Interview Vierde, op iets minder dan drie seconden van Tim Wellens. Remco Evenepoel was er in Grimbergen oprecht blij mee. “Ja, ik klopte bij het overschrijden van de finish even op het stuur. Twee, drie seconden. Dan denk je in eerste instantie: waar heb ik dat verloren? Maar ik ben écht niet ontevreden.”

Dat heb je dan. Een doorsnee jonge prof zou je onmiddellijk feliciteren als hij vierde zou worden in de tijdrit van de Ronde van België. Bij Remco Evenepoel laat je je als journalist toch verleiden om te vragen of hij niet te ontgoocheld is. Mea culpa. Gelukkig reageert de jongeman volwassen, glimlacht hij even en vertelt hij dat hij vooraf wel wist dat het over deze korte afstand moeilijk zou zijn om te winnen. Dat het er vooral op aankwam zo weinig mogelijk tijd te verliezen. En dat dat gelukt is.

Graskant
“Ja, ik klopte wel even op mijn stuur”, gaf hij toe. “Je ziet de klok en het kleine verschil. Twee, drie seconden. Dan vraag je je toch af waar je dat hebt laten liggen. In die haakse bocht na één kilometer koers, denk ik. Ik pakte iets te veel risico. Met een extra windvlaagje erbij werd mijn stuur even weggetikt en belandde ik even in de graskant. Maar dat is geen excuus. Op zo’n parcours is het de pure power die telt en Tim, Victor hebben dat veel meer in zich.”

Evenepoel zat al snel met zijn gedachten bij morgen. Seraing-Seraing, daar kijkt hij al even naar uit. De Ardennen beschouwt de leider in het klassement als zijn speeltuin. “Dat de mannen van Lotto Soudal gaan aanvallen? Dat mag. Hoe harder, hoe liever”, klinkt het stoer. “Maar ik geloof nooit dat ze heel vroeg oorlog gaan maken. Zinloos, want we gaan toch controleren. Maar op de Roche-aux-Faucons bijvoorbeeld, in volle finale. Daar zal het wel hard gaan. Ik ben echter voorbereid. Ik ken die klimmetjes van binnen en van buiten.”

Fabio
Dat hij zich wel zelf zo lang mogelijk zal moeten bedwingen, beseft Evenepoel. “Defensief koersen wordt de boodschap. Het zal moéten. Al zal het in de finale toch de wet van de sterkste zijn.” Dat Fabio Jakobsen hem wel tot de orde zal roepen als hij te snel zelf aanvalt, verwijst een collega met een knipoog naar het incidentje van gisteren tussen de twee. Evenepoel lacht en omzeilt de opmerking vakkundig. “Fabio mag zich morgen sparen. Geen probleem.”

Op de vraag welke helling in de Ardennen hij verkiest, weet hij niet onmiddellijk het antwoord. “Ik heb ze eigenlijk allemaal even graag. Als ik er eentje moet uitkiezen: de Vecquée vind ik wel mooi. Hoe langer ze zijn, hoe liever ik ze heb. Maar ook de Maquisard, La Redoute en de Roche-aux-Faucons vind ik gewoon super leuk. De Ardennen zijn zalig. Maar dat zal Tim (Wellens, red) ook vertellen, zeker? Hij wordt mijn enige concurrent. Er wordt regen voorspeld. Tim is altijd goed in dat weer. Dus toch maar opletten…”