Fabio Jakobsen kwam in de tweede etappe van de Vuelta a España dicht bij de overwinning. In Burgos moest hij alleen Jasper Philipsen voor zich dulden op de streep. “Ik zou blij moeten zijn, maar dat ben ik niet echt. Slechts tweede”, vertelde hij na de finish.

Jakobsen was op het laatste klimmetje voor de finish wat achteropgeraakt. “Het was toch nogal een inspanning. Bert (Van Lerberghe, red.) bracht me daarna weer naar voren, maar mijn benen waren al aardig volgelopen. Vervolgens moest ik een sprint vóór de sprint rijden om in het wiel van Sebastián Molano en Arnaud Démare te komen. Ik ging ze voorbij, maar Philipsen was over links net iets sneller.”

De Nederlandse sprinter was niet betrokken bij de grote val op vier kilometer van de finish. “Ik zat op links en hoorde het alleen maar. Er was communicatie in de oortjes vanuit de auto, dus we konden op dat moment niet met elkaar praten. Daardoor raakten Bert en ik Florian (Sénéchal) en Zdenek (Štybar) even kwijt. Uiteindelijk vonden we elkaar weer in de laatste bocht en had ik nog steeds kans om te winnen. Alleen had ik de benen niet meer.”

Onderweg mengde Jakobsen zich ook in de tussensprint, waar hij de volle buit pakte. “Het was wat nerveus door de wind van links, dus het was beter om van voren te blijven. Bert deed een korte leadout en ik testte de benen eens. Mogelijk heb ik daar wat verloren. Misschien moet ik in de volgende sprintetappe maar niet voor de tussensprint gaan. Ik voelde mij echter goed en dacht: waarom niet?!”