Harrie’s hattrick! Het is hem gelukt. Harrie Lavreysen heeft op de Olympische Spelen in Parijs zowel goud gepakt in de teamsprint, de sprint en de keirin. Een bijzondere prestatie, wat na afloop voor veel emoties zorgde bij Lavreysen. “Dit is een heel grote droom, het is onbeschrijflijk”, zei hij voor de camera van NOS.

Lavreysen moest in de finale van de keirin, zijn laatste race in de jacht naar drie keer goud, het voornamelijk opnemen tegen de Australiër Matthew Richardson. Het werd een spannende strijd, maar Lavreysen won – net als in de sprint – uiteindelijk met overmacht. “Ik ben ontzettend blij. De rit was enorm.”

Plan voor finale
“Vanmorgen wist ik al dat de loting superbelangrijk ging zijn voor hoe de ritten zouden lopen. Er werd weer enorm lomp gereden. Er waren veel lelijke valpartijen. In de kwartfinale heb ik even een snel sprintje willen doen, toen merkte ik: oké, ik voel me echt nog super, alles is mogelijk vandaag. In de halve finale heb ik ervoor gekozen om uit de drukte te blijven. Ik ben gewoon rustig naar voren gereden en ben daar blijven rijden. Ik dacht: dan heb ik niks te maken met al die duw- en valpartijen.”

“Voor de finale had ik een heel goed plan gemaakt. (…) Ik had bedacht: wat er ook gebeurt, ik ga na twee ronden ga ik de bocht vol rijden. Dat lukte. Ik zat perfect. Maar met nog een ronde te gaan had ik geluk. Ik zag Richardson achter me zitten, precies op de plek waar ik dacht, daar gaat-ie zitten. Toen ben ik nog niet meteen het sprintvak ingegaan, ik ben er een beetje boven gebleven. Lang gewacht, pas de laatste bocht erin gedoken, toen kon ik ‘m helemaal doortrekken. Ik hoorde net de tijd: 9.3, dat heb ik nog nooit gereden.”

Lavreysen: “Ik heb hier alles voor gelaten”
En zo won Lavreysen voor de derde keer op deze Spelen goud. Een enorme prestatie. “Dit is een hele grote droom en dat het dan lukt is onbeschrijflijk. Hoe ik dit gedaan heb? Geen idee. Sinds Tokio heb ik ieder jaar geprobeerd om er weer een stapje bij te doen. Deze week heb ik aan alles gedacht. In de voorbereiding hiernaartoe heb ik alles tot in de puntjes uitgedacht. De rust tussen iedere rit; echt over alles heb ik nagedacht.”

“Op een gegeven moment, voordat we naar hier gingen, had ik rust voor mezelf, ik heb er alles aan gedaan. De druk was enorm hoog maar ik wist: ik kan mezelf in de spiegel aankijken. Wat er ook gebeurt: ik heb hier alles voor gelaten. En ja, dan is dit het resultaat”, sloot Lavreysen af terwijl hij wijst naar zijn drie gouden medailles.