Enrico Gasparotto pakt zijn tweede Amstel Gold Race
Enrico Gasparotto heeft de Amstel Gold Race 2016 gewonnen. De ervaren Italiaan van Wanty-Groupe Gobert was de betere van Michael Valgren (Tinkoff) in een sprint-à-deux, nadat zij zich hadden losgereden op de laatste meters van de Cauberg. In de sprint achter hem werd Sonny Colbrelli (Bardiani-CSF) derde door Bryan Coquard te snel af te zijn.
Kopgroep zonder Nederlanders
De koers werd direct hard gemaakt, waardoor het peloton zelfs even in twee delen brak. Vluchters kwamen in het eerste uur ook niet weg. Elf mannen wisten zich toch nog los te rukken van het peloton, zonder Nederlanders: Laurens De Vreese (Astana), Tom Devriendt (Wanty-Groupe Gobert), Laurent Didier (Trek-Segafredo), Alex Howes (Cannondale), Matteo Montaguti (AG2R La Mondiale), Matteo Bono (Lampre-Merida), Kevin Reza (FDJ), Larry Warbasse (IAM Cycling), Josef Cerny (CCC Sprandi Polkowice), Fabien Grellier (Direct Energie) en Giacomo Berlato (Nippo-Vini Fantini). Zij hadden bij de eerste passage aan de finish, na zo’n zestig kilometer, een voorsprong van 4.35.
Orica-GreenEDGE en Katusha nemen heft in handen
In het peloton waren het de verwachte ploegen die de kop namen. Orica-GreenEDGE, Sky en Katusha controleerden de vlucht en bepaalden het tempo in dienst van hun kopmannen Michael Matthews, Simon Gerrans, Michal Kwiatkowski en Joaquim Rodriguez. Zij lieten het verschil schommelen rond de vier minuten.
De koers breekt open, evenals de hemel
De koers bleef lange tijd gesloten, terwijl donkere wolken zich samenpakten boven Valkenburg en omstreken. Rodriguez kwam in de smalle straatjes ten val, maar kon terugkeren. Ook Stef Clement kwam hard in aanraking met het asfalt. Op 65 kilometer van de meet gebeurde eindelijk eens iets in het peloton. Tosh Van der Sande trok ten aanval en kreeg Gianni Meersman, Niccolo Bonifazio en Björn Thurau mee. Sky mende het peloton.
Gilbert en Dumoulin lossen
De Vreese, Howes, Montaguti, Bono, Grellier en Warbasse hielden stand in de kopgroep. De vier achtervolgers bleven hangen rond de anderhalve minuut. De Eyserbosweg was de plek voor Michael Albasini om een nieuwe speldenprik te plaatsen. Hij kwam niet ver, waarna LottoNL-Jumbo zich goed liet zien van voren. Van der Sande was de sterkste van de achtervolgers, maar hij kon niet voorkomen dat het op gang getrokken peloton hen op de Keutenberg terugpakte. Philippe Gilbert was een van de gelosten, waarna een mechanisch probleem ook Tom Dumoulin uitschakelde.
Wellens geeft er een stevige snok aan
Op de voorlaatste beklimming van de Cauberg was het tempo te hoog voor de uittredend winnaar: Michal Kwiatkowski zakte er doorheen en stapte direct af. Het peloton van zo’n vijftig man sterk pakte op veertien kilometer de laatste vroege vluchters terug. Orica-GreenEDGE nam de leiding in het peloton, maar zij hadden geen antwoord op een venijnige aanval van Tim Wellens op acht kilometer van de meet. De Lotto Soudal-Belg liep twintig seconden uit. Van organisatie was geen sprake in de achtergrond, al kwamen sommige ploegen met wanhoopspogingen om Wellens terug te pakken.
LottoNL-Jumbo leidde het peloton op de Cauberg, waar Wellens nog een voorgift van twaalf seconden had. Gasparotto sprong op de flanken van de slotklim over de dappere Wellens. In Gasparotto’s wiel moest Bakelants afhaken. Michael Valgren maakte nog oversteek naar het Italiaanse wiel. In de achtergrond bleef men afwachten, waardoor Gasparotto zijn tweede overwinning in de Amstel Gold Race (na 2012) op kon rapen.
Beijing, Quebec, Montréal. Traditie, uitstraling?
http://www.hln.be/hln/nl/952/Wielrennen/article/detail/2678574/2016/04/17/Is-dit-het-volgende-schandaal-met-motortjes-Franse-reportage-laat-het-uitschijnen.dhtml
- Vergeet die laatste lus;
- Trek de finishlijn in Maastricht;
- Maak het parcours in de eerste 100 km iets minder zwaar, zoals ik België;
- Verleng de parcours eventueel met zo'n 30 km.
Ik ben geen parcoursexpert, maar zo'n parcours lijkt mij veel uitnodigende voor een heroïsche onderneming. De mannen zijn nog iets frisser en ze kunnen eerder de aanval in omdat de Cauberg nu als scherprechter dient en niet als aankomst. Het enige nadeel is dat het misschien in een sprintje eindigt, maar dat is bij Parijs-Roubaix en Vlaanderen ook wel eens gebeurd.
Parcoursverandering vind ik prima, maar aub niet in Maastricht eindigen. Zo houden is ook prima. Alle koersen hoeven niet hetzelfde te zijn. Aankomen op de Cauberg of het drielandenpunt of de Keutenberg is te overwegen, al is bij die laatste twee de ruimte een probleem.
Die WT gaat mij steeds meer tegenstaan, heb zo het gevoel dat niet-WT-koersen leuker zijn, uitgezonderd de kasseienklassiekers
Jouw uitgetekende voorstel zou al een stap in de goede richting zijn.
Maar even los van het parcours, wat ik eigenlijk bedoelde was te zeggen dat het een misverstand is te denken dat een kwalitatief sterk deelnemersveld automatisch tot een spectaculair wedstrijdverloop leidt. Het lijkt eerder in tegendeel te zijn. Hoe zou het vanmiddag zijn verlopen als er maar 9 WT-teams aan de start hadden gestaan?
5e zelfs.. Maarja bij de enige Nederlandse koers moet en zal er toch iets Nederlands geshowd worden, helemaal als de renners lekker in het groepje meerijden en niks proberen. Dus TLJ even vijfde in de WT zetten was de oplossing voor de Nederlandse fans die geen idee hebben dat ze de top 50 niet eens binnenkomen..
ik heb woensdag al voorspeld