• vrijdag 22 november 2013 om 06:34

Fiets aan de wilgen 2013: Levi Leipheimer

Voor vele renners was het afgelopen seizoen, al dan niet voorlopig, het laatste in hun profcarrière. Door het verdwijnen van veel ploegen moesten sommigen onverhoopt de fiets aan de wilgen hangen. WielerFlits bundelt in de serie ‘Fiets aan de wilgen’ de renners voor wie 2013 hun laatste seizoen in het profpeloton was. Dit keer de beurt aan de andere ervaren kapitein uit de Verenigde Staten: Levi Leipheimer.

Levi Leipheimer
Levi Leipheimer is iemand die misschien niet helemaal thuis hoort in deze rubriek. Na zijn bekentenis voor het USADA omtrent Lance Armstrong, werd de in Butte geboren renner voor zes maanden geschorst. Een aantal dagen later besloot zijn ploeg Omega Pharma-Quick Step hem te ontslaan. De Amerikaan ging nog op zoek naar een nieuwe ploeg, maar vond die niet. In mei van dit jaar gaf hij dan aan niet meer terug te keren als wielrenner.

Via twee kleinere teams uit de Verenigde Staten, Comptel en Saturn, belandde Leipheimer met een nationale tijdrittitel op zak in 2000 bij de US Postal-ploeg. In de plannen van de Tour-ploeg kwam Leipheimer niet voor, wel zette hij zich in de Vuelta van 2001 op de kaart als ronderenner. Serieus op de kaart. Nadat hij in de drie tijdritten drie keer als tweede was geëindigd, verloor hij in de Spaanse bergen niet veel terrein. Voor de buitenwacht was hij volslagen onbekend, maar de derde plaats in de eindrangschikking was wel een feit, net geen drie minuten na Luis Angel Casero. Die prestatie was reden genoeg voor Rabobank om de Amerikaan aan te trekken als kopman.

Die rol vervulde hij ook in de Tour van 2002 voor de bankiersformatie. Vrij kleurloos werd hij uiteindelijk achtste, op meer dan een kwartier van zijn voormalig kopman Lance Armstrong. Wel had hij een een dikke week voor de Tour de Route de Sud gewonnen. Het jaar daarna was ronduit teleurstellend. Leipheimer moest opgeven in de Tour en ook de rest van zijn seizoen was belabberd. In zijn derde seizoen voor de Nederlandse verging het Leipheimer een stuk beter. Hij reed een goede Ronde van het Baskenland (vijfde) en ook in het Critérium du Dauphiné Libéré (achtste) was de vorm goed. Maar opnieuw kwam hij er in de Tour niet aan te pas, een negende plaats restte op meer dan twintig minuten van Armstrong. Na de Franse rittenkoers reed hij slechts nog een paar wedstrijden voor Rabobank, vooraleer hij tekende bij het Duitse team Gerolsteiner.

In het eerste seizoen bij de Duitsers leek Leipheimer dan eindelijk tot ontbolstering te komen. Hij werd derde in de voorbereidingskoers Critérium du Dauphiné Libéré en ook de Tour ging beter dan ooit te voren: de Amerikaan werd zesde. Een maand na deTour bleek hij nog altijd over vorm te beschikken en zette de Ronde van Duitsland – toen nog onderdeel van de ProTour – naar zijn hand. Een jaar later was de Ronde van Frankrijk weer het hoofddoel, de eerste Tour zonder Lance Armstrong. Door het winnen van het Critérium du Dauphiné Libéré ging Leipheimer als één van de topfavorieten van start in Straatsburg. Toen hij samen met Denis Menchov en Floyd Landis op Pla de Beret ging strijden om de dagzege, leek hij heel goed op weg. Menchov won die etappe uiteindelijk. In de etappe naar Morzine zakte hij echter door het ijs en verloor meer dan een kwartier, waardoor zijn Tour er zo goed als op zat. Hij werd uiteindelijk twaalfde.

Dichterbij een Tour-zege dan ooit
Er volgde opnieuw een transfer voor Leipheimer. Hij keerde terug naar de voormalige US Postal-ploeg; Discovery Channel werd zijn nieuwe team. Hij moest de ploeg dragen tijdens de Ronde van Frankrijk. Al vroeg in het seizoen had Leipheimer de Ronde van Californië gewonnen, daarna werden zijn prestaties wat minder. Maar tijdens het hoogtepunt van het seizoen, de Tour, blonk hij uit als nooit te voren. In de bergen kon hij lang mee, maar antwoorden op de aanvallen van Alberto Contador en Michael Rasmussen had hij niet. Toen Rasmussen uit de Tour werd gezet, kwam Leipheimer dichterbij een Tour-zege. Hij won de laatste tijdrit richting Angoulême, maar strandde uiteindelijk op 41 tellen van Contador. Toch mocht hij mee op het podium in Parijs: derde. In september van 2007 kroonde hij zich na een lange solo ook nog eens tot Amerikaans kampioen op de weg.

In 2008 kwam Leipheimer opnieuw onder contract bij een nieuwe ploeg, Astana werd zijn nieuwe broodheer. Het werd uiteindelijk Leipheimers beste seizoen ooit. Hij won opnieuw de Ronde van Californië, werd achttiende in de Giro, werd derde in het Critérium du Dauphiné Libéré, won de bronzen medaille tijdens de tijdrit op de Olympische Spelen in Peking en betwiste vervolgens de Vuelta die hij op minder dan een minuut als tweede beëindigde achter diens kopman Contador. Wel won hij daar twee individuele tijdritten. Dan naar 2009, het jaar van de terugkeer van Armstrong. Opnieuw is Leipheimer de beste in Californië, rijdt aan de zijde van Armstrong een puike Giro (vijfde), maar valt vervolgens uit in de Tour.

Vervolgens volgt de overgang naar RadioShack in 2010. Leipheimer haalt niet het niveau van de voorgaande jaren. Toch mag hij opnieuw naar de Tour, maar daar schiet hij te kort. Nadat eerst Armstrong door het ijs was gezakt, kon ook Leipheimer het niet bolwerken en werd twaalfde. Wat zich al aankondigde in het jaar ervoor, werd in 2011 nog duidelijker: Leipheimer is op zijn retour. In Le Grande Boucle komt hij in het stuk niet voor en wordt uiteindelijk 31ste. Wel boekte hij op eigen bodem succes: de Amerikaan werd eindwinnaar van de Tour of Utah en de USA Pro Cycling Challenge.

In zijn laatste jaar, dit keer in Belgische loondienst, ging hij voortvarend van start met winst in de Tour de San Luis in Argentinië. Hij behaalde nog ereplaatsen in de rondes van Calfornië en Utah en werd derde in de Ronde van Zwitserland en de USA Pro Cycling Challenge. Tijdens de Tour werd hij 32ste en was het zeker dat hij zijn beste tijd had gehad. Toen hij in oktober 2012 zijn jarenlange dopinggebruik toegaf, zette zijn Belgische ploeg Omega Pharma-Quick Step hem vrijwel direct op straat. Leipheimer slaagde, na zijn zes maanden durende schorsing, er niet in nog een ploeg te vinden, waardoor er in mei dit jaar een eind kwam aan een toch rijkelijk gevulde erelijst van de Amerikaan. Een palmares dat voornamelijk gevuld was met zeges op vaderlandse bodem.

Naam: Levi Leipheimer
Geboortedatum: 24 oktober 1973 (40)
Geboorteplaats: Butte
Nationaliteit: Amerikaans
Website: levileipheimer.com
Twitter: @LeviLeipheimer

Ploegen:
1997: Comptel Data Systems-Colorado Cyclist
1998: Saturn
1999: Saturn Cycling team
2000: US Postal Service
2001: US Postal Service
2002: Rabobank
2003: Rabobank
2004: Rabobank
2005: Gerolsteiner
2006: Gerolsteiner
2007: Discovery Channel Pro Cycling Team
2008: Astana
2009: Astana
2010: Team RadioShack
2011: Team RadioShack
2012: Omega Pharma-Quick Step (tot 16/10)
2013: Dopingschorsing tot 16/03

Belangrijkste overwinningen:
Amerikaans kampioen tijdrijden 1999
Eindzege Deutschland-Rundfahrt 2005
Critérium du Dauphiné Libéré 2006
Tour de France 2007, rit 19 Cognac › Angoulême (ITT)
Amerikaans kampioen op de weg, 2007
Vuelta a España 2008, rit 4 Ciudad Real › Ciudad Real (ITT)
Vuelta a España 2008, rit 19 La Granja de San Ildefonso › Alto de Navacerrada (ITT)
3x Eindzege Tour of California (2007, 2008 en 2009)
Eindzege Tour de Suisse 2011
2x Eindzege Tour of Utah (2010, 2011)
Eindzege USA Pro Challenge 2011
Eindzege Tour de San Luis 2012