Eli Iserbyt heeft van het EK veldrijden geen (hoofd)doel gemaakt, zo laat hij doorschemeren in een interview met Het Laatste Nieuws. “Het is de minst prestigieuze trui van allemaal.”

“Liever concentreer ik me op de klassementen. Die zijn me dierbaarder. Graag zou ik ze eens alle drie in één en hetzelfde seizoen op mijn erelijst willen zetten. Daar stel ik me dus ook op in. Zo veel mogelijk crossen winnen, nu de ‘Grote Drie’ er nog niet zijn. De basis leggen en dan rekenen en consolideren. Redelijk saai. Maar het is zo.”

Dat Iserbyt zich liever richt op de klassementen, komt naar eigen zeggen ook voort uit realisme. “Tuurlijk droom ik er stiekem van om begin januari 2023 in Lokeren, op een parcours dat me ligt, mee te spelen voor de Belgische driekleur. Maar hoe groot is de kans dat ik het daar níet haal tegen Van Aert? Tachtig procent. Een paar weken later, tegen Wout én Van der Poel én Pidcock op het WK in Hoogerheide, stijgt dat percentage naar 99 procent.”

Liever graai ik in die vijf maanden alles mee wat ik kan, focus ik op dingen die iets vanzelfsprekender zijn en hoop ik op een uitschieter en wat geluk op EK, BK en WK”, eindigt hij. “Zo probeer ik mijn standaardniveau verder op te krikken en de perceptie bij het Belgische publiek, dat veldrijden louter leeft bij de gratie van Wout, Mathieu en Tom, te veranderen. Dáár doe ik mijn best voor.”