Tom Pidcock was in Hulst een maatje te sterk, maar Eli Iserbyt was wel een eervolle tweede. En dat volstaat voor de 24-jarige West-Vlaming voor zijn allereerste eindwinst in de Wereldbeker, ook al zijn er nog twee manches te gaan. “Dit zorgt voor een aantal opties richting het WK.”

“Hoe rapper, hoe liever”, lachte Eli Iserbyt voor de start van de Vestingcross toen hem gevraagd of hij hoopte zekerheid op eindwinst in de Wereldbeker te verwerven. De opdracht was eenvoudig: op het podium eindigen, vóór Toon Aerts en Michael Vanthourenhout. Daarin slaagde de kopman van Pauwels Sauzen-Bingoal met bravoure. Hij werd tweede, Aerts en Vanthourenhout respectievelijk vijfde en zesde.

“Ik jaag al een paar jaar op die eindwinst in de Wereldbeker”, vertelde Iserbyt tijdens het flashinterview. “Blij dat het me dit jaar gelukt is. Het bewijst dat ik een constant niveau heb gehaald deze winter. En uiteraard is het een extra troef dat ik dit nu al kan afvinken op mijn lijstje. Het geeft me een aantal opties richting het WK.”

Eén ervan is vervroegd afreizen naar de VS, vertelt Iserbyt. “Om zo beter te acclimatiseren. Wie weet levert me dat een voordeel op. Stel dan Mathieu van der Poel en Wout van Aert de verplaatsing niet maken, kan dat WK misschien een duel met Tom Pidcock worden. Ik denk dat het verschil tussen ons twee niet zo groot is.”

In Hulst moest Iserbyt het wel nog afleggen tegen de Brit, maar het verschil was inderdaad miniem. “Jammer dat ik het wiel kwijtgeraakte. Anders had het nog spannender kunnen worden, denk ik. Nu bleef ik hangen op een handvol seconden en op dit rondje kon je niet echt veel sneller dan we nu reden. Al ben ik niet helemaal tevreden van mijn looppassages. Daarin was Tom sterker. Wie weet is het in Fayetteville omgekeerd …”