Pauline Ferrand-Prévot maakte naar eigen zeggen in 2016 een hel van een jaar door. Ze wilde goud pakken op de Olympische Spelen, maar dat draaide met een 26ste plek in de wegwedstrijd en een opgave tijdens het mountainbike uit op een grote deceptie. De Française zat vervolgens diep in de put, maar krabbelt daar nu langzaam uit. Dat vertelt ze aan Cyclingnews.

Moeilijk
“In mijn hoofd is het nog wel eens lastig, want ik dacht dat ik misschien nooit meer op mijn beste niveau zou komen”, geeft Ferrand-Prévot aan. “Na een aantal goede trainingen zag ik progressie en zei ik tegen mezelf: ‘Als het team (Canyon//SRAM, haar nieuwe ploeg ,red.) in me gelooft, is dat niet voor niets. Ik ben het aan mezelf verplicht om het te proberen en het beste van mezelf te maken’.”

‘Grootste uitdaging van mijn leven’
Vervolgens doet de alleskunner een opvallende uitspraak. “Ik heb ook tegen mezelf gezegd dat dit de grootste uitdaging van mijn leven is. Ik wilde heel erg graag wereldkampioen zijn in drie disciplines (wegwielrennen, mountainbiken én veldrijden, red.). Dat is me gelukt. Nu is het grote doel om terug te keren op topniveau. En ik denk dat dit misschien wel moeilijker is dan het behalen van drie wereldtitels.”

Stoppen overwogen
In augustus zei de renster van Rabobank-Liv nog: “Het verdriet zit hem niet in die ene race (Olympische Spelen, red.), het zit veel dieper. Ik beëindig mijn seizoen zonder te weten wanneer ik weer op de fiets stap. Het liefste wat ik deed was fietsen, maar het is mijn grootste nachtmerrie geworden.” Het schimmig zijn over haar toekomst hield de gemoederen bezig, maar uiteindelijk koos ze dus voor een nieuw avontuur.