Net voor de start van de drukke kerstperiode, kondigt Ellen Van Loy haar afscheid aan van het actieve veldrijden. De Internationale Sluitingsprijs van Oostmalle wordt op zondag 26 februari 2023 de allerlaatste veldrit voor de nu 42-jarige renster, die tal van overwinningen en BK-medailles verzamelde tijdens haar carrière.

Van Loy kijkt met veel plezier terug op haar veldritavontuur. “Pas op mijn 28ste ben ik er voluit voor gegaan, maar als laatbloeier kan ik alleen maar dankbaar terugblikken op de vele mooie momenten in het veld, mijn overwinningen en de talrijke supporters die mij nog steeds overal aanmoedigen. Ik voel dat mijn tijd om afscheid te nemen van het veld is gekomen. De komende weken ga ik keihard genieten van alle wedstrijden die ik nog rijd, inclusief het Belgische kampioenschap en de Wereldbeker.”

De Belgische staat nog open voor een allerlaatste WK-deelname in Hoogerheide. “Als de bondscoach (Sven Vanthourenhout, red.) mij wil meepakken naar het WK, sta ik daar zeker voor open. Ik blijf in het veldrijden, want na dit seizoen ga ik mijn kennis en ervaring delen als jeugdcoach binnen het De Ceuster Bonache Cycling Team. Dat is ook één van de redenen waarom ik twee jaar geleden met dit fijne team in zee ben gegaan.”

Van Loy neemt overigens nog niet volledig afscheid van het wielrennen. “Op de weg blijf ik nog wel even actief. De conditie is nog goed genoeg en ik amuseer mij steeds enorm in dernywedstrijden en criteria. Daar mogen ze mij nog altijd voor uitnodigen, maar mijn actieve carrière als professioneel renster in het veld sluit ik aan het einde van dit seizoen definitief af”, aldus Van Loy, die tevens werkzaam is als zorgmedewerkster bij een zorgcentrum.

Ellen Van Loy boekte in 2017 in Gavere haar grootste zege in het veld – foto: Cor Vos

Hoogtepunten 
In de voorbije dertien seizoenen behaalde Ellen Van Loy tien overwinningen. Zo won ze het eindklassement van de DVV Trofee, wat nu door het leven gaat als de X2O Badkamers Trofee. Ook won ze veldritten in Peking, Woerden, Boom, Meulebeke, Neerpelt, Hasselt en op de Cauberg. Op haar palmares prijken ook twee klassementscrossen: ze won de Superprestigemanches in Diegem en Gavere, een echte klassieker op de veldritkalender.

Ook op de nationale kampioenschappen wist ze de nodige ereplaatsen te verzamelen. Zo veroverde Van Loy maar liefst zeven BK-medailles, met vijf zilveren en twee bronzen plakken. Verder werd ze twee keer achtste en één keer negende op het WK en eindigde ze maar liefst acht keer bij de eerste tien op het EK veldrijden. “Ik voel dat het voor mij tijd is om te stoppen, maar tot het einde van het seizoen ga ik nog alles geven. Meer dan ooit wordt het genieten van de mensen die mij steeds luidkeels aanmoedigen.”

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Ellen van Loy (@ellen_van_loy)