Materiaalzone 
Fietstoerisme 
maandag 9 maart 2015 om 11:18
‘Geschorste dopingdokter Fuentes nog altijd actief’
De omstreden dopingdokter Eufemiano Fuentes werkt tegenwoordig vanuit Zuid-Amerika. Dat blijkt uit het vandaag verschenen rapport van de CIRC. Volgens verklaringen is de Spanjaard nog altijd actief.
CIRC, de commissie onderzoek deed naar doping in de wielersport, heeft het afgelopen jaar met 174 experts gesproken. “De commissie kreeg ook te horen dat dokter Eufemiano Fuentes nog steeds atleten behandelt, ondanks de schorsing van vier jaar die hij in 2013 als sportarts opgelegd kreeg.”
Operacion Puerto
Fuentes is kopstuk in de Spaanse dopingzaak Operacion Puerto. In 2006 werden in zijn kliniek bij een politie-inval bijna tweehonderd bloedzaken en transfusiemateriaal aangetroffen. Met name wielrenners, maar ook andere sporters zouden klant zijn. In 2013 is Fuentes veroordeeld voor het in het gevaar brengen van de volksgezondheid. Hij mag vier jaar lang niet als arts werkzaam zijn in de sport. Een celstraf wist hij te ontlopen.
Zal deze man zo veel financiele voordelen krijgen bij het verstrekken van doping aan sporters dat hij het risico nog steeds wil lopen?
de volgende CIRC-aanbeveling lijkt me alvast een stap vooruit:
- Dokters die anti-dopingregels overtreden zouden ook geschorst moeten worden voor hun normale werkzaamheden, niet alleen binnen de sportwereld.
Blijkbaar is er onder sporters nog genoeg animo om zich tot dit soort doktoren te wenden.
Dat geeft al aan dat de dopingbestrijding faalt. De intrinsieke drang/wil om te dopen hoort bij (een groot gedeelte van) de topsporters, die daarmee gewoon zorgen voor voldoende draagvlak (en centjes) voor mensen als Fuentes.
Het is nu niet zo dat Fuentes klaarstaat met zn spuit en actief aan het werven is naar billen om die in te plaatsen. Het zijn de sporters zelf die ondanks zogenaamde schorsingen voor doktoren deze mensen toch gebruiken om zelf beter te worden. Waarom denken we anders dat de renners vaak dezelfde huisartsen hebben; om hun geweldige behandeling van steenpuisten?
Waar ligt dan het probleem: bij Fuentes of bij Jantje, Pietje en Klaasje die Parijs Roubaix koste wat kost willen winnen?
vreemde gedachtengang. we laten doktoren zoals Ferrari en Fuentes gewoon hun gang gaan, en in plaats daarvan de wielrenners zo proberen te veranderen dat ze geen doping meer willen, en de heren doktoren met hun handeltje nergens meer terechtkunnen. succes!
als de aanbeveling van het CIRC overgenomen wordt kunnen de foute doktoren hun baan kwijtraken, net als de betrapte wielrenners. dan denk ik dat de beslissing om een 'dopingdokter' te worden toch een paar grenzen verder komt te liggen. het zal het probleem niet oplossen, maar het is weer een stap vooruit.
Naar mijn idee hebben deze doktoren zelf een hele grote hand gehad in het ontwikkelen van doping methodes en systemen. De sporters en teams hebben ze inderdaad een vrijbrief gegeven door te zeggen "leef je uit" maar de artsen hebben wel op eigen initiatief hele systemen ontwikkelt.
Al dat geklets over 'netwerken' en 'systemen' en weet ik wat meer. Enige wat nodig is is een apotheker die het wil verstrekken en iemand met basale kennis van zaken die ook nog eens kan rekenen. Alleen de dommerikken lopen tegen de lamp.
Zonder vraag geen markt; het probleem ligt in eerste instantie bij de sporters. Als we dat met z'n allen niet snappen is het schorsen van artsen slechts symptoombestrijding, in plaats van aanpakken van de oorzaak. Overigens zeg ik daarmee dus niet; laat ze hun gang gaan. Maar het mes snijdt aan 2 kanten.
Daarnaast; middelen Thyroid Hormone (van de welbekende wielersponsor OP) mogen nog. Moreel gezien net zo verwerpelijk als testosteron, maar het staat niet op een lijstje. En wij maar juichen voor deze renners. De hele aanpak van het probleem (en de beschrijving van het probleem middels de WADA lijst) deugt niet.
Het ligt wel wat ingewikkelder denk ik, Pietje en Klaasje willen PR koste wat kost winnen omdat ze topsporter zijn. Als je niet álles ervoor wilt geven kom je tekort, die drive heb je nodig om de beste te worden. Daarmee zeg ik natuurlijk niet dat doping daarbij hoort, maar wanneer dat beschikbaar is (en mensen als Fuentes en Ferrari deze diensten blijkbaar nog steeds aanbieden) zal er altijd een deel van de renners hiervoor zwichten. Ik ben het met je eens dat je zeker ook naar de vraag naar doping van renners moet kijken, maar zeker ook aan de aanbod-kant. Dit schrijft het rapport ook voor volgens mij. Strengere schorsingen van doktoren helpt voor het verminderen van het aanbod, het doorbreken van de omerta vermindert hopelijk de vraag ernaar.
Onderzoek van enkele jaren terug wees uit dat 70% van de topsporters doping zou nemen als dat een wereldtitel/olympische medaille zou opleveren; OOK AL ZOU DAT EEN AFNAME VAN DE LEVENSVERWACHTING MET 10 JAAR BETEKENEN.
Dat zegt dus m.i. alles.
Tsja dat mag toch geen verrassing zijn als je mensen een beetje kent? Zo'n 25% van de mensen rookt ook gewoon door terwijl de(zelfde) gevolgen daarvan ook bekend zijn. En dan zit je zelfs nog zonder wereldtitel of Olympische medaille...
jullie zijn dus ook tegen de 'war on drugs'? dealers verschaffen het alleen maar. overigens deel ik die mening.
Verdiep je even in de rol van Fuentes en Ferrari binnen de hele dopingproblematiek. Hun rol en de manier waarop die zich gemanifesteerd heeft is niet te onderschatten.
En duh! Natuurlijk is het de verantwoordelijkheid van de sporters zelf. Het zou uiterst naief zijn om ze als slachtoffers neer te zetten.
1. Ik zeg niet dat doping doktoren niet gestraft moeten worden, alleen is het hier volledig scheef hoe die als kern van het probleem gezien worden.
2. Wat junkies doen moeten ze lekker zelf weten, daar zit niks prestatiegebonden aan waar miljoenen euros in omgaan. De vergelijking gaat in die zin al mank, er zit geen element van valsspelen en het publiek bedriegen in. Maar nee, dealers moeten natuurlijk ook gepakt worden.
@ wheely
Natuurlijk is hun rol kwalijk, maar het gebruik van doping blijft ten alle tijden de 100% verantwoordelijkheid van de renner in kwestie. Het is nog altijd meer moeite om op bezoek te gaan dan gewoon nee te zeggen. Zeker nu het doping aanmoedigen binnen ploegen naar zeggen minder is geworden ligt de verantwoordelijkheid nog meer bij de renners. Om dan te doen alsof die doktoren grotere boeven zijn is te scheef om met mijn gedachten bij te kunnen.
Overigens niet de eerste keer dat 'foute' artsen naar Zuid-Amerika vertrekken. Na WO2 was het ook een gewilde bestemming.
Bovendien blijft dan nog steeds als een huis boven water staan dat de renners nog altijd zelf de verantwoordelijkheid en controle hebben. Als zij graag hun leven in gevaar brengen zoals jij dat zegt, kunnen die doktoren ze daarbij helpen. Dan is nog steeds de kern van het probleem het feit dat er mensen zijn die dat willen. Als je een dokter dan levenslang straft dien je dat bij de renner ook te doen, waarom zou die verhouding zo scheef moeten liggen?
Als renners menen dat ze doping moeten gebruiken om mee te kunnen is het nog steeds een eigen, niet opgelegde beslissing om het daadwerkelijk te doen en op zoek te gaan naar leveranciers. Alle huilverhalen van de Tyler Hamiltons van deze wereld ten spijt; niemand houdt een pistool tegen je hoofd en verplicht je om je toevlucht te nemen in doping. Doping is een keuze, zelfs als je je job dreigt te verliezen. Als die eenmaal gemaakt is (om wat voor reden dan ook!!!)maakt het niet uit waar je die doping vandaan haalt; mogelijkheden genoeg.
Dus: hoofdschuldigen zijn de sporters zelf.
Dat gezegd hebbende; verstrekken van doping door artsen is wat mij betreft moreel onaanvaardbaar, maar haalt het nooit ofte nimmer bij het daadwerkelijk zelf spuiten en slikken. Het argument dat artsen levens in gevaar brengen is een non-argument; de sporter kiest hier zelf voor.
Dus: moeten artsen die meewerken aan dopinggebruik gestraft worden? Jazeker, maar zij zouden niet de scapegoat gemaakt moeten worden voor zaken die zij niet initieren, maar slechts faciliteren (daar istie weer: de marktwerking).
Maar de kern van het probleem ligt bij de renners. De lage strafmaat draagt nog eens bij aan het probleem. Betrapt worden op doping zou een levenslange schosring moeten betekenen. Met die schorsingen van 2 jaar is het gewoon een aanvaardbaar risico voor velen.
Verder ben ik vele malen meer geinteresseerd in de namen van de tientallen huisartsen die alleen al in de lage landen sporters medicinaal begeleiden. Als de ex renners daar eens een boekje over zouden open doen zou die bron wellicht grotendeels op kunnen drogen. Want het lijkt me erg sterk dat de heren F en F samen met Leinders het hele peleton voorzagen van medicamenten.
Ver weg van het vergrootglas dat ligt op Europa gaan zij allen gewoon lekker door met hun 'doktersbezoekjes'
1) Renners, evenals iedereen zijn uiteindelijk zelf verantwoordelijk waarvoor ze kiezen. Of dit doping is om te winnen, fraude voor financieel gewin of moord voor geld.. Je handelt er zelf naar, en in veel gevallen is er een veilige keuze, dus ben je zelf verantwoordelijk.( Ik laat de extreme, dwang gevallen nu bewust buiten beschouwing, want daar is hier geen daadwerkelijke sprake van.)
2) Doktoren, die tegen hun eigen ethische codes in handelen, ipv mensen levens te redden brengen ze die vaak willens en wetens in gevaar. De verantwoordelijkheid van de dokter is om daar nee tegen te zeggen. Zijn ze daar niet toe instaat(ongeacht de redenen, inc marktwerking) dan kunnen ze niet voldoen aan die ethische code die het grondbeginsel vormt van het beroep arts. Dus zal hun die titel moeten worden ontnomen naar mijn mening.
Het zijn twee kanten, beide hebben schuld, elk op hun eigen manier.
ik ben ook voor zwaarde straffen van renners bij echt zware overtredingen van de doping wet. Maar jij beweert dat die bewuste doctoren nooit initieren... Geloof je het zelf.
En dat artsen levens in gevaar brengen is geen non argument. Want diezelfde artsen leggen een eed af waarbij ze verklaren dat ze geen schade zullen toedoen aan een patient.
Oh ja een pablo escobar was in jouw ogen ook slechts een facilitator...........
Interessant wat je zegt over huisartsen die renners " bevoorraden"
Iedereen die in NL gefietst heeft kent toch wel een paar namen zou je denken. Zelf kwam ik bij een sportarts in Bavel waar heel veel renners en ook schaatsers kwamen. Die legde mij uit dat de sport voor een werkende man te zwaar was en ik daarom steeds ziek werd ´s winters. Een beetje testosteron 1x in januari zou wonderen doen. Hij vond dat geen doping, het was juist mij als renner gezond houden. Wel beschouwd is het wel doping want als ik niet gezond kon blijven zonder, dan was ik kennelijk niet geschikt om renner zijn. Toch nam ik het, want tsja het halve peoloton deed het, en zoals hij het me uitlegde was het geen doping...
Dit soort gebruik staat natuurlijk niet in verhouding tot renners die als halve robotten in de rondte reden met zowat kunstmatige bloedcellen. Ik heb niet met mijn gezondheid gespeeld, en de dokter ook niet, want het bleef ook bij 1x per winter.
Wél was het de eerste stap op een hellend vlak wat mij betreft want op deze manier kom je toch in aanraking met verboden middelen en besef je dat het wel degelijk helpt. Geef ik de dokter de schuld? Nee hoor, hij legde het zorgvuldig uit en stelde het zonder enige dwang voor. Anders is de masseur waar ik kwam die zijn zoon al als junior prepareerde en die vond dat renners die geen testosteron namen sukkels waren. Ik ben nu wel in de verleiding om te zeggen wie er allemaal nog meer kwamen daar, maar ik wil geen nieuwe ploegen in een nog kwader daglicht stellen. Feit is wel dat die mensen nu de scpeter zwaaien, wellicht dat als je als renner dat deed dat je het als ploegleider nu juist afzweert om de sport te redden. Toen was het wel een heel andere tijd, volgens mij is het nu echt not done om te pakken in het peloton, ik ken een nederlands renner uit een opleidingsploeg vrij goed, nou bij hem moet je er echt niet mee aankomen. En als ik naar iemand als Bauke Mollema kijk denk ik hetzelfde. De meeste renners moeten er niets van hebben volgens mij tegenwoordig, en daar zit inderdaad de oplossing.