elkaar te zien staan. “Ze zijn professioneel genoeg om daar goed mee om te gaan”, zei ploegleider Eric Braes ons eerder. En dus zal ook de winnaar van de Koppenbergcross er alles aan doen om zijn eerste titel ooit bij de profs te pakken.

Hoe ver komt Eli Iserbyt? – foto: Cor Vos

Eli Iserbyt is misschien wel de meest constante figuur van de eerste crossmaand. De West-Vlaming viel nog geen enkele keer naast het podium, wat op zich al zeer bewonderenswaardig is. Maar Iserbyt nam ook veel initiatief en had het niet altijd gemakkelijk om tegen het overwicht van Baloise Trek Lions op te boksen. Desondanks mocht hij de handen al in de lucht steken in Overijse en Ruddervoorde, iets wat hem zichtbaar deugd deed. “Alleen is het al wat te lang geleden dat ik nog eens een trui heb gepakt”, vond Iserbyt. In Pontchâteau ligt er weer een gouden kans te wachten, al zouden we Iserbyt dan wel aanraden om zich al voor de slotronde los te rukken van Van der Haar en Nys, die op papier sneller zijn.

Bij de Belgen rijden ook enkele factoren die we maar lastig kunnen inschatten. Laurens Sweeck bijvoorbeeld. De renner uit Schriek leek, nadat een blessure aan de kuit hem belette om naar de Amerikaanse Wereldbekermanche af te zakken, de laatste crossen weer naar zijn beste niveau toe te groeien. Door vervolgens de Koppenbergcross links te laten liggen, wist Sweeck zich in één klap weer volledig buiten de schijnwerpers te plaatsen. Maar wij zijn nog niet vergeten dat hij ‘niet wist of Van der Haar hem eraf had gereden zonder twee lekke banden’ in Maasmechelen. Neem het van ons aan: Sweeck zal in orde zijn.

Gerben Kuypers is dat andere grote vraagteken bij de Belgische delegatie. Natuurlijk is Kuypers nu al een van de revelaties van de eerste crossmaand, maar door zijn soms dramatische start, vergeten we al eens hoe hard hij kan fietsen. In de laatste drie crossen moest Kuypers telkens van enorm ver terugkeren, en in een kleiner startveld zoals op het EK, zou hij misschien eens volledig zijn eigen koers kunnen rijden. Ook over Michael Vanthourenhout is nog onduidelijkheid. Als titelverdediger moet hij natuurlijk altijd bij de favorieten staan, maar een DNF en vijfde plaats op de Koppenberg brachten hem weer iets meer in de schaduw. Vanthourenhout zelf wil nog altijd voor de zege gaan.

Cameron Mason is de grootste kanshebber bij de niet-Benelux’ers – © Photopress

Op Van der Haar na zoeken we alle kanshebbers dus bij de Belgen. Dat heeft allicht iets te maken met de wisselvalligheid van die andere sterke Nederlander, Pim Ronhaar. Zeer veelbelovend begon hij aan het seizoen met een derde plaats in Waterloo. Ook de laatste weken blijft hij de crossen kleuren met zijn talloze aanvallen, waarmee hij zijn ploegmaats bij Baloise Trek Lions vervolgens ideaal in stelling brengt. Maar zijn koersstijl gaat wel ten koste van eigen resultaten. Joris Nieuwenhuis doet het daarnaast niet slecht, maar kwam voorlopig nog niet in aanmerking voor een podiumplaats.

Zijn er daarnaast nog andere landen die een hoofdrol mogen opeisen? Wie stoempen en hoogtemeters overbruggen zegt, kijkt ook uit naar de Brit Cameron Mason. Nu hij voor de Cyclocross Reds rijdt, kan Mason volgens hemzelf nog eens vijf procent beter worden. We zijn benieuwd hij daar in Pontchâteau al iets van kan tonen, want zijn vierde plaats op de Koppenberg was al straf. Spanjaard Felipe Orts is dan weer een zekerheidje in de top 10, die op een goede dag zelfs dicht bij het podium kan komen. En de Zwitser Kevin Kuhn moet zijn snelle start proberen doortrekken, zoals vorig jaar, toen hij knap vijfde werd op het EK.

Favorieten volgens WielerFlits
*** Lars van der Haar
** Thibau Nys, Eli Iserbyt
* Gerben Kuypers, Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout

Deelnemerslijst

Weer en TV

De mannelijke profs hebben geluk! De storm die de vrouwenwedstrijd van zaterdag serieus lijkt te teisteren, gaat zondag grotendeels liggen. Meteovista voorspelt nog altijd wat regenval, maar ‘slechts’ 4,1 mm lijkt redelijk geruststellend. Ook de wind houdt nog altijd lelijk huis, maar een kracht van vijf Beaufort is ook niets onoverkomelijks. Verder zou de temperatuur maximaal tot 14 graden Celsius klimmen.

Het EK veldrijden voor mannen wordt vanaf 15.00 uur uitgezonden door Sporza, op VRT1. De cross is ook te bekijken via de NOS, op NPO1, en Eurosport 1. Zij zijn erbij vanaf 14.50 uur. Tot slot kan je de strijd voor het Europese goud ook volgen via de online kanalen van Eurosport.nl/Discovery+/GCN+. Voor meer informatie kan je altijd terecht in onze tv-gids ‘Wielrennen op TV’.