Nokere Koerse is een echte traditiekoers, die het leven vond in 1944. De wedstrijd ging destijds nog door onder de naam Grote Prijs Jules Lowie, genoemd naar de Nokerse wielrenner die in 1938 Parijs-Nice op zijn erelijst schreef. WielerFlits neemt je mee in de historie.

Die bewuste Jules Lowie was dankzij zijn winst in het prestigieuze Parijs-Nice meteen ook de aanstoker van de wielergekte in Nokere. Er werd een fanclub voor hem opgericht en in 1944 zag sportvereniging ’t Levende Sport het levenslicht. De vereniging wilde vanaf dan jaarlijks een wielerwedstrijd organiseren, en welke aankomstplek was daarvoor geschikter dan Nokereberg? Journalist Marc Dheedene zou Nokere Koerse later beschrijven als “een mini-uitgave van de Ronde van Vlaanderen en de Waalse Pijl”, waarbij Nokereberg dan de lokale Muur van Hoei zou moeten voorstellen.

Schoon podium in 2008: Jürgen Roelandts, Wouter Weylandt en André Greipel – foto: Cor Vos

Met wereldkampioen Marcel Kint kreeg de organisatie destijds de gedroomde winnaar en werd de wielergekte in Nokere nog wat meer aangewakkerd. Een jaar later kroonde de wielerlegende Briek Schotte zich tot de opvolger van Kint. De goede trein was meteen vertrokken.

Tot er onenigheid ontstond in het bestuur van de organiserende vereniging ’t Levende Sport over de organisatie van een dernykoers. Het kwam tot een breuk binnen de toenmalige bestuursploeg en drastische hervormingen drongen zich op. Om deze opvallende reden kwam er geen editie van de GP Jules Lowie in het jaar 1962, maar gelukkig nam Nokere Sport de fakkel snel over. Deze vzw zou voortaan de belangen van deze wedstrijd behartigen, met Nokere Koerse als nieuwe naam.

Onder deze, nieuwe organisatie groeide Nokere Koerse uit tot een Vlaamse semiklassieker en een begrip in wielerland. Grote namen als Walter Godefroot, Herman Van Springel, Freddy Maertens, Gerrie Knetemann en Etienne De Wilde kwamen op de erelijst, maar toch duurde het tot 1999 vooraleer Nokere Koerse een officiële UCI-koers werd. Het is ook in die periode dat de bescheiden Hendrik Van Dijck zich liefst driemaal op de erelijst zette: tot op de dag van vandaag een record.

De laatste grote zege van Gert Steegmans was in Nokere in 2011 – foto: Cor Vos

Na 58 edities met start en aankomst in Nokere, is er sinds de eeuwwisseling een kleine trendbreuk. Van 2004 tot en met 2010 koos de organisatie voor Oudenaarde als startplaats. Van 2011 tot en met 2014 legde ze haar boontjes te doppen in Ronse, om vanaf 2015 te kiezen voor Deinze als vaste startplaats. Deinze fungeert overigens ook als vertrekplek voor Gent-Wevelgem.

In 2013 kon de wedstrijd niet doorgaan wegens sneeuwval, in 2020 was het de eerste Belgische UCI-koers die moest worden afgelast wegens de coronacrisis. Nokere Koerse moest misschien nog wel de bitterste pil slikken van alle organisatoren, omdat het al veel onkosten had gemaakt en zelfs de VIP-tent was al klaargezet. Sinds 2019 organiseert Nokere Koerse ook een wedstrijd voor vrouwen.

Het laatste decennium doet de organisatie inspanningen om van haar imago als sprinterskoers af te geraken. Onderweg liggen sindsdien wat extra hellingen en de finale is gekruid met tal van kasseistroken. De organisatie wil namelijk ‘de Parijs-Roubaix van Vlaanderen’ worden. De groep die voor de overwinning sprint, is sindsdien steeds kleiner. Maar op vroege vluchter Ludovic Robeet in 2021 na, slaagde voorlopig niemand er in om een groepssprint te vermijden.

Laatste tien winnaars Nokere Koerse
2023: Tim Merlier
2022: Tim Merlier
2021: Ludovic Robeet
2020: Afgelast door coronavirus
2019: Cees Bol
2018: Fabio Jakobsen
2017: Nacer Bouhanni
2016: Timothy Dupont
2015: Kris Boeckmans
2014: Kenny Dehaes